Αρχική Δασικές συναιτεριστικές οργανώσειςΆρθρο 48: Καταργούμενες – τροποποιούμενες – λοιπές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη ΑΝ. ΔΑΣΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΕΛΑΤΟΧΩΡΙΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ | 9 Φεβρουαρίου 2016, 13:29
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΑΠΟΨΕΙΣ-ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ Του Αναγκαστικού Δασικού Συνεταιρισμού Ελατοχωρίου Πιερίας, νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον Πρόεδρό του Μέλλιο Γεώργιο του Ηρακλή, κάτοικο Ελατοχωρίου Πιερίας ΓΙΑ Το Σχέδιο Νόμου, που το Υ.ΠΕ.ΚΑ. έχει θέσει προς διαβούλευση, με τον τίτλο «Δασικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις». ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΟ Είναι τουλάχιστον παράδοξο και σαφώς δείγμα προχειρότητας, που σε ένα προτεινόμενο νομοσχέδιο όπου τα σαράντα επτά(47) από τα συνολικώς σαράντα εννέα(49) άρθρα του, αφορούν τους Δασικούς Συνεταιρισμούς Εργασίας ρυθμίζοντας πιθανόν σωστά τα πάντα γι αυτούς, να υπάρχουν δύο(2) άρθρα τα 46 και 48 που διαλύουν τους Αναγκαστικούς Δασικούς Συνεταιρισμούς δασοκτημόνων, προτείνοντας ένα άλλο σύστημα διαχείρισης των κοινών και αδιαιρέτων ιδιωτικών Δασών. Η πρόταση αυτή έχει πολλά και μεγάλα κενά δημιουργώντας ποικίλα προβλήματα. Όπως: 1.Ο συντάκτης του προτεινόμενου Νομοσχεδίου στην εισηγητική έκθεση αιτιολογεί ως αντισυνταγματική την ίδρυση Αναγκαστικών Δασικών Συνεταιρισμών (Α.Δ.Σ.) και έτσι προτείνει στο άρθρο 46 την απαγόρευση ίδρυσης νέων Α.Δ.Σ. και την διάλυση των υπαρχόντων. Ο Συνταγματικός νομοθέτης όμως στο άρθρο 12 παρ.5 του Συντάγματος ορίζει ρητά ότι: «………5. Επιτρέπεται η σύσταση με νόμο αναγκαστικών συνεταιρισμών που αποβλέπουν στην εκπλήρωση σκοπών κοινής ωφέλειας ή δημόσιου ενδιαφέροντος ή κοινής εκμετάλλευσης γεωργικών εκτάσεων ή άλλης πλουτοπαραγωγικής πηγής, εφόσον πάντως εξασφαλίζεται η ίση μεταχείριση αυτών που συμμετέχουν». Πέραν τούτου υπάρχουν αποφάσεις του ανωτάτου ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας που δέχεται την συνταγματικότητα των Αναγκαστικών Συνεταιρισμών. Συνεπώς προβλήματα συνταγματικότητας θα έχει το προτεινόμενο νομοσχέδιο αν καταστεί νόμος του κράτους. 2. Οι Αναγκαστικοί Δασικοί Συνεταιρισμοί δασοκτημόνων (τουλάχιστον όσους γνωρίζουμε) είναι ζωντανοί οργανισμοί, οικονομικά αυτοτελείς, βασικοί μοχλοί οικονομικής δραστηριότητας και ανάπτυξης, ιδιαίτερα των ορεινών όγκων όπου κατά κανόνα βρίσκονται τα δάση τους. Αρκετοί εξ αυτών δημιούργησαν θυγατρικές επιχειρήσεις όπως Χιονοδρομικά Κέντρα, Πριστήρια ξυλείας κ.