Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 01 – Ορισμός – Σκοπός – ΣτόχοςΣχόλιο του χρήστη ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΛΑΣΙΩΤΗΣ | 27 Ιουλίου 2016, 10:00
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ως μέλος μιας κοινότητας πεζοπόρων που τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στην καταγραφή και ανάδειξη των μονοπατιών της χώρας μας θέλω να ελπίζω ότι το κράτος αποφάσισε επιτέλους να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα της ανάπτυξης του πεζοπορικού και φυσιολατρικού τουρισμού και να βοηθήσει στην διάσωση και ανάδειξη του δικτύου μονοπατιών. Δυστυχώς διαβάζοντας το παρών νομοσχέδιο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου, καθώς φαίνεται να συντηρεί το καθεστώς των προηγούμενων δεκαετιών. Η κατάσταση των υπαρχόντων μονοπατιών θέλω να πιστεύω ότι έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια χάρις στις προσπάθειες εθελοντών που κράτησαν καθαρά και σηματοδότησαν εκατοντάδες μονοπάτια στην χώρα. Χάρις στο διαδίκτυο πολλά από αυτά τα μονοπάτια που παλιά ήταν γνωστά στους λίγους σήμερα έχουν αναδειχθεί και προσελκύουν το ενδιαφέρον όχι μόνο των Ελλήνων άλλα σταδιακά και των ξένων. Δυστυχώς στην προσπάθεια αυτή η παρουσία του κράτους ήταν αν όχι ασήμαντη τουλάχιστον πενιχρή. Με τα χρήματα που κατασπαταλήθηκαν μέχρι σήμερα για την ανακατασκευή λίγων μονοπατιών θα μπορούσε να έχει συντηρηθεί ίσως όχι το σύνολο άλλα ένα μεγάλο μέρος του υπάρχοντος δικτύου. Οι αιτία είναι προφανής. Τα έργα σχεδιάστηκαν από φορείς του δημοσίου χωρίς την συμμετοχή των χρηστών πεζοπόρων. Καθώς η πεζοπορία δεν είναι δημοφιλής δραστηριότητα στην χώρα μας ήταν σπάνιο να βρεθούν στις δημόσιες υπηρεσίες άτομα με γνώση των αναγκών τους, δηλαδή τι πρέπει να έχει ένα μονοπάτι για να το βαδίζεις με άνεση και ασφάλεια. Συνέπεια ο σχεδιασμός να γίνει με χαρακτηριστικά αστικού οδικού δικτύου που εκτόξευσαν το κόστος (γέφυρες, κάγκελα, σκάλες, κιόσκια, παγκάκια κ.α.). Ο πεζοπόρος χρειάζεται πολύ λιγότερα από αυτά: το μονοπάτι να είναι καθαρό από κλαδιά και χόρτα και επαρκή σήμανση για να μην χάνεται. Επιπλέον και το πιο σημαντικό χρειάζεται η διαρκής συντήρηση του μονοπατιού: καθαρισμός, και ανακατασκευή τμημάτων που έχουν πιθανών καταρρεύσει από κατολισθήσεις. Οι ίδιοι οι πεζοπόροι θα καταδείξουν πια είναι αυτά τα σημεία. Τέλος ο πεζοπόρος να βρίσκει εύκολα πληροφορίες για μονοπάτια που υπάρχουν σε μια περιοχή (από που ξεκινά και που καταλήγει και κάποιες έγκυρες πληροφορίες για την δυσκολία της διαδρομής). Συμπερασματικά στόχος του νομοσχεδίου θα πρέπει να είναι: - Η οργάνωση της συντήρησης και ανάδειξης του υπάρχοντος δικτύου μονοπατιών με τρόπο που να ικανοποιεί τις ανάγκες των χρηστών ελαχιστοποιώντας παράλληλα το οικονομικό κόστος. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την συμμετοχή των χρηστών στα όργανα αποφάσεων. Ο ορισμός ενός συνόλου τεχνικών προδιαγραφών είναι άκυρος αν αυτές δεν προσαρμόζονται στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. - Η οργάνωση του σήμερα κατακερματισμένου ανθρώπινου δυναμικού με γνώση του χώρου της πεζοπορίας (ορειβατικοί σύλλογοι, φυσιολατρικοί σύλλογοι, ομοσπονδία, επαγγελματίες στον χώρο του πεζοπορικού τουρισμού, εθελοντές) με στόχος την επιτάχυνση των παραπάνω. Αναφέρω συγκεκριμένες προτάσεις στα επιμέρους άρθρα.