Αρχική Αναθεώρηση Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης ΑποβλήτωνΣχόλιο του χρήστη ΕΝΔΙΑΛΕ ΑΕ | 12 Ιουνίου 2015, 11:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΔΙΑΛΕ ΑΕ' | 12 Ιουνίου 2015, 11:22

    ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΕΣΔΑ Σχόλια πάνω στην Εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων λιπαντικών ελαίων Για την διασφάλιση του περιβάλλοντος και την βιωσιμότητα των ορθολογικών και νόμιμων λύσεων διαχείρισης των Απόβλητων Ελαίων είναι απαραίτητη η σύνταξη πρότυπων περιβαλλοντικών δεσμεύσεων, η πρότυπη αδειοδότηση και ο καθορισμός ελάχιστων τεχνικών προδιαγραφών σε όλο τον κύκλο διαχείρισης των αποβλήτων αυτών (παραγωγή, συλλογή και μεταφορά, αξιοποίηση): • Προδιαγραφές συλλογής και μεταφοράς (πχ ADR). Ο σχεδιασμός πρέπει να λάβει υπόψη του ότι σήμερα νόμιμοι και μη συλλέκτες, ουσιαστικά δεν υποχρεώνονται σε κάποια προδιαγραφή. Τα ΑΛΕ - αν και επικίνδυνα απόβλητα - διακινούνται σήμερα χωρίς απαίτηση ADR (πχ. κλάση 9, UN 3082 «περιβαλλοντικά επικίνδυνα υγρά»). • Να οριστούν οι ελάχιστες προδιαγραφές αναγεννημένων λιπαντικών. Τα λιπαντικά αυτά πρέπει να είναι ανταγωνιστικά (αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση της αναγέννησης) και ως ουσίες παραγόμενες και διακινούμενες στην ΕΕ, πρέπει να είναι καταχωρισμένες σύμφωνα με το REACH. Σε αντίθεση περίπτωση (αδυναμία κάλυψης ελάχιστων προδιαγραφών ή καταχώρισης στο REACH) παραμένουν απόβλητα και χρήζουν περαιτέρω επεξεργασίας. • Να καθοριστούν οι ελάχιστες απαιτήσεις για την διάθεση των υγρών αποβλήτων των διεργασιών R9. Σήμερα, η αδειοδότηση τέτοιων μονάδων παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία απαιτήσεων και ελεγχόμενων ρύπων. Το αποτέλεσμα είναι να καταγράφονται μονάδες που σύμφωνα με την αδειοδότησή τους δεν έχουν υγρά απόβλητα ή καταφέρνουν να τα εξαφανίζουν με αέναη επαναχρησιμοποίηση. • Η πρότυπη αδειοδότηση πρέπει να βασίζεται σε ισοζύγια μάζας τόσο εισερχόμενων αποβλήτων και παραγόμενων ρευμάτων (Βασικά λάδια και παραπροϊόντα) όσο και βοηθητικών υλών (πχ. Νερού) με στόχο την απλούστευση και αποτελεσματικότητα των περιβαλλοντικών ελέγχων και την καταπολέμηση της παρανομίας. Α. Εφαρμογή κινήτρων για την χρήση των αναγεννημένων λιπαντικών (πέραν της άρσης αναιτιολόγητων περιορισμών) . Στο πλαίσιο της Κοινοτικής ανακοίνωσης “Public procurement for a better environment” (COM (2008) 400, published on 16 July 2008) και του Άρθρου 18 του Εθνικού Νόμου 3855 (ΦΕΚ 95/23.6.2010) για τη χάραξη Εθνικής Πολιτικής και την εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την προώθηση των Πράσινων Δημοσίων Συμβάσεων (ΠΔΣ) είναι αναγκαία η λήψη μέτρων για τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής Δημοσίων συμβάσεων και τη θέσπιση υποχρεωτικών περιβαλλοντικών κριτηρίων για προϊόντα και υπηρεσίες. Με τις Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις ο δημόσιος τομέας δύναται να