λ. συμβάλλοντας στην απασχόληση. Γενικώς δεν επιβαρύνουν το κράτος αφού εδώ και πολλά χρόνια κάνουν μόνοι τους την συντήρηση του οδικού δασικού δικτύου και δημιουργούν υποδομές δασοπυρόσβεσης. Προστατεύουν τα δάση τους από τον κίνδυνο πυρκαγιών και λαθροϋλοτόμησης. Και φυσικά ασκούν κοινωνική πολιτική στον τομέα της θέρμανσης με ξύλα των κατοίκων των ορεινών κοινοτήτων της περιοχής τους. Όλα αυτά φυσικά πέραν της διαχείρισης των δασών τους. Όλα τα ανωτέρω τα πράττουν οι Α.Δ.Σ. με την υπάρχουσα νομοθεσία, όπως αυτή ισχύει από το 1939 και με τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις, που προβλέπει Δ.Σ., Γενική Συνέλευση, λογοδοσία, απολογισμό, απαλλαγή, εκλογές και πάλι από την αρχή. Χωρίς να σημαίνει ότι και με την υπάρχουσα νομοθεσία δεν υπάρχουν κάποια προβλήματα, κανείς δεν επιχειρεί να μας πείσει ότι το προτεινόμενο νέο σύστημα με το οποίο θα γίνεται η διαχείριση είναι καλύτερο και αποτελεσματικότερο. Απεναντίας πλήθος προβλημάτων προκύπτουν αμέσως μετά την διάλυση των Α.Δ.Σ Α) Σε περίπτωση λύσεως των Α.Δ.Σ. χάνεται η νομική τους υπόσταση και η φορολογική τους αυτοτέλεια οπότε όπως είναι φυσικό το κύρος των συμβάσεων όπου μετέχουν αμφισβητείται. Β) Στο σχέδιο νόμου δεν υπάρχει καμία αναφορά για την περιουσία των Συνεταιρισμών πέραν του δασοκτήματος που ανήκει στα μέλη. Γ) Ο προτεινόμενος νέος τρόπος διαχείρισης των δασών, ήτοι: «Κύριοι ή νομείς αδιαιρέτου δάσους εκτάσεως ανωτέρας των 100 εκταρίων, είτε περιορισμένων δικαιωμάτων καρπώσεως δάσους της αυτής τουλάχιστον έκτασης, πλείονες των επτά(7), αναθέτουν τη διαχείριση του αδιαιρέτου δάσους ή την κάρπωση των δασικών περιορισμένων δικαιωμάτων σε εκπροσώπους τους ή σε επιτροπή κατά τις περί κοινωνίας, εντολής και αντιπροσώπευσης διατάξεις του Αστικού Κώδικα, καταρτιζόμενης συμβολαιογραφικώς.», δημιουργεί πολύ μεγάλα προβλήματα καθόσον *Δεν ορίζεται χρονική περίοδος δράσης της επιτροπής *Η εντολή μπορεί να ανακληθεί οποτεδήποτε *Δεν προβλέπεται ετήσια λογοδοσία *Αυξάνεται δυσανάλογα η ευθύνη των διαχειριστών *Ανοίγει ο δρόμος για ατελείωτες δίκες *Δεν προβλέπεται πλειοψηφία που θα απαλλάξει την επιτροπή διαχείρισης από ευθύνες *Δεν προβλέπεται τι γίνεται με τον θάνατο εντολέα ή εντολοδόχου, και ένα σωρό άλλα. Κατόπιν όλων των ανωτέρω προτείνουμε να αποσυρθούν οι διατάξεις των άρθρων 46 και 48 που αφορούν τους Α Δ.Σ. μια και δεν υφίσταται θέμα συνταγματικότητας και αν το υπουργείο θεωρεί ότι πρέπει να διορθωθεί κάτι (εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχουν αρκετά) ας επανέλθει μετά από διάλογο στον οποίο είμαστε πρόθυμοι να συμβάλουμε με ένα νέο νομοσχέδιο αποκλειστικά και αμιγώς αναφερόμενο στους Α.Δ.Σ. , ώστε οι Α.Δ.Σ. να συνεχίσουν το σημαντικότατο έργο τους μέσα σε απόλυτα ξεκάθαρο και λειτουργικό νομικό πλαίσιο.