Αρχική Καθορισμός κανόνων, μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασηςΆρθρο 09: (άρθρα 10 και 14 παρ.2β οδηγίας 2012/18/ΕΕ) Μελέτη ΑσφαλείαςΣχόλιο του χρήστη ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ ( ΕΛΛΑΣ) ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΕ | 31 Αυγούστου 2015, 09:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ ( ΕΛΛΑΣ) ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΕ' | 31 Αυγούστου 2015, 09:21

    σχόλιο1 :άρθρο 9 παρ.6 Μετά από την παρέλευση της προθεσμίας των 5 ημερών, η ΜΑ να θεωρείται αυτόματα ότι είναι πλήρης και στη συνέχεια να διαβιβάζεται στους συναρμοδίους φορείς για αξιολόγηση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 9 παράγραφος Β1. σχόλιο 2:άρθρο 9 παρ.2, εδάφιο β,παράρτημα ΙΧ Τα ελάχιστα σενάρια που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την εκπόνηση της ΜΑ δεν περιγράφονται στην κοινοτική οδηγία. Δεδομένου ότι τα ελάχιστα σενάρια που αναφέρονται στην ΚΥΑ απαιτούν τροποποίηση η οποία όμως δεν μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα δημόσιας διαβούλευσης, αλλά ως αποτέλεσμα συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων, προτείνουμε την σύσταση μίας διυπουργικής ομάδος εργασίας που θα περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς με εμπειρία στην εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας SEVESO, η οποία θα επιλέξει τα ελάχιστα σενάρια που καλύπτουν καταλληλότερα τις διάφορες εγκαταστάσεις. Τα σενάρια αυτά μπορούν να περιγραφούν και να περιληφθούν σε μεταγενέστερη κανονιστική διάταξη της εν λόγω ΚΥΑ. Επιπροσθέτως λόγω του ότι παλαιότερα είχε συζητηθεί σε ομάδα εργασίας του 2014 η ποσοτικοποίηση της επικινδυνότητας, θεωρούμε ότι αυτή είναι ένα γενναίο βήμα προς της κατεύθυνση του να γίνουν οι μελέτες ασφαλείας πληρέστερες . Αυτό θα συνεπάγεται περισσότερα κεφάλαια της μελέτης και προσέγγιση του θέματος υιοθετώντας νέα σειρά παραδοχών για σημαντικό αριθμό μεταβλητών. Για παράδειγμα το επίπεδο όπου η επικινδυνότητα γίνεται αποδεκτή είναι ένα από αυτά.Αν και αυτό είναι όντως ένα δυνατό εργαλείο για την πολιτεία , έχει όμως αξία αν αυτό το εργαλείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχουν προχωρήσει τα σχέδια χρήσεων γης , στην περιοχή της κάθε εγκατάστασης. Ποιος άλλωστε είναι ο λόγος να υπολογίζουμε τη αποδεκτή επικινδυνότητα αν δεν έχουμε αποφασίσει τι χρήση θέλουμε να έχει μια περιοχή , αν δηλαδή είναι βιομηχανική , αστική ή ημιαστική . Άλλωστε δεν έχουν όλες οι περιοχές, το ίδιο επίπεδο αποδεκτής επικινδυνότητας . Θα προτείναμε λοιπόν πριν βιαστούμε να κάνουμε τις μελέτες πολυεπίπεδες και πολυπεριεκτικές να περιμένουμε να δούμε τις προθέσεις τις πολιτείας σχετικά με την χρήση γης και στην συνέχεια να μιλήσουμε για ποσοτικοποίηση κινδύνου. Η χρήση συγκεκριμένων λογισμικών , διεθνώς αναγνωρισμένων , τα οποία χρησιμοποιούν τα πιο εξελιγμένα μοντέλα θα ήταν ορθή πρακτική για την δυνατότητα αξιολόγησης των μελετών ασφαλείας Σαν τέτοια θα προτείναμε μοντέλα όπως των TNO, DNV, EPA ή όποια άλλα η αρμόδια αρχή κρίνει έγκριτα.