Αρχική Δασικές συναιτεριστικές οργανώσειςΆρθρο 48: Καταργούμενες – τροποποιούμενες – λοιπές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΚΕΡΗΣ | 6 Φεβρουαρίου 2016, 21:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΚΕΡΗΣ' | 6 Φεβρουαρίου 2016, 21:18

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΕ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ Με την εφαρμογή της ΚΕΔ (Κρατικής Εκμετάλλευσης Δασών) η Δασική Υπηρεσία, ως εκπρόσωπος της Πολιτείας προγραμμάτιζε να ικανοποιεί τις ανάγκες σε καυσόξυλα των δασόβιων και παραδασόβιων πληθυσμών διαθέτοντας τα παραγόμενα δασικά προϊόντα με τιμές κάτω του κόστους, επιδοτώντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο τις θερμαντικές ανάγκες τους (άρθρο 138 Ν.Δ. 86/1989 - Δασικός Κώδικας). Με αυτό πετύχαινε την προστασία του Δάσους από αλόγιστη καυσοξύλευση και από την άλλη στήριζε οικονομικά τους πληθυσμούς της ορεινής Ελληνικής υπαίθρου, τόσο για τη συγκράτηση στους τόπους καταγωγής τους, αλλά και ως αμοιβή και επιβράβευση για τη συμβολή τους στη δασοπροστασία. Με το Π.Δ. 126/1986 η Πολιτεία αποφάσισε τα δασικά προϊόντα να παράγονται για λογαριασμό των Δασικών Συνεταιρισμών, προβλέποντας συγχρόνως να ισχύει η μέθοδος της ΚΕΔ για την ικανοποίηση των ατομικών αναγκών των κατοίκων. Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους (στοιχεία 2009) Απολογισμούς της Γενικής Δ/νσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος παράγονται ετησίως σε πανελλαδική κλίμακα περί τους 700.000,00 τόνοι καυσοξύλων, από τα οποία οι 200 χιλιάδες τόνοι διατίθενται για κάλυψη ατομικών θερμαντικών αναγκών των κατοίκων οικισμών μέσα ή στα όρια των διαχειριζόμενων Δασικών Συμπλεγμάτων. Για να παραχθούν οι 200 χιλ τόνοι χρηματοδοτήθηκε η Δ.Υ. με το ποσό των 10 εκατομ. ΕΥΡΩ. Εξ αιτίας της συνεχιζόμενης υποχρηματοδότησης των Δασικών Υπηρεσιών φθάσαμε στο σημείο να αδυνατεί η Υπηρεσία να δεσμεύσει τις ποσότητες αυτές, έτσι ώστε. ούτε στο ελάχιστο να μην μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες των οικογενειών ορεινών περιοχών, ούτε καν εκείνων που ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Να στερούνται χιλιάδες οικογένειες το ευεργέτημα αυτό της Πολιτείας αφ’ ενός και αφ’ ετέρου να ελλοχεύει μέγιστος κίνδυνος για τα Δάση, καθώς κάθε δασόβιος και παραδοσόβιος καθ’ όλα τίμιος οικογενειάρχης να κινδυνεύει να μετατραπεί σε επίδοξο λαθροϋλοτόμο, προκειμένου να ζεστάνει το σπίτι του. Επιστρέφουμε έτσι σε προπολεμικές εποχές, όπου ο κάθε δυνάμενος να φέρει πέλεκυν γύριζε με ένα τσεκούρι (σήμερα αλυσοπρίονα) στον χέρι και ένα γαϊδουράκι (σήμερα φορτηγάκι) υλοτομώντας όπου και όποτε τον βόλευε… Αδήριτη ανάγκη λοιπόν να εξακολουθήσει η Πολιτεία μέσω των αρμοδίων Δασικών Υπηρεσιών να παρέχει αυτό το ευεργέτημα στους πολίτες αυτούς. Παρουσιάζεται όμως το υπαρκτό πρόβλημα πώς η Πολιτεία με τη σημερινή, εξ αντικειμένου, οικονομική δυσπραγία θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει τις Δασικές Υπηρεσίες για το σκοπό αυτό. «Ανάγκη λοιπόν με το παρόν υπό ψήφιση Νομοσχέδιο να θεσμοθετηθούν Προγράμματα Καυσοξύλευσης που θα εφαρμόζονται από τις κατά τόπους Δασικές Υπηρεσίες, και εξηγούμαι: Από τη διάθεση στους κατοίκους εισπράχθηκαν 6,8 εκ. ΕΥΡΩ. Έτσι λοιπόν κατ ουσία ο δημόσιος κορβανάς επιβαρύνεται με 3,2 εκ.