Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 08 – Σήμανση μονοπατιώνΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Μιχαήλ | 12 Αυγούστου 2016, 14:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Μιχαήλ' | 12 Αυγούστου 2016, 14:45

    ΑΡΘΡΑ 8 – 9 – 10 – 11 Η σήμανση μονοπατιών θα πρέπει με τον λιτότερο τρόπο να αντιμετωπίζει το κύριο θέμα που είναι ο προσανατολισμός, δηλαδή το ρόλο ως κατευθυντήριο σύμβολο. Οι υπόλοιπες λειτουργίες (πληροφορίες, οδηγίες κλπ) μπορούν να περιορισθούν στις πύλες εισόδου. Θα πρέπει η Υ.Α να αναφερθεί διεξοδικά στον ρόλο των σύγχρονων τεχνολογιών που διαθέτει πλέον το ευρύ κοινό με πρόσβαση στον προσανατολισμό με GPS αλλά και συνοπτικούς ηλεκτρονικούς χάρτες και λοιπά στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο πεζοπόρος. Η πυκνότητα πινακίδων δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μόνη ένδειξη μια και ένα μονοπάτι ακόμα και μη πιστοποιημένο αναγνωρίζεται από την υφή του εδάφους, την έλλειψη βλάστησης και άλλα στοιχεία γεωμορφολογίας. Γενικά παρατηρείται μια αρκετά καθοριστική προδιαγραφή που, από πρώτη ανάγνωση, φαίνεται ότι επιβάλλεται υποχρεωτικά για την πιστοποίηση η οποία σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υποβαθμίσει τον χώρο. Θεωρούμε ότι η σηματοδότηση των μονοπατιών θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από ευελιξία, με την απαραίτητη προϋπόθεση να τηρούνται οι ακόλουθες βασικές αρχές: χρήση υλικών φιλικών προς το περιβάλλον, σεβασμός στο τοπίο, λιτότητα παρεμβάσεων και ελάχιστη εισαγωγή ξένων στοιχείων στο τοπίο που τα «φιλοξενεί», είτε ο χώρος είναι το δάσος, ο αγροτικός χώρος ή τα παράλια. Το μονοπάτι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποπνέει αίσθηση βιομηχανικού ή αστικού χώρου.