Αρχική Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης ΚτιρίωνΆρθρο 8 – Ελάχιστες προδιαγραφέςΣχόλιο του χρήστη ΗΛΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Δρ Μηχ Μηχ | 19 Ιανουαρίου 2010, 21:31
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητοί Θα συμφωνήσω με τον κ Παναγιωτίδη και στο πρώτο και στο δεύτερο σχόλιό του και θα ήθελα περαιτέρω να καταθέσω τον εξής προβληματισμό: Μήπως θα ήταν προτιμότερο να αποσυνδέσουμε το μέγιστο αποδεκτό συντελεστή θερμοπερατότητας υαλοπίνακα από τον αντίστοιχο που αφορά στο πλαίσιο? Ο λόγος που το αναφέρω είναι γιατί τότε: 1. έχουν οριστεί διακριτά κριτήρια επιλογής υλικών στην αγορά 2. υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα στον έλεγχο μια και η διαδικασία γίνεται ευκολότερη 3. διατηρείται η δυνατότητα επιλογής από τον μελετητή υαλοπινάκων και τύπου πλαισίου ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή του μέσου συντελεστή θερμοπερατότητας 4. Τέλος δίνουμε τη δυνατότητα στον κάθε επαγγελματία χωριστά (υαλοθέτης και κατασκευαστής κουφωμάτων) να πιστοποιήσει το προιόν που παράγει ο ίδιος. Αλλως ζητούμε από τον "αλουμινά" να προσδιορίσει το συνολικό συντελεστή θερμοπερατότητας για το άνοιγμα συμπεριλαμβανομένου και του υαλοπίνακα (που είναι τουλάχιστον το 70% της επιφάνειας) που δεν κατασκεύασε ο ίδιος. Πιθανόν ο παραπάνω συλογισμός να έχει και θετικά αλλά και πολλά αρνητικά στοιχεία, όμως ίσως μας λύνει θέματα που η Ευρωπαική πρακτική δεν κλίθηκε να αντιμετωπίσει όπως οι δίακριτοι ρόλοι των συγκεκριμένων επαγγελματιών στην αγορά. Ευχαριστώ για την φιλοξενία.....για άλλη μιά φορά. Ηλιάδης Γιώργος Δρ. Μηχ Μηχ