Αρχική Βοσκήσιμες γαίες ΕλλαδαςΆρθρο 03: Διαχειριστικά σχέδια βόσκησηςΣχόλιο του χρήστη Αντώνιος Β. Καπετάνιος | 3 Ιουνίου 2015, 08:51
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Υπάρχουν ζητήματα εφαρμογής των διατάξεων αυτών. Ένα κρίσιμο ζήτημα που τίθεται είναι ότι τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης αφορούν, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν άρθρο, το σύνολο των εκτάσεων που προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία, για τις οποίες δεν υπάρχουν ειδικότερες απαγορεύσεις. Όμως ο ορισμός των «βοσκήσιμων εκτάσεων» του άρθρου 1, που βάσει αυτού καθορίζεται η δυνατότητα της βόσκησης εκτάσεων («για τις ανάγκες του παρόντος νόμου…» αναγράφεται στο άρθρο 1), αποκλείει εκτάσεις που σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία μπορούν να βοσκηθούν (τα δάση). Εδώ περιτράνως ανακύπτει το ζήτημα της ορθολογικής διαχείρισης του δασικού χώρου σε σχέση με τη βόσκηση, το οποίο η δασική νομοθεσία μόνο μπορεί να το αντιμετωπίσει (όπως στην παρατήρησή μας στο άρθρο 1 σημειώσαμε). Και τούτο διότι, εκτάσεις που σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία δύνανται να βοσκηθούν, όπως τα δάση, δεν περιλαμβάνονται στον ορισμό των «βοσκήσιμων εκτάσεων», γιατί το απαγορεύει η ΚΑΠ, και κανονικά δεν συντάσσονται διαχειριστικά σχέδια γι’ αυτές. Εάν είναι άλλη η πρόθεση του νομοθέτη πρέπει ν’ αποσαφηνιστεί –πάντως αναδεικνύεται το πρόβλημα στην εν λόγω διαχείριση, λόγω ακριβώς της απόσπασης του αντικειμένου από τη δασική νομοθεσία. Επιπρόσθετα, δεν προκύπτει από ποιον αρμόδιο φορέα συντάσσονται τα διαχειριστικά σχέδια. Αναφέρεται μόνο στην παράγραφο 2 ότι ο Υπουργός «μπορεί να αναθέτει…» τη σύνταξη των σχεδίων με προγραμματική σύμβαση. Αν δε γίνει αυτή η ενέργεια, ποιος τα συντάσσει; Επίσης, πρόβλημα ανακύπτει με τη διατύπωση στην παράγραφο 2, «συμβατές με τη βοσκή» χρήσεις, που περιλαμβάνονται στα διαχειριστικά σχέδια. Με τη διατύπωση αυτή ανάγεται σε κύρια και κυρίαρχη χρήση στο φυσικό χώρο η βοσκή, με τις υπόλοιπες να επιτρέπονται μόνο εάν είναι συμβατές με αυτήν. Τούτο είναι αντιεπιστημονικό, καταφανώς λανθασμένο, αφού δεν είναι δυνατό μία συγκεκριμένη χρήση στο φυσικό χώρο να καθορίζει τον τρόπο διαχείρισής του, δεσμεύοντας τεράστιες επιφάνειες του χώρου αυτού –εάν, π.χ., μία έκταση επιθυμείτο να αναδασωθεί, δε θα μπορούσε ως μη συμβατή με τη βόσκηση; Ακόμα, αναφέρεται στην παράγραφο 2 η δημιουργία πρόχειρων καταλυμάτων ζώων, όμως η δημιουργία τούτων απαιτεί την έγκριση επέμβασης του Έκτου Κεφαλαίου του νόμου 998/1979 όπως ισχύει, και δε μπορούν αυτά να καταστούν «επιτρεπτά έργα» σύμφωνα με το διαχειριστικό σχέδιο.