Αρχική Ανακύκλωση-βελτίωση αποβλήτωνΆρθρο 17: ΠΕΣΔΑΣχόλιο του χρήστη Κώστας Διάκος | 24 Νοεμβρίου 2014, 18:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Διάκος' | 24 Νοεμβρίου 2014, 18:40

    Διαβάζοντας τις κριτικές που αναρτήθηκαν στην εν προκειμένω διαβούλευση συμφωνώ στο λεπτομερειακό σκέλος αναλυτικότητας της κριτικής τους. Έτσι δεν τα επαναλαμβάνω. Εγώ θέλω να θέσω γενικότερα το θέμα. Το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει ένα ακόμα νομοσχέδιο της Κυβέρνησης (Κεντρική Διοικηση) είναι η "αρχή": "δεν μας βολεύει η Αυτοδιοίκηση σε ότι πρόχειρα, ασχεσδίαστα και συγκυριακά αποφασίζουμε όχι για το κοινωνικό συμφέρον αλλά και ειδικότερα για το καλώς εννοούμενο επιχειρηματικό συμφέρον το επιστρέφουμε στην αρμοδιότητα της Κεντρικής Διοικησης (βλ. Κυβέρνηση και διοικητικές της Υπητεσίες)." Ο Πολίτης που θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα και ο επιχειρηματίας που θα θελήσει να επενδύσει, με ποιά ασφάλεια δικαίου εξασφαλίζεται, ώστε να σχεδιάσει την επένδυση του ή την ποιότητα της ζωής του αντίστοιχα; Δύο παροιμίες εδώ που έχουν πλήρη εφαρμογή στην κοινωνική διαχείριση των Κυβερνήσεων (παρελθόντος και παρόντος): "Παλιά μου τέχνη κόσκινο" Τρώει όποιος έχει το καρπούζι και το μαχαίρι" Η επίλυση των προβλημάτων της Κρίσης δεν είναι αξιόπιστα δυνατή χρησιμοποιώντας τα γνωστα "παλια εργαλεία" της πελατειακότητας και της κομματικοκρατίας στο Κράτος. Τα απορρίματα προύποθέτουν βαθύ σχεδιασμό, εφαρμογή όλων των σταδίων της επαναχρησιμοποίησης πρώτα και τότε μπορούμε να σχεδιάσουμε το τελικό στάδιο της διαχείρησης τους (καύση ή ταφή) και υπό δύο πεοϋποθέσεις την εφαρμογή της εγγύητητας στην διαχείριση την αποδοχή της τοπικότητας στην ευθύνη της διαχείρισης την στήριξη του δημόσιου συμφέροντος [παράλληλα με το επιχειρηματικό κέρδος (όπου αυτό εμπλέκεται)που δεν είναι μόνο η κατασκευή αλλά και η επομενη φαση της διαχείρισης. Οι κεντρικές επιλογές του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, έωλες, πρόσκαιρες, συγκυριακές χωρίς συνολικό σχεδιασμό και με ένα ΠΕΣΔΑ υπό αναθεώτρηση του μέχρι τον 9/15 χρεισιμοποιώντας ουσιαστικά ένα ψευδεπίγραφο τίτλο περί ανακύλκωσης επιλέγει την "επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση". Ειδικότερα το άρθρο 17 του προτεινόμενου νομοσχεδίου κουρελιάζει την αυτονομία της Αυτοδιοίκησης γιατί δεν "τούκατσε" η διοίκηση της Αυτοδιοίκησης που θέλει. Θαυμάστε δημοκρατία. Αντί διαβούλευσης με την διοίκηση της (βλ. Ευρωπαϊκά κρατη - μέλη της ΕΕ) αφαιρεί την αρμοδιότητα. συγκεντρωποιεί τον σχεδιασμό σε αντίθεση με τις επιστημονικές επιλογές διαχείρισης των απορριμάτων αλλά παραβιάζει και το ευρωπαϊκό κεκτημένοπ που αποδίδει στην διαχείρηση αυτού του δημόσιου αγαθού: τοπικότητα, αποκέντρωση, συμμετοχικότητα του πολίτη και συγκρότηση συνειδητότητας της κοινωνίας για την επιτελούμενη διαχείριση. Στοιχειώδης επιστημονική, δημοκρατική και θεσμική απαίτηση η απόσυρση του άρθρου αυτού τουλάχιστον.