Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 13 – Ανάθεση κατασκευής και συντήρηση ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιώνΣχόλιο του χρήστη Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας | 21 Αυγούστου 2016, 18:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας' | 21 Αυγούστου 2016, 18:08

    Τα ορειβατικά και πεζοπορικά μονοπάτια (πάλι συγχέονται εδώ) δεν αποτελούν κατά την άποψή μας δασοτεχνικά έργα το έτος 2016. Ήδη από το 2007, δέκα χρόνια πριν, ο ΕΟΤ έγραφε σε μελέτη του σχετικά με τα μονοπάτια (ΕΟΤ, 2007, σ. 4 - http://goo.gl/XK5cKf) πως η έννοια του παραδοσιακού μονοπατιού [...] έχει από καιρού διαφύγει του στενού πλαισίου μιας φθίνουσας υποδομής προς όφελος μιας [...] τουριστικής δραστηριότητας. Ειδικά εάν κοιτάξουμε τα εκατομμύρια πεζοπόρων τουριστών στο εξωτερικό, αλλά και την συνεχώς ανερχόμενη ελληνική αγορά, διαπιστώνουμε πως υπάρχει επιτακτική ανάγκη τουριστικής αξιοποίησης των μονοπατιών. Η τεράστια γραφειοκρατία των τελευταίων ετών, που διέπεται από τους ίδιους κανόνες που προτείνει το άρθρο 13 του παρόντος, δεν έχει καταφέρει παρόλα τα υπέρογκα ποσά που έχουν δαπανηθεί, να προελκύσει πεζοπόρους στα μονοπάτια που κατασκευάστηκαν. Θα συμφωνήσουμε απόλυτα με το ΧΡΗΣΤΟ ΛΑΜΠΡΗ στο σχόλιό του επί του άρθρου. Τα μονοπάτια υπάρχουν. Θέλουν κλάδεμα, μικροεπεμβάσεις, σωστή σήμανση και ιδιαίτερη προβολή σε βάθος χρόνου. Όλα τα υπόλοιπα είναι για την κατευθυνόμενη (μάλλον) χρήση κονδυλίων. Προς αναφορά, τα τέσσερα ίσως πιο πετυχημένα μονοπάτια σε προσέλκυση επισκεπτών στην Ελλάδα των τελευταίων ετών είναι το Kythera Hiking (Κύθηρα), το Menalon Trail (Αρκαδία), το Andros Routes (Άνδρος), και το Sifnos Trails (Σίφνος), τα οποία κόστισαν ελάχιστες χιλιάδες ευρώ και ήδη προσελκύουν δεκάδες χιλιάδες πεζοπόρους που αποφέρουν στον τόπο υπερπολλαπλάσια κέρδη. Το αστείο είναι πως ούτε ένας δασολόγος ή μηχανικός δεν έλαβε μέρος στη δημιουργία τους, πως ούτε κάποια άδεια χρειάστηκε, και πως τα σχόλια των πεζοπόρων είναι διθυραμβικά… Προτείνουμε στους συντάκτες του άρθρου να τους κάνουμε όσες δωρεάν ξεναγήσεις επιθυμούν σε διάφορα μονοπάτια της Ελλάδας, ώστε να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι τα όσα λέμε. Όσον αφορά στους αναδόχους, η πράξη τα τελευταία χρόνια έχει δείξει πως πολλοί τόποι έχουν ωφεληθεί τουριστικά από τη δράση φορέων του ιδιωτικού χώρου. Προτείνουμε να μπει ένα μέτρο αξιολόγησης και ευθυνών για τα έργα που δεν ολοκληρώνονται, αλλά ο αποκλεισμός των ιδιωτικών φορέων (Αστικές Μη Κερδοσκοπικές, Σωματεία, Κοιν.Σ.Επ., Εταιρείες κτλ.) θα πλήξει ισχυρότατα, και ίσως ανεπανόρθωτα, την τουριστική ανάπτυξη που προσφέρουν τα μονοπάτια. Ταυτόχρονα, να τονίσουμε πως οι πεζοπορικοί σύλλογοι είναι Αθλητικά Σωματεία και ως εκ τούτου έχουν να κάνουν με τη χρήση των μονοπατιών, και όχι με τη χάραξη και την κατασκευή τους. Είναι όμως εξαιρετικοί οι πεζοπορικοί και ορειβατικοί σύλλογοι στο να είναι ομάδες υποστήριξης μονοπατιών, και να ασχολούνται με την βιωσιμότητα του έργου σε βάθος χρόνου (συντήρηση και προβολή).