Αρχική Απαγόρευση καλλιέργειας ΓΤΟΆρθρο 04: ΚαλλιέργειαΣχόλιο του χρήστη Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος | 16 Δεκεμβρίου 2015, 14:58
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος κλήθηκε να τοποθετηθεί στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής των Ελλήνων, στη συνεδρίαση της 27ης-5-2015, με θέμα Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί – Ευρωπαϊκές Εξελίξεις – Ελληνική Πραγματικότητα και στη συνέχεια να συμμετάσχει, στις 22-6-2015, σε σύσκεψη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τη νομική τεκμηρίωση της άρνησης της χώρας να επιτρέψει την καλλιέργεια ΓΤΟ στο έδαφός της. Θέσαμε τα επιχειρήματά μας και κάναμε τις προτάσεις μας καθώς είμαστε ένας από τους άμεσα ενδιαφερόμενους κλάδους και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι μελισσοκόμοι βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης απέναντι στους ΓΤΟ, καθώς η ευρωπαϊκή μελισσοκομία αποτελεί στην κυριολεξία ανάχωμα στην προέλαση των ΓΤΟ. Θέση μας ήταν και παραμένει ότι η χώρα οφείλει να περάσει μια ισχυρά τεκμηριωμένη νομοθεσία για την μόνιμη και καθολική απαγόρευση της καλλιέργειας ΓΤΟ στο σύνολο της επικράτειάς της. Μελετώντας το αναρτημένο προς διαβούλευση σχέδιο νόμου διαπιστώνουμε ότι η χώρα μένει ξεκρέμαστη, να στηρίζεται κάθε φορά στην «καλοσύνη» της όποιας εταιρείας διακινεί ΓΤΟ, να εξαιρέσει τη χώρα από το γεωγραφικό πεδίο της αίτησής της για το νέο της προϊόν και μόνο στην περίπτωση άρνησης να επιχειρηθεί -βεβιασμένα και υπό πίεση- η σύσταση νομικού πλαισίου για την απαγόρευση καλλιέργειας του συγκεκριμένου ΓΤΟ. Πόσες τέτοιες νομοθεσίες θα χρειαστούν; Θα είναι επαρκείς όταν δεν θα έχουν τον απαραίτητο χρόνο για να σταθούν νομικά απέναντι στο «δίκαιο των εταιρειών»; Και για ποιο λόγο υπάρχει η παράγραφος 4 στο άρθρο 4 (Καλλιέργεια) η οποία μας δίνει το δικαίωμα να αλλάξουμε γνώμη και να καλλιεργήσουμε τελικά έναν ΓΤΟ τον οποίο αρχικά απορρίψαμε; Ποιόν ωφελεί αυτή η δυνατότητα; Και θα υπάρχει πάντοτε η ανάλογη πολιτική βούληση; Το μέλι είναι εθνικό προϊόν. Η ελληνική μελισσοκομία είναι εθνικός θησαυρός. Η ελληνική μελισσοκομία αριθμεί 23.000 μελισσοκόμους και γύρω στα 2.000.000 μελίσσια. Είμαστε δεύτεροι στην Ευρώπη και φιλοδοξούμε να παραμείνουμε ένας δυναμικός κλάδος. Παράγουμε ετησίως περί τους 30.000 τόνους μελιού και αυξάνει η παραγωγή γύρης, βασιλικού πολτού, πρόπολης κλπ. Η συνεισφορά μας στο ΑΕΠ αυξάνει σταθερά, παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, την κλιματική αλλαγή και τα προβλήματα με τα φυτοφάρμακα και πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι η μελισσοκομία είναι μια πραγματικά αειφορική δραστηριότητα που δεν αφαιρεί τίποτα από το φυσικό περιβάλλον αλλά αντίθετα, μέσω της επικονίασης, προσφέρει πολλαπλάσια στην αγροτική παραγωγή, στη διατροφή και στην εθνική οικονομία. Η μέλισσα είναι πηγή ζωής πολύτιμη για την αγροτική παραγωγή, τη διατροφή μας και το περιβάλλον. Η καλλιέργεια ΓΤΟ πρακτικά αφαιρεί το δικαίωμα των παραγωγών μελισσοκόμων, αλλά και των αγροτών, να παράγουν ασφαλή και ποιοτικά προϊόντα, βιολογικά ή ολοκληρωμένης διαχείρισης, παραδοσιακά, ονομασίας προέλευσης κλπ. καθώς με κανένα τρόπο δεν μπορεί να αποκλειστεί η μεταφορά γύρης από μέλισσες, αγριομέλισσες κι άλλους επικονιαστές ή και τον άνεμο, από ΓΤ καλλιέργειες στις συμβατικές. Η μέση ακτίνα δραστηριότητας ενός μελισσιού είναι 3χλμ και η έκταση που καλύπτει 28 τετρ χλμ. Οι λεγόμενες ρυθμιστικές ζώνες δεν μπορούν να εφαρμοστούν, εφόσον ένα και μόνο μελίσσι καλύπτει αρκετά τετραγωνικά χιλιόμετρα σε αναζήτηση τροφής. Ειδικά στην Ελλάδα με τη δεδομένη μελισσοκομική πυκνότητα (13,6 μελίσσια ανά τετρ χλμ), τη νομαδική μορφή της μελισσοκομίας και τη δεδομένη γεωμορφολογία, τέτοιες ζώνες δεν έχουν νόημα. Η καλλιέργεια ΓΤΟ παραβιάζει την αρχή της ελεύθερης επιλογής και την αρχή της συνύπαρξης για αγρότες και μελισσοκόμους. Εξάλλου η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων και Ελλήνων πολιτών δεν επιθυμεί να καταναλώνει ΓΤ τρόφιμα και με δεδομένη τη σωστή αντίληψη ότι το μέλι είναι το πλέον φυσικό κι υγιεινό προϊόν, ποιος καταναλωτής θα ήθελε μέλι από ΓΤ ή ρυπασμένο με ΓΤ γύρη; Σε κάθε περίπτωση μπορεί να μας ζητηθεί να αποδείξουμε ότι τα προϊόντα μας δεν περιέχουν ΓΤΟ. Ο μελισσοκόμος και το προϊόν θα πρέπει να επιβαρυνθεί με υψηλό κόστος αναλύσεων, για να το αποδείξει. Εδώ βλέπουμε να παραβιάζεται η αρχή της ελεύθερης επιλογής και η αρχή της συνύπαρξης. Αν όμως η χώρα παραμείνει ελεύθερη μεταλλαγμένων, τα μελισσοκομικά προϊόντα μας θα μπορέσουν να απολαύσουν υψηλότερη τιμή, λόγω ακριβώς αυτής της αγνότητάς τους και της μηδενικής επιμόλυνσης με ΓΤΟ, ιδιότητα που θα δηλώνεται και στην επισήμανση για προστιθέμενη αξία! Κόστος ανάλυσης : μηδέν! Τέλος, ας μας επιτραπεί να διαφωνήσουμε ότι οι ΓΤΟ είναι ασφαλή προϊόντα για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον και την υγεία των μελισσών και των άλλων επικονιαστών. Και τη βιοποικιλότητα καταστρέφουν και την υγεία των μελισσών απειλούν (υπάρχουν πολλές έρευνες που το τεκμηριώνουν) και για τη δημόσια υγεία αποτελούν κίνδυνο. Δεν είμαστε μόνο μελισσοκόμοι αλλά και καταναλωτές και δεν επιθυμούμε να τρεφόμαστε με ΓΤΟ ούτε είμαστε αδιάφοροι για τα ζητήματα βιοηθικής που εγείρει η δημιουργία και καλλιέργεια ΓΤΟ ή για το πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα του πατενταρίσματος των σπόρων από εταιρείες. Θεωρούμε ότι έχουμε ακόμη αρκετό χρόνο να προετοιμάσουμε μια στέρεα νομική βάση που θα μας προστατέψει πραγματικά από οποιαδήποτε εταιρεία θελήσει να μας επιβάλλει τα ΓΤ προϊόντα της. Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν μας προστατεύει. Σας καλούμε να συγκεντρώσετε ένα άριστο επιτελείο νομικών συμβούλων και όλους τους παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς που εμπλέκονται, ώστε να φτιάξουμε μια πραγματική «νομική ασπίδα για τα μεταλλαγμένα». Βασίλης Ντούρας Πρόεδρος Ο.Μ.Σ.Ε.