Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη '"ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ"' | 29 Οκτωβρίου 2014, 09:23

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ: Άρθρο 9: Μέτρα διευκόλυνσης της επέκτασης της χρήσης φυσικού αερίου για θέρμανση κτιρίων. «§7. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις αυτονόμησης, εφόσον εξακολουθεί να λειτουργεί ή λειτουργήσει στο μέλλον η κεντρική θέρμανση, οποιαδήποτε οριζόντια ιδιοκτησία έχει αυτονομηθεί με βάση τις διατάξεις του παρόντος, υποχρεούται να συμμετάσχει στις κοινές δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης του συστήματος κεντρικής θέρμανσης του κτιρίου, καταβάλλοντας προς τη διαχείριση του: α) Επί συστήματος κεντρικής θέρμανσης με ωρομετρητές ή θερμιδομετρητές αυτονομίας, το προβλεπόμενο από τη σχετική μελέτη ποσοστό της πάγιας συμμετοχής της ιδιοκτησίας αυτής, με ανώτατο όριο το 25% για το πρώτο ημερολογιακό έτος μετά την αυτονόμηση, β) Επί συστήματος κεντρικής θέρμανσης χωρίς ωρομετρητές ή θερμιδομετρητές, το μειωμένο ποσοστό συμμετοχής που προβλέπεται από τον κανονισμό του κτιρίου για τις κενές και μη χρησιμοποιούμενες ιδιοκτησίες, με ανώτατο όριο το 25% για το πρώτο ημερολογιακό έτος μετά την αυτονόμηση και γ) Αν δεν προβλέπεται από τον κανονισμό μειωμένο ποσοστό συμμετοχής, το 25% του προσδιορισμένου ποσοστού συμμετοχής της ιδιοκτησίας στις δαπάνες αυτές για το πρώτο ημερολογιακό έτος μετά την αυτονόμηση. Για τα επόμενα έτη μετά την αυτονόμηση το ποσοστό συμμετοχής θα μειώνεται σταδιακά και αναλογικά κάθε έτος μέχρι και τον πλήρη εκμηδενισμό αυτού εντός πενταετίας. Για παράδειγμα αν το ποσοστό συμμετοχής το πρώτο έτος είναι το ανώτατο, δηλαδή 25%, το 2ο έτος θα είναι 20%, το 3ο 15%, το 4ο 10%, το 5ο 5% και από το 6ο και μετά δεν θα υπάρχει συμμετοχή. Η γενική συνέλευση του κτιρίου μπορεί οποτεδήποτε με απόφασή της να αποφασίσει ποσοστό πάγιας συμμετοχής μικρότερο από 25% ή και πλήρη απαλλαγή των ιδιοκτησιών που αυτονομούνται με βάση τις διατάξεις του παρόντος. ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ: Με την προσθήκη αυτή, θα αποδίδεται καλύτερα δικαιοσύνη μεταξύ των ενοίκων, αφού εντός πενταετίας θα έχει αποσβεστεί η αξία της τυχόν επένδυσης στην οποία προέβη η πολυκατοικία κατά τα προηγούμενα έτη. Οι δε ιδιοκτήτες που παραμένουν στο κοινόχρηστο σύστημα θέρμανσης θα έχουν εύλογο χρονικό περιθώριο για να προσαρμόσουν το σύστημα αυτό σε μικρότερες απαιτήσεις λόγω αποχώρησης κάποιων διαμερισμάτων. Η λογική ότι αυτοί που ανεξαρτητοποιούνται είναι πιο εύποροι δεν είναι πάντα σωστή (μπορεί για παράδειγμα να είναι πιο ευπαθείς, π.χ. ηλικιωμένοι ή οικογένειες με μικρά παιδιά) και σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι σε ένα βάθος πενταετίας δεν γίνονται οικονομικές ανακατατάξεις με αποτέλεσμα οι ένοικοι των ανεξάρτητα θερμαινόμενων διαμερισμάτων να έχουν καταστεί πτωχότεροι των υπολοίπων. Σε αυτή την περίπτωση θα ήταν άδικο να φέρουν και το βάρος της οικονομικής υποστήριξης των υπολοίπων. Τέλος, είναι βέβαιο ότι στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων τα ανεξάρτητα διαμερίσματα τα οποία θα θερμαίνονται με λέβητα αερίου θα έχουν μεγαλύτερη θερμοκρασία από τα υπόλοιπα, άρα θα προσδίδουν θερμότητα σε αυτά παρά θα λαμβάνουν. Θα ήταν παράλογο οι ένοικοι των υπολοίπων διαμερισμάτων να απολαμβάνουν για πάντα και την επιπλέον θερμότητα και την επιδότηση του καυσίμου τους.