Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 01 – Ορισμός – Σκοπός – ΣτόχοςΣχόλιο του χρήστη ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ | 25 Ιουλίου 2016, 18:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ' | 25 Ιουλίου 2016, 18:32

    Δεν σημειώνω κάτι για το άρθρο 1 αλλά μπορώ γενικά να σημειώσω τα εξής: Η Ελλάδα πριν 50 χρόνια είχε άπειρα μονοπάτια. Στην τελευταία 50ετία καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος τους με την διάνοιξη δρόμων που κατά μεγάλο μέρος γίνανε χωρίς κανένα προγραμματισμό και σε αλόγιστα χλμ. καταστρέφοντας και προσεγγίζοντας τα πιο απόμακρα σημεία της χώρας. Η μανία διάνοιξης δρόμων θεωρείται ακόμα σήμερα ''ανάπτυξη''. Η δημιουργία μονοπατιών γίνεται κυρίως με την αναβίωση των μονοπατιών που υπήρχαν και αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος. Το να δημιουργηθούν νέα μονοπάτια είναι άκαιρο και λανθασμένο . Το σημαντικό είναι να σωθούν όσα μπορούν από τα ήδη υπάρχοντα. Κανένα μεγαλόπνοο έργο δεν είναι αναγκαίο παρά μόνο να καταγραφούν-καθαρισθούν προβληθούν και συντηρηθούν τα ήδη υπάρχοντα σωζόμενα μονοπάτια. Και αυτά είναι πάρα πολλά. Μπορεί να υπερβαίνουν τα 50 χιλ. χιλιόμετρα. Η ανάθεση διαχείρισης των μονοπατιών στο νομοσχέδιο γίνεται κυρίως σε δασικές υπηρεσίες. Η πολυετής μου πείρα έχει αποδείξει ότι οι δασικές υπηρεσίες όχι μόνον δεν προσφέρουν τίποτα αλλά αποτελούν και τροχοπέδη για την ανάπτυξη των μονοπατιών και γενικότερα του πεζοπορικού τουρισμού. H γενικότερη ιδέα ότι αφού τα μονοπάτι περνάνε από τα βουνά και τα δάση (που δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα) και ότι θα πρέπει να ανατεθούν στις δασικές υπηρεσίες είναι σαν να αναθέταμε τη διαχείριση ενός ξενοδοχείου που βρίσκεται στην παραλία σε λιμενικές αρχές . Τα μονοπάτια είναι ένα τουριστικό προϊόν και η θέση τους είναι στο Υπουργείο Τουρισμού. Η πλέον σωστή λύση θα ήταν να ανατεθεί σε μια ξεχωριστή υπηρεσία στο Υπουργείο Τουρισμού, να δημιουργηθεί ένας μικρός φορέας από άτομα όμως σχετικά με το θέμα και όχι με άσχετους γραφειοκράτες. Η πείρα και η γνώση των μονοπατιών και της πεζοπορίας αποχτιέται μετά από πολυετή εμπειρία στην πεζοπορία και όχι μέσα από τα γραφεία. Δυστυχώς ένα τμήμα που υπήρχε και ίσως υπάρχει στο Υπουργείο Τουρισμού (ΕΟΤ) δεν καταλάβαινε τίποτα και έργα των 50 χιλ. τα προκήρυσσαν 300 χιλ. για τους γνωστούς λόγους. Πέραν όμως αυτού η εμπλοκή των Δασικών Υπηρεσιών είναι ότι χειρότερο. Επίσης σημειώνεται ότι τα μεμονωμένα μονοπάτια δεν εξυπηρετούν τον σκοπό τους εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Καλόν είναι να δημιουργείται ένα δίκτυο μονοπατιών που επικοινωνούν μεταξύ τους μήκους το λιγότερο 20 χλμ.