Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙI : ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣΣχόλιο του χρήστη ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΛΑΣΙΩΤΗΣ | 27 Ιουλίου 2016, 13:14
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Τα τελευταία 3 χρόνια έχω ασχοληθεί εθελοντικά με την καταγραφή του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε6 στην Ελλάδα. Θα κάνω λοιπόν μερικές προτάσεις επί αυτού. Σωστά αναφέρεται ότι ένα σημαντικό πρόβλημα που αποτρέπει πολλούς να περπατήσουν αυτά τα μονοπάτια (πέρα από την έλλειψη πληροφόρησης, σήμανσης κτλ.) είναι η απουσία καταλυμάτων. Αν και η σχεδίαση αυτών των μονοπατιών έγινε σωστά ώστε να περνά από χωριά, πολλά από αυτά δεν διαθέτουν τουριστικά καταλύματα (π.χ. ορεινοί οικισμοί). Σε αυτό θα μπορούσε να συνδράμει η πολιτεία ώστε να θεσπιστεί ένας άτυπος θεσμός φιλοξενίας π.χ. σε σπίτια κατοίκων, σε σχολεία που δεν λειτουργούν λόγο έλλειψης παιδιών κτλ. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα μικρό τίμημα για να διατηρούνται οι χώροι αυτοί σε καλή κατάσταση. Τέτοιες δομές αφού δημιουργηθούν θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν, να δημιουργηθεί ένα σύστημα κράτησης κτλ. Επιπλέον για σημεία που είναι αναγκαστική η διανυκτέρευση στην ύπαιθρο η θα ήταν θελκτική για τον πεζοπόρο θα μπορούσαν να κατασκευαστούν μικρά υπόστεγα (ανοικτά από την μια πλευρά) με ξύλινο υπερυψωμένο δάπεδο, όπου θα μπορούσε να καταλύσει ο πεζοπόρος ώστε να μην χρειάζεται να μεταφέρει αντίσκηνο. Αυτό έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στην Αμερική για παράδειγμα και έχει ελάχιστο κόστος.