Αρχική Ανακύκλωση-βελτίωση αποβλήτωνΆρθρο 01: Υποχρεωτική χωριστή συλλογή τεσσάρων ρευμάτων αποβλήτων συσκευασίαςΣχόλιο του χρήστη Θεμιστοκλής Λέκκας | 21 Νοεμβρίου 2014, 12:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θεμιστοκλής Λέκκας' | 21 Νοεμβρίου 2014, 12:41

    Ορθή και συμπληρωμένη επανάληψη σχολίου. Αγαπητο κύριοι Παρακαλω δεχθείτε τα σχόλια μου για το άρθρο 1 του προτεινόμενου νόμου για την ανακύκλωση. Για το Άρθρο 1 Σύμφωνα με τις “ Guidelines on the interpretation of key provisions of Directive 2008/98/EC on waste June 2012” και ειδικότερα στην παράγραφο 4.3.4 Possibility of co-mingling” ορίζονται τα ακόλουθα : 4.3.4 …. On the other hand, setting up a separate collection is also subject to the principle of proportionality (subject to Article 10 (2) WFD: necessity and technical, environmental and economic practicability). Considering that quality recycling can be achieved just as well with a form of co-mingled collection. So. co0mingled collection of more than one single waste streams may be accepted as meeting the requirement of separate collection, but the benchmark of :high quality recycling” of separately collected single waste streams has to be examined; if subsequent separation can achieve high quality recycling similar to that achieved with separate collection, then comingling would be in line with Article 11 WFD and the principles of the waste hierarchy. Practically, this usually excludes co-mingled of bio-waste and other “wet waste fractions with dry fractions such as e.g. paper. On the other hand, subject to available separation technology, the co-mingled of certain dry recyclables (e.g. metal and plastic) should be possible , if these materials are being separated to high quality standards in a subsequent treatment process. Είναι λοιπόν σαφές μετά την ανάγνωση της εγκύκλιου του Γενικού Δ/ντή της DG Environment κ. Karl Falkenberg ότι το ενιαίο ρεύμα είναι αποδεκτό εφ’ όσο παράγονται ανακυκλώσιμα υλικά υψηλής ποιότητας. Εδώ και δέκα χρόνια στη χώρα μας λειτουργούν ΚΔΑΥ (σήμερα περίπου 30) που δέχονται το ρεύμα του μπλε κάδου και παράγουν υλικά υψηλής ποιότητας χαρτί, πλαστικό –(ΡΕΤ, HDPE, LDPE - mixed plastics) Αλουμίνιο, Σίδερο, υλικά που επιτυγχάνουν υψηλές τιμές στην αγορά των δευτερογενών υλικών . Διερωτάται λοιπόν κάποιος ποιος είναι ο στόχος της προτεινόμενης ρύθμισης που αλλάζει το σύνολον του σχεδιασμού , απαξιώνει τις επενδύσεις που έχει κάνει η ΕΕΑΑ και ο ιδιωτικός τομέας στα ΚΔΑΥ και επιφέρει μεγάλη οικονομική επιβάρυνση στους Δήμους, στην ΕΕΑΑ και τελικά στον πολίτη. Η οικονομική αυτή επιβάρυνση προφανώς δεν έχει υπολογιστεί. Οι επιβαρύνσεις αυτές δεν έχουν κανένα ορατό αποτέλεσμα μια και η ποιότητα του παραγομένων σήμερα δευτερογενών υλικών είναι τέτοια που εξασφαλίζει μεγάλες τιμές, δηλαδή η χωριστή συλλογή δεν θα αυξήσει τις τιμές των ανακτώμενων υλικών. Αντίθετα θα αυξήσει την πολυπλοκότητα και το κόστος χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος. Η κατάργηση του μπλέ κάδου είναι πρόχειρη, μη κοστολογημένη, χωρίς αιτιολόγηση. Τόσο η οδηγία της Ε.