Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 06 – Προϋποθέσεις και κανόνες για την κατασκευή μονοπατιώνΣχόλιο του χρήστη Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας | 21 Αυγούστου 2016, 17:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας' | 21 Αυγούστου 2016, 17:12

    Σελίδα 1: Χώροι αναψυχής: Οι πεζοπόροι δεν χρειάζονται πολυτέλειες. Άλλωστε περπατούν μονοπάτια για να ξεφύγουν ως ένα βαθμό και από τον σύγχρονο πολιτισμό. Χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά που βρίσκονται πλησίον του μονοπατιού (κυρίως λίθους), καθώς και τη φυσική σκιά ενός δέντρου, είναι πολύ εύκολο να ξεκουραστούν. Η δημιουργία χώρων ανάπαυσης με την εκμετάλλευση των φυσικών υλικών δεν κοστίζει τίποτα, ειδικά σε σχέση με τα υπέρογκα κόστη για παγκάκια και κιόσκια από σουηδικό ξύλο που ρημάζουν στο έλεος του καιρού… Σελίδες 2-3: Αφορά σε προδιαγραφές σήμανσης για τα Ευρωπαϊκά μονοπάτια, οι οποίες πολύ συχνά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί… Σελίδες 13-14: Προτάσεις για τεχνικές βελτιώσεις, που τις περισσότερες φορές είναι αχρείαστες. Να συμφωνήσουμε με το σχόλιο του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ. Τα παλιά χρόνια οι επεμβάσεις γίνονταν ακριβώς όπου υπήρχε ανάγκη, και χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά. Σελίδα 14. Υπάρχουν πολύ πιο ευφάνταστα και με χιούμορ σχέδια τα οποία είναι πιο αποτελεσματικά στο να περάσουν το μήνυμα της απαγόρευσης. Σελίδα 15. Εάν ένα μονοπάτι είναι ταυτόχρονα και “διαβίωσης” και “αθλητικό” και “αναψυχής”, τότε τί χρώμα θα έχει; Τα Εθνικά και Ευρωπαϊκά μονοπάτια να έχουν τα χρώματα σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους. Τα υπόλοιπα μονοπάτια ή δίκτυα μονοπατιών ας χρησιμοποιήσουν ότι χρώματα θέλουν, αρκεί να ακολουθήσουν τους κανόνες ασφάλειας, κατανοητών σημάτων και αισθητικής. Η σήμανση με χρώμα είναι πολύ πιο ανθεκτική και πλήρης όταν χρησιμοποιείται μπογιά σε βράχους ή δέντρα (προσεκτικά εφαρμοσμένη όμως - όχι μουντζούρες) και η συντήρησή της πολύ πιο εύκολη. Το χρώμα χρησιμοποιείται ως σήμα κατατεθέν ενός δικτύου πεζοπορικών διαδρομών, και ο πεζοπόρος που θα δει τη σήμανση θα την αναγνωρίσει και θα την εμπιστευτεί.