€. δηλ. γύρω στο 30% της απαιτούμενης δαπάνης Είναι ανάγκη λοιπόν να συμψηφιστούν τα ποσά αυτά, πράγμα αυτονόητο που μέχρι σήμερα δεν εφαρμόστηκε, παρά τις επισημάνσεις και διαμαρτυρίες, σκοντάφτοντας στη γραφειοκρατία και την ακαμψία της διοίκησης. Θα πρέπει να ανοιχτεί ειδικός λογαριασμός στο Πράσινο Ταμείο – Φορέας Δασών αν είναι δυνατόν με παραρτήματα κατά Αποκεντρωμένη Διοίκηση , για αντιγραφειοκρατικούς λόγους και μόνο όπου θα κατατίθενται οι εισπράξεις από τη διάθεση των καυσοξύλων ατομικών αναγκών και η (μειωμένη) επιχορήγηση με αποκλειστική χρήση των χρημάτων για την παραγωγή των καυσοξύλων ατομικών αναγκών, από τη συγκεκριμένη δασική υπηρεσία. Επειδή, ως γνωστόν, οι τιμές διάθεση των καυσοξύλων Α.Α. ορίζονται με Υπουργική Απόφαση θα μπορούν αυτές να κυμαίνονται σε ύψος ανάλογο με την δυνατότητα του Τακτικού Προϋπολογισμού για την επιχορήγηση. Έτσι θα μπορούσε οι τιμές, ειδικά για τις ΜΗ ευπαθείς ομάδες να πλησιάζουν αυτές των τιμών αναθέσεων υλοτομικών εργασιών, δηλ. του κόστους παραγωγής των προϊόντων, Η λύση της κάλυψης των ατομικών αναγκών με την έκδοση Δασικών Απαγορευτικών Διατάξεων (Δ.Α.Δ) οι οποίες ξεκίνησαν «δειλά – δειλά» σε χαμηλά, σχετικά Δάση τείνει δυστυχώς να παγιωθεί και να επεκταθεί και σε υψηλά, διαχειριζόμενα Δάση, παρά τις επιταγές όχι μόνο της Δασολογικής Επιστήμης και της Δασοπονίας, αλλά και της Δασικής Νομοθεσίας, που επιβάλλουν να εκτελούνται υλοτομίες με βάση εγκεκριμένα Διαχειριστικά Σχεδία και Μελέτες (Διαχειριστυικές), ή Πίνακες Υλοτομίας. Πέραν αυτού είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να επιτευχθεί ή παρακολούθηση, πόσο μάλλον επίβλεψη ή έλεγχος, των υλοτομιών αυτών, λαμβανομένης υπόψη της δραματικής αφαίμαξης σε προσωπικό που υπέστη η Δασική Υπηρεσία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, με αυτονόητες δυσμενείς επιπτώσεις στο μέλλον των δασοσυστάδων αυτών. Αν δε στην αδυναμία αυτή προστεθεί και η εξ αντικειμένου άγνοια του σωστού τρόπου και των υλοτομίας και συγκομιδής των προϊόντων από απλούς πολίτες το πρόβλημα γιγαντώνεται. Στην αιτίαση ότι οι περισσότεροι πολίτες που έχουν άγνοια, ή αδυναμία να υλοτομήσουν από μόνοι τους, αναθέτουν ρις εργασίες σε ειδικευμένους υλοτόμους και μάλιστα μέλη των τοπικών Δασικών Συνεταιρισμών σκοντάφτει στο ότι με τον τρόπο αυτό στερούνται τα μέλη αυτά τουλάχιστον τις ασφαλιστικές εισφορές, αλλά και ότι εφαρμόζεται το «γράμμα» της διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 8 ΠΔ 126/1986, βάσει της οποίας «η διάθεση των δασικών προϊόντων στους δικαιούχους ατομικών αναγκών γίνεται με ευθύνη της δασικής υπηρεσίας». Η έκδοση των ΔΑΔ είναι σε περιπτώσεις θεμιτή, ή και επιβεβλημένη, σε καμιά όμως περίπτωση δεν επιτρέπεται να υποκαθιστούν τις Μελέτες Διαχείρισης και Πίνακες Υλοτομίας. Επειδή συχνά απαιτούνται αυξημένες πιστώσεις για καλλιεργητικές - αραιωτικές υλοτομίες, χωρίς απόληψη προϊόντων, μέσα στις δασοσυστάδες, που προορίζονται για την παραγωγή καυσοξύλων ατομικών αναγκών και όχι μόνο επιβαρύνοντας έτσι και το κόστος και το ύψος της επιχορήγησης, θα πρέπει εργασίες αυτές να χρηματοδοτηθούν ως δράσεις αντιπυρικής προστασίας –πρόληψης δασικών πυρκαγιών- οι οποίες συγχρηματοδοτούνται και από Ευρωπαϊκή Ένωση, με ανάλογη εννοείται διαδικασία. Αρναία 6/2/2016 Ιωάννης Ν. Κέκερης Δασοπόνος