Ε 98/2008 (άρθρα 10 και 11 ) όσο και ο νόμος 4042 (άρθρα 26 και 27 ) προβλέπουν δυνητικά την χωριστή συλλογή για την διευκόλυνση ή τη βελτίωση της ανάκτησης και υπό την αίρεση της εφικτότητας από τεχνικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής πλευράς . Για την χώρα μας δεν υπάρχει ζήτημα διευκόλυνσης μιας και επιτυγχάνονται οι ποσοτικοί και ποιοτικοί στόχοι για όλα τα υλικά εκτός του Γυαλιού για το οποίο η ΕΕΑΑ αναπτύσσει ήδη χωριστό δίκτυο (κώδωνες ) . Στην εισηγητική έκθεση δεν φαίνεται να έχουν εκτιμηθεί οι τεχνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές συνθήκες και επιπτώσεις, όπως απαιτεί η οδηγία 98/2008, που θα επέτρεπαν την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου εάν εθεωρείτο αναγκαίο. Κατά μείζονα λόγο η εισαγωγή τέτοιων ρυθμίσεων δεν προκύπτει, όταν οι αρχικές αιτιάσεις εφαρμογής τους δεν ισχύουν (ποσότητα ποιότητα). Ας σημειωθεί ότι η κοινωνία έχει εμπεδώσει την χρήση του μπλε κάδου και σε ποσοστό περισσότερο του 85% έχει θετική άποψη για τον μπλε κάδο (υπάρχει πρόσφατη μέτρηση από έγκριτη εταιρεία για τους ενδιαφερόμενους ). Χρειάσθηκαν 20 χρόνια για να καθιερωθεί ο μπλε κάδος ως σημείο ανακύκλωσης . Είσαστε σίγουροι ότι η κατάργηση του θα βοηθήσει και δεν θα επιφέρει σύγχυση με αρνητικά αποτελέσματα για την ανακύκλωση και μείωση των σημερινών αποτελεσμάτων; Γνωρίζετε ποια προβλήματα αντιμετωπίζει η Βαρκελώνη με τους πέντε κάδους ; Ο νόμος μπορεί να προβλέψει τη χωριστή συλλογή και να προβλέψει επίσης ότι επιτρέπεται το ενιαίο ρεύμα με την προϋπόθεση την ανάκτηση υλικών υψηλής ποιότητας όπως εξ άλλου έχει διευκρινίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια όταν εξέτασαν σχετικές προσφυγές. Προτεινόμενο κείμενο: «Τα ως άνω δεν ισχύουν όταν τα ανακτώμενα υλικά από ενιαίο ρεύμα ανακυκλώσιμων, μετά τους διαχωρισμούς , είναι υψηλής ποιότητας και διατίθενται στην αγορά με ικανοποιητική τιμή.» Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναιγιατί γίνεται αυτή η ρύθμιση; Που ακριβώς η βοήθεια? και ακόμη περισσότερο αυτή είναι η προτεραιότητα του ΥΠΕΚΑ; Γιατί το Υπουργείο δεν ανησυχεί και δεν νομοθετεί για την κομποστοποίηση που θα λύτρωνε όλους τους Δήμους της χώρας που είναι σε απόγνωση ως προς την διαχείριση των ΑΣΑ. Μια ρύθμιση για την κομποστοποίηση αφορά το 50-60% κατά βάρος των ΑΣΑ. Στον τομέα αυτόν γίνονται ελάχιστα πράγματα στη χώρα μας. Για τα Απόβλητα Υλικά Συσκευασίας που είναι λιγότερο από 20% του βάρος των ΑΣΑ, λειτουργούν σήμερα περισσότερα από 30 εργοστάσια με επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα και ανακτούν μεγάλες ποσότητες δευτερογενών υλικών συνεισφέροντας στην εθνική οικονομία μια και τα υλικά αυτά υποκαθιστούν εισαγωγές πρώτων υλών, αλλά και στην απασχόληση προσφέροντας 2000 άμεσες θέσεις εργασίας. Σε αυτό το σχέδιο νόμου θα ανέμενε κανείς πρόβλεψη κυρώσεων για τους μη συμμετέχοντες υπόχρεους ( και μη συνεισφέροντες στα Συστήματα – το ποσοστό αυτό είναι μεγάλο σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ε.Ε.) με αποτέλεσμα οι νομοταγείς να επιβαρύνονται με τους λάθρα βιούντες, και κυρίως κυρώσεις για τους λειτουργούντες τη Διοίκηση όταν δεν απαντούν επί μακρόν σε αιτήματα και ερωτήσεις των Συστημάτων, δεν εγκρίνουν (ή απορρίπτουν ) προτάσεις και γενικώς αδρανούν για σημαντικότατα θέματα που κατά καιρούς ανακύπτουν, αφήνοντας μετέωρα σημαντικά ζητήματα με τα γνωστά αποτελέσματα. Τέλος, από πότε η Ελληνική Πολιτεία νομοθετεί ερήμην των παραγωγικών τάξεων; Πότε και ποιος το άλλαξε αυτή την πρακτική; Θεμιστοκλής Λέκκας Καθηγητής (ο) Περιβαλλοντικής Μηχανικής π. Πρύτανης Παν. Αιγαίου Πρόεδρος Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας