Αρχική Ανακύκλωση-βελτίωση αποβλήτωνΆρθρο 15: Ελάχιστες απαιτήσεις συμμόρφωσηςΣχόλιο του χρήστη ΣΥΔΕΣΥΣ - ΛΟΥΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΣ | 5 Δεκεμβρίου 2014, 15:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΔΕΣΥΣ - ΛΟΥΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΣ' | 5 Δεκεμβρίου 2014, 15:40

    Παράρτημα V σημείο 8 Στο παράρτημα V (Ελάχιστες απαιτήσεις για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού), σημείο 8 (Έλεγχο του διοικητικού κόστους), το σ/ν αναφέρει πως το διοικητικό κόστος των ΣΕΔ που εισπράττουν χρηματικές εισφορές από παραγωγούς δεν μπορεί να ξεπερνά το 10% των εσόδων από εισφορές του ΣΕΔ εκτός εάν δεν ξεπερνά τα 150.000 ευρώ. Το σ/ν αφενός μεν δεν προσδιορίζει με ποια κριτήρια τίθεται ως όριο το συγκεκριμένο ποσοστό που αναγράφει, αφετέρου δε δεν διευκρινίζει εάν το ΣΕΔ έχει έσοδα πέραν των χρηματικών εισφορών πως θα διαμορφώνεται το διοικητικό κόστος. Σε κάθε περίπτωση με την συγκεκριμένη διάταξη καταδεικνύεται ο πραγματικά άκομψος και ανορθόδοξος τρόπος που η Πολιτεία επιχειρεί την ποδηγέτηση των ΣΕΔ και κυριολεκτικά την οικονομική τους αφαίμαξη με άμεση συνέπεια την οριστική και μόνιμη αδυναμία τους να επιτελέσουν τον ρόλο και το σημαντικό έργο τους. Πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει ένα ΣΕΔ και να έχει ουσιαστική συμβολή στην κοινωνική του αποστολή, δηλαδή στην επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης και στην περαιτέρω ενδυνάμωση του θεσμού της περιβαλλοντικά ορθής διαχείρισης των αποβλήτων, με πλαφόν στις λειτουργικές του δαπάνες και στο ειδικό αποθεματικό του, τα οποία εν τοις πράγμασι σύμφωνα με τις επιχειρούμενες αλλαγές θα ανέρχονται σε μόλις λίγες δεκάδες χιλιάδες ευρώ; Εκτός και εάν επιδοκιμάζει ο συντάκτης του σ/ν υπαρκτά φαινόμενα δανεισμού-μεταφοράς εργαζομένων και λοιπών λειτουργικών εξόδων (ενοίκιο ακινήτου, ΔΕΚΟ κ.α) από τις επιχειρήσεις των μετόχων των ΣΕΔ, στην «εξυπηρέτηση» των αναγκών που άπτονται της εν γένει λειτουργίας του ίδιου του ΣΕΔ. Το πλαφόν στο διοικητικό κόστος καθιστά πραγματικά αδύνατη την λειτουργία των ΣΕΔ, αφού πρακτικά δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν ούτε καν στα έξοδα εκμίσθωσης, κοινοχρήστων κλπ της έδρας τους. Τούτο σε συνδυασμό με την δραστική περικοπή των αποθεματικών τους, καθιστά εντελώς ανέφικτη την οιαδήποτε περιβαλλοντική δράση. Με «μπακαλίστικες» λογικές και πρακτικές ανεπίτρεπτες για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων, περικόπτουν σχεδόν το σύνολο των εσόδων και των αποθεματικών των μη κερδοσκοπικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης, ακυρώνοντάς τα στην πράξη και σωρεύουν τους πόρους στον Εθνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης, ο οποίος αφού χρειάστηκε μια ολόκληρη δεκαετία για να συσταθεί, ακόμη και σήμερα συνεχίζει να στελεχώνεται όπως και ο ίδιος κυνικά ομολογεί. Ο Οργανισμός αυτός λοιπόν και το διορισμένο ΔΣ του θα διαχειρίζεται τους πόρους των Συστημάτων που μέσω του σ/ν διοχετεύονται σ’ αυτόν. Αναγκαστικά όμως θα πρέπει να επιτελέσει και το έργο τους, ένα έργο που αντικειμενικά θα αδυνατούν να επιτελέσουν τα ίδια. Με το σ/ν εν αντιθέσει με τα υπολειτουργούντα, υποταγμένα και πλήρως εξαρτώμενα από τον ΕΟΑΝ ΣΕΔ, των οποίων ο ρόλος σαφώς υποβαθμίζεται, ο ρόλος του ΕΟΑΝ αναβαθμίζεται και αναδεικνύεται σε επικυρίαρχο και μονοκράτορα, αφού του ανατίθενται υπερεξουσίες με την θεσμοθέτηση ειδικών προνομίων υπέρ του. Δημιουργείται δηλαδή ένας οργανισμός που ως απόλυτος άρχων και διαθέτων τεράστιους πόρους, θα ελέγχει και θα εξουσιάζει σε απόλυτο βαθμό τα ΣΕΔ εξαλείφοντας ουσιαστικά τον θεσμοθετημένο ρόλο και την ουσιαστική δράση τους. Η πολιτεία συνειδητά και σκόπιμα καθιέρωσε την χρηματική εισφορά προκειμένου να παρεμβαίνει ως τρόπον τινά «εγγυητής» του κοινωνικού αυτού πόρου και να χειραγωγεί τα ΣΕΔ. Ειδικότερα αντί της παροχής υπηρεσίας για την διαχείριση των αποβλήτων καθιέρωσε την αγοραπωλησία για τα απόβλητα που έχουν αξία μεταπώλησης (συσσωρευτές) προκειμένου η ύπαρξη των ΣΕΔ να εξαρτάται από τον κοινωνικό πόρο, ήτοι την χρηματική εισφορά και κατά συνέπεια να καθίστανται υποτελή στην ίδια. Διερωτώμεθα όμως γιατί εφόσον τόσο τα ΣΕΔ όσο και ο ΕΟΑΝ (μέσω της ποσοστιαίας εισφοράς επί των χρηματικών εισφορών των ΣΕΔ σ’ αυτόν) διαχειρίζονται τον ίδιο κοινωνικό πόρο (χρηματικές εισφορές) δεν θεσπίζονται αντίστοιχα και για τον ΕΟΑΝ όρια διοικητικού κόστους; Γιατί το σ/ν δεν επιδεικνύει αντίστοιχη «ευαισθησία» χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης των πόρων (χρηματικής εισφοράς των ΣΕΔ σ’ αυτόν) και ως προς το ΕΟΑΝ; Αξιομνημόνευτη είναι επίσης η δυνατότητα που επιφυλάσσει το σ/ν παρέκκλισης από το ανωτέρω όριο (150.000 ευρώ ή 10% των εσόδων από τις ετήσιες εισφορές) με απόφαση του πανίσχυρου Γενικού Δ/ντη του ΕΟΑΝ. Προκύπτει σαφέστατα πως το πρόσωπο αυτό εν ολίγοις, θα εισηγείται επί παντός, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις όπως εν προκειμένω θα αποφασίζει. Ουσιαστικά όμως είναι ευνόητο πως και εκεί που βάσει του σ/ν ο ΓΔ εισηγείται, εμμέσως είναι και ο αποφασίζων, καθότι η εισήγηση σε ένα διορισμένο ΔΣ ενός Οργανισμού, απαρτιζόμενο από πρόσωπα με επιφανειακή και περιορισμένη γνώση των ζητημάτων που άπτονται της εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων, ισοδυναμεί με λήψη απόφασης. Συνεπώς είναι απαράδεκτη και μη συνάδουσα με την αρχή της χρηστής διοίκησης η μεθόδευση δια του σ/ν για περαιτέρω ενδυνάμωση εκτός του ΕΟΑΝ και του ΓΔ αυτού. Οι προωθούμενες αλλαγές του θεσμικού πλαισίου της ανακύκλωσης δεν συνάδουν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους με τις πραγματικές ανάγκες της προστασίας του περιβάλλοντος, δεν ανταποκρίνονται στον στόχο για ενίσχυση της ανακύκλωσης και βελτίωσης της διαχείρισης των αποβλήτων και απέχουν μακράν ακόμη και από τους στόχους που το ίδιο το σ/ν θέτει σχετικά με την βελτίωση και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου και την δημιουργία σύγχρονου μοντέλου διαχείρισης αποβλήτων.