Αρχική Χαρακτηρισμός χερσαίων και υδάτινων περιοχών της Οροσειράς Ροδόπης ως Εθνικό ΠάρκοΆρθρο 03 – Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισηςΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Σ. | 25 Ιουλίου 2016, 15:43
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Να εφαρμοστεί ελεγχόμενο κυνήγι σε ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές, με όριο επιτρεπόμενων κυνηγών. Τώρα το κυνήγι που ασκείται είναι ανεξέλεγχτο, καμιά αρμόδια υπηρεσία δε γνωρίζει πόσοι κυνηγοί κυνηγάνε στην περιοχή, πόσα και ποια είδη θηρεύονται και πολλά άλλα σημαντικά που θα έπρεπε να ελέγχονται πλήρως σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται ως Εθνικό πάρκο και αναγνωρισμένης περιβαλλοντικής αξίας. Αύξηση των μόνιμων καταφυγίων άγριας ζωής και τοποθέτηση μπαρών σε όλους τους δασικού δρόμους όπου υπάρχουν καταφύγια, όπως προβλέπεται και από τη δασική νομοθεσία αλλά δεν εφαρμόζεται (πλην του καταφυγίου περιμετρικά του παρθένου δάσους). Οι υλοτομικές δραστηριότητες στα καταφύγια άγριας ζωής κυρίως να μην έχουν πρωτευων σκοπό την απόκτηση ξυλείας αλλά το να διατηρούν το δάσος σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση για τη διατήρηση της άγριας ζωής, με τη διατήρηση ξεφώτων, οποροφόρων δέντρων, διατήρηση των δέντρων πολύ μεγάλης ηλικίας ή νεκρών ιστάμενων δέντρων τα οποία έχουν τεράστια οικολογική αξία για μεγάλο αριθμό ειδών της άγριας ζωής και που τώρα αντιμετωπίζονται σαν 'άχρηστα'. Η υλοτομία να εφαρμόζεται με σύγχρονους πίνακες όσον αφορά το λήμμα και την ετήσια προσαύξηση και όχι με απαρχαιωμένους που δεν αντικατοπτρίζουν την παραγματικότητα. Αύξηση της έκτασης του καταφυγίου άγριας ζωής του Φρακτού μέχρι τη διασταύρωση Ζ και νότια μέχρι το Φαρασινό όπως ίσχυε παλαιότερα, αφού πρόκειται ίσως για το σημαντικότερο κομμάτι της οροσειράς για τη διατήρηση της άγριας ζωής και ειδικότερα για ζώα προτερταιότητας, απειλούμενα και προστατευόμενα (όπως η αρκούδα, το ελάφι, το αγριόγιδο, ο αγριόκουρκος, η δασόκοτα και πολλά άλλα). Παρουσία μόνιμης φύλαξης από άτομα της δασικής υπηρεσίας ή και του Φορέα στο καταφύγιο άγριας ζωής του Φρακτού το οποίο δεν προστατεύεται επαρκώς λόγω έλλειψης προσωπικού και κονδυλίων. Αυτή τη στιγμή έχουν αποδειχθεί συστηματικά κρούσματα λαθρηθηρίας τόσο από Έλληνες όσο και από Βούλγαρους λαθροθήρες που δείχνουν την ανεπαρκή φύλαξη της πειοχής.