Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΧΕΛΩΝ, MEDASSET, WWF Ελλάς' | 11 Μαρτίου 2016, 19:23

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 5 – Διοίκηση Περιοχής Προστασίας της Φύσης Στο σχέδιο Π.Δ. προβλέπεται ότι «η διοίκηση, εποπτεία και διαχείριση της προστατευτέας περιοχής ανατίθεται στην Διεύθυνση ΠΕΧΩΣ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου». Επισημαίνονται τα ακόλουθα: 1. Με βάση την κείμενη νομοθεσία η εν λόγω Υπηρεσία δεν έχει τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα και δεν μπορεί να αναλάβει τέτοιο έργο. Παράλληλα, προκαλεί εντύπωση πώς το ΥΠΕΝ με τις προτάσεις του φαίνεται να «προκαταλαμβάνει» το αποτέλεσμα της διεργασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη σχετικά με το εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών προβαίνοντας στην ανάθεση αρμοδιοτήτων για την καλή διατήρηση μιας τόσο σημαντικής προστατευόμενης περιοχής με μεγάλη εθνική, κοινοτική και διεθνή σημασία. 2. Η συμβολή των περιβαλλοντικών οργανώσεων στην διαχείριση της προστατευτέας περιοχής περιορίζεται στην συμμετοχή στην συμβουλευτική επιτροπή της παραγράφου 3. Θα πρέπει να υπάρχει αναφορά και για την αξιοποίηση της μακροχρόνιας πείρας και των επιστημονικών δεδομένων που διαθέτουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις για την θαλάσσια χελώνα που αποτελεί, μαζί με τις αμμοθίνες και τα λιβάδια ποσειδωνίας, και το κύριο προστατευτέο αντικείμενο της εν θέματι περιοχής. 3. Από την συνολική διατύπωση του άρθρου 5 δεν προκύπτει με σαφήνεια ο τρόπος, με τον οποίο η εν λόγω υπηρεσία θα επιτελέσει τα καθήκοντα που της ανατίθενται. Οι προβλέψεις της παραγράφου 6, περίπτωση α δε, περί οργάνωσης γραφείου διοίκησης και επιλογής μεταξύ των ήδη υπηρετούντων στην υπηρεσία, στους οποίους αναθέτει τα αναγκαία καθήκοντα διοίκησης, εποπτείας και διαχείρισης, είναι προβληματική καθώς προκύπτουν εύλογες απορίες, προβληματισμοί και αμφιβολίες για το πώς υπάλληλοι, που εδρεύουν στην Πάτρα και είναι ήδη επιφορτισμένοι με άλλα καθήκοντα, θα επιτύχουν την ορθή διαχείριση μιας προστατευόμενης περιοχής «εξ’ αποστάσεως». Θα πρέπει επίσης να εξεταστεί η επάρκεια των στελεχών της υπηρεσίας να αναλάβει αυτά τα καθήκοντα, που απαιτούν εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία. Τέλος ειδικά για τα θέματα της φύλαξης και αντλώντας από την εμπειρία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου αλλά και πολλών άλλων προστατευόμενων περιοχών της χώρας θα πρέπει να δοθεί η (συν)αρμοδιότητα της φύλαξης στο σχήμα διαχείρισης που θα αναλάβει τη διαχείρισης της περιοχής. 4. Αν και πρόκειται για μία περιοχή που βάσει της ΕΠΜ και του υπ’ αριθμ. 32/2015 Πρακτικού Επεξεργασίας του ΣτΕ (βλ. σκέψεις 10 έως και 13, σελ. 18 επ.) είναι εξαιρετικής οικολογικής σημασίας, στο υποβληθέν σχέδιο διατάγματος δεν προβλέπονται συγκεκριμένα εργαλεία αναζήτησης και εξεύρεσης των αναγκαίων πόρων για την οικονομική βιωσιμότητα της. Με την παράγραφο 6, περίπτωση β το έργο αυτό ανατίθεται στην ΠΕΧΩΣ η οποία καλείται κατόπιν διαβούλευσης με τους Ο.Τ.Α. και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις να σχεδιάζει, οργανώνει και προωθεί «ενέργειες με σκοπό την εξεύρεση κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων». 5. Στην παράγραφο 6, περίπτωση δ να προστεθεί η δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων με περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις. 6. Η φύλαξη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της προστασίας μιας περιοχής. Η πείρα από την ελληνική πραγματικότητα και την διαχείριση άλλων προστατευόμενων περιοχών έχει καταστήσει σαφές ότι προστασία δεν είναι εφικτή χωρίς σωστή, καθημερινή και αποτελεσματική φύλαξη. Δυστυχώς στο παρόν σχέδιο Π.Δ. οι προβλέψεις για την φύλαξη της προστατευτέας περιοχής είναι γενικές και αόριστες. Ειδικότερα στην παράγραφο 6, περίπτωση ε προβλέπεται ότι η φύλαξη και επιτήρηση της προστατευτέας περιοχής θα επιτελείται από την υπηρεσία διοίκησης σε συνεργασία με άλλες υπηρεσίες, όπως δασαρχεία, υπηρεσίες δόμησης, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης κ.λ.π. Η εν λόγω πρόβλεψη, δηλαδή ότι η φύλαξη ανατίθεται σε δημόσιες υπηρεσίες που είναι ήδη επιφορτισμένες με πληθώρα καθηκόντων, ορώμενη σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη πρόβλεψης για πρόσληψη ειδικού προσωπικού φύλαξης και την ύπαρξη παράνομων δράσεων και δραστηριοτήτων στην εν θέματι περιοχή, καθιστά σαφές ότι στην πράξη η προστασία της περιοχής δεν θα καταστεί εφικτή. 7. Παρά το γεγονός ότι κοντά στην προστατευτέα περιοχή εντοπίζονται δύο Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, ήτοι οι Φορείς Διαχείρισης των Υγροτόπων Κοτυχίου- Στροφυλιάς αλλά και του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, οι οποίοι αμφότεροι διαθέτουν μακροχρόνια πείρα στην διαχείριση και διοίκηση περιοχών με τα ίδια ή παρόμοια περιβαλλοντικά και οικολογικά στοιχεία, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναθέτει την διοίκηση της εν θέματι περιοχής σε μια δημόσια υπηρεσία που βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση και είναι ήδη επιφορτισμένη με άλλα καθήκοντα.