προμηθεύεται προϊόντα, υπηρεσίες ή εργασίες, λαμβάνοντας υπόψη περιβαλλοντικές παραμέτρους κατά τη διεργασία σύναψης συμβάσεων. Η καταπολέμηση φαινομένων αποκλεισμού ανακυκλωμένων προϊόντων και η υιοθέτηση περιβαλλοντικών κριτηρίων στη διαδικασία σύνταξης προκηρύξεων και διαγωνισμών ως τεχνικές προδιαγραφές ή/και κριτήρια ανάθεσης μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αειφόρο ανάπτυξη (εξοικονόμηση φυσικών πόρων και πρώτων υλών, μείωση εκπομπών CO2 προς όφελος της κλιματικής αλλαγής κτλ). Επιπλέον με την προώθηση των οικολογικών συμβάσεων, οι δημόσιες αρχές μπορούν να παρέχουν στη βιομηχανία πραγματικά κίνητρα για την ανάπτυξη οικολογικών τεχνολογιών. Δεδομένου ότι τα οικολογικότερα προϊόντα ορίζονται με βάση τον κύκλο ζωής, η ενσωμάτωσή τους στις αγορές δύναται να επιβεβαιώσει προοπτικές για οικονομικά συμφέρουσες ΠΔΣ. Σημερινό αρνητικό παράδειγμα αποτελεί ο εξ' ορισμού κι όχι βάσει προδιαγραφών αποκλεισμός αναγεννημένων λιπαντικών από διαγωνισμούς. Αντίθετα, τα αναγεννημένα λιπαντικά αποτελούν θαυμάσιο παράδειγμα για πράσινες δημόσιες προμήθειες στον τομέα μεταφοράς, ο οποίος αποτελεί πεδίο ενεργειακής κατανάλωσης με τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι ΠΔΣ μπορούν να συμπεριλάβουν πλήθος μέτρων όπως η προμήθεια αναγεννημένων λιπαντικών ελαίων (πχ. προμήθεια οχημάτων με χαμηλές εκπομπές, προμήθεια οχημάτων με δυνατότητα χρήσης ανανεώσιμης ενέργειας, μείωση της κατανάλωσης καυσίμων με χρήση λιπαντικών χαμηλού ιξώδους και ελαστικών χαμηλής αντίστασης κύλισης κλπ.). Τέλος, θα πρέπει να ενταχθεί στις στρατηγικές ενίσχυσης της χρήσης αναγεννημένων λιπαντικών η υιοθέτηση συστήματος παροχής οικονομικών κινήτρων για την χρήση τους, έτσι ώστε να είναι δυνατή η ανάπτυξη της «αγοράς» τους πέραν των Πρασίνων Δημοσίων Συμβάσεων. Β. Αναθεώρηση εκτίμησης ποσοτήτων, και στόχοι συλλογής και αναγέννησης για το 2015-2020 Προκειμένου το ΣΕΔ να υπολογίσει τους ετήσιους στόχους συλλογής και αναγέννησης των ΑΛΕ λαμβάνει υπ’ όψιν του τα παρακάτω δεδομένα : I. Τις ετήσιες ποσότητες των λιπαντικών ελαίων που τοποθετούν στην αγορά οι Υπόχρεοι διαχειριστές, βάσει των δηλώσεών τους. II. Το ποσοστό παραγωγής Αποβλήτων Λιπαντικών Ελαίων (ΑΛΕ) επί των ποσοτήτων λιπαντικών ελαίων που διατίθενται στην αγορά, εκτιμάται από το ΣΕΔ βάσει του εγκεκριμένου επιχειρησιακού του σχεδίου, σε 60%. III. Τα εκ της νομοθεσίας ποσοστά – όρια που σήμερα είναι για την συλλογή ΑΛΕ κατ’ ελάχιστο 70% και για την αναγέννηση ΑΛΕ κατ’ ελάχιστο 80%. IV. Επιπλέον δε των παραπάνω συγκεντρώνει και όποια άλλα διαθέσιμα στοιχεία, που προσδιορίζουν το μέγεθος της αγοράς λιπαντικών ελαίων στην Ελλάδα. Από τα διαθέσιμα στοιχεία του Συστήματος, μεταξύ των οποίων και σχετικές μελέτες της ICAP για τα έτη 2010 έως 2014, παρακάτω παρατίθεται το συνολικό μέγεθος της αγοράς λιπαντικών που εκτιμάται ότι πωλούνται στην Ελλάδα ανά τομέα, και βάσει της τάσης που έχει διαμορφωθεί, η εξέλιξη της αγοράς για την επόμενη εξαετία 2015 - 2020. ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ICAP ΣΕ χιλ. τόνους ΕΤΟΣ ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΕΛΙΞΗ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΓΟΡΑΣ σε % 2010 47.170 19.135 35.600 101.905 2011 40.940 16.910 31.595 89.445 - 12,23% 2012 36.045 15.130 30.260 81.435 - 8,96% 2013 32.930 14.240 27.590 74.760 - 8,20% 2014 31.510 13.350 26.700 71.200 - 4,76% ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ανά ΤΟΜΕΑ 2015 - 2020 2015 29.904 12.816 25.632 68.352 - 4,00% 2016 28.708 12.303 24.607 65.618 - 4,00% 2017 27.847 11.934 23.869 63.650 - 3,00% 2018 27.012 11.576 23.153 61.741 - 3,00% 2019 26.202 11.229 22.458 59.889 - 3,00% 2020 25.678 11.004 22.009 58.691 - 2,00% Συνεπώς οι παραγόμενες ποσότητες ΑΛΕ που προκύπτουν είναι : για το 2011 : 89,5 χιλ. τόνοι x 60% = 53.7 χιλ. τόνοι και πρέπει να διορθωθεί ο Πίνακας 1 “ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ" ενώ η προοπτική των παραγομένων ΑΛΕ διαμορφώνεται : για το 2015 : 68,3 χιλ. τόνοι x 60% = 47,8 χιλ. τόνοι ενώ για το 2020 : 58,7 χιλ. τόνοι x 60% = 35,2 χιλ. τόνοι. Σε κάθε περίπτωση και λόγω της σχετικής υποκειμενικότητας του προσδιορισμού των ΑΛΕ σε σχέση με τις καταναλώσεις, προτείνεται η στοχοθέτηση της διαχείρισης των ΑΛΕ ως ακολούθως : • 2015: Συλλογή 42% (όσο είναι σήμερα) των καταναλώσεων λιπαντικών και αναγέννηση τουλάχιστον 80% (αντιστοιχεί σε συλλογή 28,7 χιλ. τόνων ΑΛΕ και αναγέννηση 23 χιλ. τόνων). • 2020: Συλλογή κατ’ ελάχιστον 55% των καταναλώσεων λιπαντικών και αναγέννηση 100%, που αντιστοιχεί σε 32,3 χιλ. τόνοι ΑΛΕ και στις δύο περιπτώσεις). Οι παραπάνω στόχοι είναι αυστηρότεροι σαν ποσοστά από τους προτεινόμενους στον ΕΣΔΑ ενώ οι ποσότητες ανταποκρίνονται περισσότερο στην πραγματικότητα. Στο σημείο αυτό τονίζεται ότι η άμεση λειτουργία του Μητρώου διαχειριστών λιπαντικών, θα προσδιορίσει σαφέστερα αφ’ ενός το μέγεθος της αγοράς των Λ.Ε. και αφ’ ετέρου την προοπτική της. Σημειώνεται επίσης ότι θεμελιώδης αρχή για την επίτευξη του όποιου στόχου συλλογής είναι ο έλεγχος παράδοσης ΑΛΕ από τα σημεία παραγωγής τους ως ποσοστό επί των καταναλώσεων λιπαντικών. Λόγω της χαμηλής απόδοσης της συλλογής ΑΛΕ ναυτιλίας, πέραν της πίεσης που πρέπει να ασκηθεί στους εμπλεκόμενους φορείς για αύξηση του ποσοστού ΑΛΕ τα οποία συλλέγονται από πλοία, πρέπει να τεθούν ποσοστά συλλογής ΑΛΕ προεχομένων από οχήματα και βιομηχανία της τάξεως του 70-80% των καταναλώσεων. Προτείνεται δε οι δηλώσεις των Υπόχρεων διαχειριστών προς το ΣΕΔ να κατατίθενται επιμερισμένες στις τρεις βασικές κατηγορίες, που και ο ICAP περιλαμβάνει στις μελέτες του, ήτοι 1. ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΩΝ που περιλαμβάνουν τα λιπαντικά των : Επιβατηγών και Επαγγελματικών οχημάτων (βενζίνης - πετρελαίου), Μοτοσυκλετών & Εξωλέμβιων μηχανών (δίχρονων & τετράχρονων) Βαλβολίνες χειροκίνητων ή αυτομάτων κιβωτίων ταχυτήτων συμπεριλαμβανομένων των υδραυλικών λιπαντικών τιμονιών. 2. ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ 3. ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ που περιλαμβάνουν τα λιπαντικά : Βιομηχανίας, Γενικής χρήσης και γενικά όλα τα λιπαντικά έλαια που δεν εντάσσονται στις παραπάνω 1 & 2 κατηγορίες. Οι στόχοι συλλογής και αναγέννησης ανά κατηγορία, παρατίθενται στους πίνακες που ακολουθούν. Στόχος έτους 2015 Κατηγορία Ποσότητα Στόχος Συλλογής Στόχος Αναγέννησης Λιπαντικών Τόνοι % Τόνοι % Τόνοι ΟΧΗΜΑΤΩΝ 29.904 60% 17.942 80% 14.354 ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ 12.816 60% 7.690 80% 6.152 ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ 25.632 12% 3.076 80% 2.461 ΣΥΝΟΛΑ 68.352 42% 28.708 80% 22.966 Στόχος έτους 2020 Κατηγορία Ποσότητα Στόχος Συλλογής Στόχος Αναγέννησης Λιπαντικών Τόνοι % Τόνοι % Τόνοι ΟΧΗΜΑΤΩΝ 25.678 70% 17.975 100% 17.975 ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ 11.004 70% 7.703 100% 7.703 ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ 22.009 30% 6.603 100% 6.603 ΣΥΝΟΛΑ 58.691 55% 32.280 100% 32.280 Αυτή η ποσότητα (32,3 χιλ. τόνοι ΑΛΕ), κατά την άποψη του ΣΕΔ οφείλει να αναφερθεί και στον Πίνακα 8 ως προβλεπόμενη παραγωγή ΑΛΕ έτους 2020 Ανακεφαλαιώνοντας, για την επίτευξη των παραπάνω στόχων απαιτείται η λήψη περαιτέρω μέτρων στο πλαίσιο της εφαρμογής της εναλλακτικής διαχείρισης των ΑΛΕ και ειδικότερα: 1. Εντατικοποίηση της διενέργειας ελέγχων των δηλώσεων των Υπόχρεων Διαχειριστών από τις αρμόδιες αρχές και βάσει συμβάσεων, από το ΣΕΔ (για το τελευταίο θα πρέπει να δοθεί η σχετική δυνατότητα από τον ΕΟΑΝ). 2. Έλεγχος των Υπόχρεων Διαχειριστών που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις των έναντι της νομοθεσίας και δεν έχουν ενταχθεί στο ΣΕΔ. 3. Έλεγχοι ορθής λειτουργίας όλων των φάσεων διαχείρισης (συλλογής - μεταφοράς - προσωρινής αποθήκευσης και αξιοποίησης)από τις αρμόδιες αρχές αλλά και από το ΣΕΔ (για το τελευταίο θα πρέπει να δοθεί η σχετική δυνατότητα από τον ΕΟΑΝ). 4. Εφαρμογή του διαχωρισμού των ΑΛΕ από τα λοιπά πετρελαιοειδή στις λιμενικές εγκαταστάσεις έτσι ώστε τα ΑΛΕ των πλοίων να διαχειρίζονται μέσω του ΣΕΔ, σύμφωνα με την σχετική νομοθεσία. Έχει υποβληθεί πλήρες σχέδιο διαχείρισης τόσο στο ΥΠΕΚΑ/ΕΟΑΝ , όσο και σε φορείς διαχείρισης λιμένων , χωρίς όμως να έχει προχωρήσει η υλοποίηση του. Για τα (1) και (2) παραπάνω αναφερόμενα καθοριστικό παράγοντα θα αποτελέσει η ολοκλήρωση και λειτουργία του Μητρώου Υποχρέων Διαχειριστών, όπως αυτό προβλέπεται στον ν.3854/2010 (αναθεώρηση του ν. 2939/2001). Για το (3) θα πρέπει να δοθεί από τον ΕΟΑΝ η δυνατότητα στο ΣΕΔ να αποστέλλει επιθεωρητές οι οποίοι να καταρτίζουν εκθέσεις ελέγχου οι οποίες θα διαβιβάζονται με μέριμνα του ΣΕΔ στον ΕΟΑΝ και τις λοιπές αρμόδιες αρχές για περαιτέρω ενέργειες εφ όσον απαιτείται. Για το (4) θα πρέπει να γίνουν από κοινού προσπάθειες από το ΥΠΕΚΑ, τον ΕΟΑΝ, το ΥΕΝ και το ΣΕΔ, ώστε να εφαρμοστεί η νομοθεσία για την διαχείριση των ΑΛΕ στους φορείς διαχείρισης λιμένων. Γ. Αλλαγή περιεχομένου ΠΔ, αλλά όχι αλλαγή της νομικής μορφής του (να παραμείνει ΠΔ) Είναι προφανές ότι 11 χρόνια μετά την εφαρμογή των ΠΔ που διέπουν την εναλλακτική διαχείριση των άλλων προϊόντων, υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού του περιεχομένου τους. Στην περίπτωση των ΑΛΕ το σχετικό ΠΔ είναι το ΠΔ 82/2004. Πέραν όμως της αναγκαιότητας αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού πιστεύουμε ότι ο κορμός του (στοχοθεσία, αρχές λειτουργίας ΣΕΔ, ρόλος εμπλεκομένων στην διαχείριση) πρέπει να παραμείνει ως ΠΔ, λόγω του αυξημένου κύρους του. Θα πρέπει μάλιστα να ενταχθεί στην αναθεώρηση του και η δυνατότητα ελεγκτικού χαρακτήρα του ΣΕΔ, σε συνεργασία με τις κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές. Επι μέρους θέματα όπως Έντυπα Αναγνώρισης θα μπορούσαν να καλυφθούν με ΚΥΑ. Δ. ΣΕΔ από τους ΔΗΜΟΥΣ Όπως αναφέρεται στο Κεφάλαιο “Ειδικές Δράσεις Ρευμάτων αποβλήτων εναλλακτικής διαχείρισης III.31 προδιαγράφεται η δυνατότητα των Δήμων να συστήσουν Συστήματα Εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων. Όπως είναι γνωστό η εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών αλλά και των άλλων προϊόντων προδιαγράφεται αφ’ ενός στο νόμο 2939/2001 και στον νόμο 3854/2010 καθώς επίσης και στα κανονιστικά Προεδρικά διατάγματα που αναφέρονται σε συγκεκριμένα ρεύματα αποβλήτων. Αποτελεί δε εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο περί «Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού» (ΕPR). Ο νόμος 2939 αναφέρει σαφώς στο άρθρο 7 ότι “A. όσοι προβαίνουν σε διαχείριση συσκευασιών, οι οποίοι στο εξής αποκαλούνται “διαχειριστές”, υποχρεούνται να οργανώνουν συστήματα ή να συμμετέχουν σε συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης των συσκευασιών αυτών που αφορούν τη δραστηριότητά τους.” Επίσης στο άρθρο 2 ”Ορισμοί” παράγραφος 16 “Διαχείριση συσκευασιών : νοείται : η παραγωγή ή/και διάθεση υλικών από τα οποία κατασκευάζονται άμεσα συσκευασίες (προμήθεια πρωτογενών ή δευτερογενών υλικών) ή η εισαγωγή συσκευασιών, …” Στο ΠΔ 82 που εξειδικεύει στη διαχείριση των Αποβλήτων λιπαντικών ελαίων αναφέρεται αντίστοιχα στο άρθρο 6 : “Α. Οι παραγωγοί και εισαγωγείς λιπαντικών υποχρεούνται να οργανώνουν συστήματα ή να συμμετέχουν σε συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης των λιπαντικών ελαίων ….” Από τα παραπάνω προκύπτει σαφώς ότι υποχρέωση σύστασης συστημάτων ατομικών ή συλλογικών, έχουν άμεσα και αποκλειστικά οι παραγωγοί και εισαγωγείς των προϊόντων, (υπόχρεοι- πχ συσκευασιών ή Λιπαντικών ελαίων) που αφορούν στην δραστηριότητά τους. Η δυνατότητα συνεπώς δημιουργίας ΣΕΔ από τους Δήμους, αντίκειται στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (Ευρωπαϊκό και Ελληνικό) περί «διευρυμένης ευθύνης παραγωγού). Ε. ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΠΟΡΟΣ Νόμος 2939, άρθρο 7 Κεφάλαιο Β. Αναφέρει “Η οργάνωση των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης γίνεται από τους διαχειριστές των συσκευασιών (όπως διευκρινίζεται στο άρθρο 2 Ορισμοί είναι οι παραγωγοί ή/και εισαγωγείς) α) ατομικά από τους ίδιους …. β) συλλογικά, με τη συμμετοχή τους σε εγκεκριμένα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης …. Επίσης στο άρθρο 7 Κεφάλαιο Β παράγραφος 2. β. Όροι συμμετοχής στο σύστημα : Οι διαχειριστές συσκευασιών, εφ’ όσον δεν προβαίνουν στην οργάνωση συστήματος ατομικής εναλλακτικής διαχείρισης … …, συμμετέχουν υποχρεωτικά σε συστήματα συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης …. . Η συμμετοχή στα συστήματα συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης : Ι. Συνοδεύεται από την καταβολή στο σύστημα εκ μέρους του ενδιαφερόμενου διαχειριστή χρηματικής εισφοράς. ΙΙΙ. Απαλλάσσει τους συμβαλλόμενους διαχειριστές από την ευθύνη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που περιγράφονται στο άρθρο 12 ”Υποχρεώσεις διαχειριστών συσκευασίας”. Ειδικότερα για τα Απόβλητα Λιπαντικά Έλαια στο ΠΔ 82 σε αντιστοιχία με τον νόμο 2939 προβλέπεται στο άρθρο 6 Κεφάλαιο Α : Οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς λιπαντικών ελαίων υποχρεούνται να οργανώνουν συστήματα ή να συμμετέχουν σε συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης των λιπαντικών ελαίων … . Επίσης άρθρο 6, Κεφάλαιο Β παράγραφος 2β Όροι συμμετοχής στο σύστημα : Οι παραγωγοί ή εισαγωγείς των λιπαντικών ελαίων, εφ’ όσον δεν προβαίνουν στην οργάνωση συστήματος ατομικής εναλλακτικής διαχείρισης … …, συμμετέχουν υποχρεωτικά σε συστήματα συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης. Η συμμετοχή στα συστήματα συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης : Ι. Συνοδεύεται από την καταβολή στο σύστημα εκ μέρους του ενδιαφερόμενου παραγωγού ή εισαγωγέα χρηματικής εισφοράς. ΙΙ. Απαλλάσσει τους συμβαλλόμενους παραγωγούς ή εισαγωγείς από την ευθύνη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που περιγράφονται στο άρθρο 8 ”Υποχρεώσεις διαχειριστών Λιπαντικών Ελαίων”. Θεωρείται σαφές ότι η ένταξη των παραγωγών ή εισαγωγέων είτε συσκευασιών είτε λιπαντικών ελαίων σε εγκεκριμένα συλλογικά συστήματα έχει ως στόχο την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχει ο καθένας αντίστοιχα με τα άρθρα 8 του ΠΔ 82 και του άρθρου 12 του ν. 2939. Οι υποχρεώσεις αυτές μεταβιβάζονται στα συστήματα συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης έναντι εισφοράς το ύψος της οποίας ορίζεται σε κάθε περίπτωση στη σύμβαση προσχώρησης του διαχειριστή στο σύστημα. Βάσει των ανωτέρω προκύπτει σαφέστατα ότι οι εισφορές στα συστήματα αποτελούν το έσοδο μέσω του οποίου εφαρμόζεται το εγκεκριμένο σχέδιο δράσης των ΣΕΔ, σε καμία δε περίπτωση δεν προκύπτει ότι οι εισφορές αποτελούν άμεσα ή έμμεσα Δημόσιο Πόρο.