Αρχική Επίσπευση διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξειςΆρθρο 01 – Τροποποίηση και συμπλήρωση του ν. 3889/2010 (Α΄182), όπως ισχύειΣχόλιο του χρήστη ΔΟΥΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 25 Απριλίου 2016, 12:29
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
("Στις περιπτώσεις ακινήτων εκτός σχεδίου,ως και εντός των περιοχών της περίπτωσης β της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, όπως ισχύει, για τα οποία εκδόθηκε ν'ομιμη οικοδομική άδεια προ της 11/6/1975, η οποία δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί, δεν χαρακτηρίζεται ως δάσος ή δασική έκταση, κατά τη διαδικασία του άρθρου 14 του ν. 998/1979, και δεν κηρύσσεται αναδασωτέα επιφάνεια αυτών ίση με την απολύτως αναγκαία για την εφαρμογή της συγκεκριμένης διοικητικής πράξης - οικοδομικής άδειας και δεν απαιτείται βεβαίωση του δασαρχείου για κάθε έννομη συνέπεια). Δηλαδή οι οικοδομικές άδειες, πριν του συντάγματος του 1975, θεωρούνται διοικητικές πράξεις που τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας, που είναι θετικό και ουσιαστικό. Ιδιοκτησίες που βρίσκονται μέσα σε οικιστικές ενότητες ή οικισμούς εκτός σχεδίου που έχουν δημιουργηθεί με πράξεις της διοίκησης και τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας και δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί και έγιναν πριν του συντάγματος του 1975, δηλαδή διοικητικές πράξεις που προσδιόριζαν την νόμιμη αλλαγή χρήσης γης όπως, αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας για εκποίηση εκτάσεων, άδειες κατάτμησης, δημόσια έργα (διανοίξεις δρόμων κτλ.), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι οργανισμοί) θα πρέπει να προστεθούν στο ως άνω άρθρο ώστε να λήξει η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών. Γιατί δεν μπορεί το ΣΤΕ να δέχεται μόνο τις οικοδομικές άδειες ως πράξεις της διοίκησης και όχι μια απόφαση υπουργείου για εκποίηση και κατάτμηση, τι νομομότερο και ασφαλέστερο για τον πολίτη. Άλλωστε από όσο γνωρίζω υπάρχουν αποφάσεις του ΣΤΕ που λένε και λάθος να έχει κάνει η διοίκηση δεν αναιρεί την απόφαση που είναι υπέρ του πολίτη. Με τέτοιες πράξεις δημιουργήθηκαν Οικιστικές Ενότητες που όμως δεν χαρακτηρίστηκαν οικισμοί, π.χ. το ΜΑΤΙ που ανήκει στη δημοτική κοινότητα Νέας Μάκρης Δήμου Μαραθώνα 1.400 στρέμματα με δόμηση πάνω από το 70% είναι όλο εκτός σχεδίου παρ' όλο που δημιουργήθηκε από το 1932, αλλά ουδέποτε χαρακτηρίστηκε οικισμός. Εδώ το σχέδιο νόμου αναφέρεται μόνο σε οικισμούς και σε αυτούς μάλιστα που έχουν κάποια πράξη η με βάση το ΠΔ 24.4-3.5 1985(Δ181, θα πρέπει να επισημανθούν και οι οικιστικές ενότητες με προτάσεις των οικείων δήμων. Μιλάμε για Οικιστικές Ενότητες που δεν έχουν χαρακτηριστεί οικισμοί για διάφορους λόγους, αλλά πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν ώστε και αυτές οι περιπτώσεις να μπαίνουν με κίτρινο χρώμα στο άρθρο 23 του νόμου 3889/2010. Επίσης και οι προτάσεις των Δήμων για Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια που εκκρεμούν λόγω μη ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών. Αν θέλουμε πράγματι μια δίκαιη αντιμετώπιση για όλους, και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, στο άρθρο 1 του ΣΝ παρ. 1 (Άρθρο 18 Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.) οι επιτροπή αντιρρήσεων να είναι μία πραγματικά ανεξάρτητη αρχή και όχι να στελεχώνεται από υπαλλήλους διαφόρων δημοσίων υπηρεσιών, που πιθανότατα να λειτουργούν υπό το καθεστώς πιέσεων "διοικητικών και συνδικαλιστικών". Θα πρέπει εδώ να προταθούν αρχές που θα αντιμετωπίζουν πραγματικά αντικειμενικά τις αντιρρήσεις. Κλείνοντας, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η ιδιότυπη ομηρία χιλιάδων συμπολιτών μας πρέπει να λήξει διότι εδώ έχουμε και το οξύμωρο ο ένας να έχει άδεια οικοδομής και να μην είναι δασικός και ο γείτονας που δεν είχε τη δυνατότητα να κτίσει να θεωρείται δασικός.