Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας' | 21 Αυγούστου 2016, 19:06

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γενική τοποθέτηση επί της Υ.Α. από την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση “Μονοπάτια της Ελλάδας”. Η ανάγκη οργάνωσης του θέματος των μονοπατιών σε κρατικό επίπεδο είναι επιτακτική. Θεωρούμε πως το σχέδιο είναι μια καλή βάση για συζήτηση, αλλά χρειάζεται πολύ πιο διεξοδική δουλειά, από πολλούς φορείς και οργανώσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, ώστε να καταλήξει σε μορφή και κατευθύνσεις που θα είναι χρήσιμες για τη Χώρα και τον τουρισμό της. Οι γενικότερες προτάσεις μας είναι οι κάτωθι (κάνουμε και ξεχωριστό σχολιασμό επί των άρθρων): 1) Θεωρούμε απολύτως απαραίτητο να εμπλακούν στη συζήτηση και στη δημιουργία πλαισίου για τα μονοπάτια τα Υπουργεία Τουρισμού και Πολιτισμού, τα οποία έχουν εξίσου, ίσως και περισσότερη ευθύνη, σχετικά με το θέμα. Ειδικά το Υπουργείο Τουρισμού, ήδη από τον Ιούλιο του 2007 είχε δημοσιεύσει την “Πρόταση Πολιτικής για την Ανάπτυξη των Μονοπατιών στην Ελλάδα” (εφ’ εξής ΕΟΤ, 2007), η οποία βρίσκεται στο διαδίκτυο εδώ: http://goo.gl/XK5cKf) 2) Θεωρούμε επίσης αναγκαίο να εμπλακούν στη συζήτηση άλλοι δημόσιοι ή ιδιωτικοί φορείς οι οποίοι έχουν δραστηριοποιηθεί στο χώρο των μονοπατιών τα τελευταία χρόνια. 3) Να υπάρξει σαφής διαχωρισμός και διαφορετική αντιμετώπιση μεταξύ ορειβασίας και πεζοπορίας. Η ορειβασία αφορά σε συγκεκριμένο κοινό, και από τον ίδιο τον όρο που την περιγράφει αφορά στα “όρη”. Αντίθετα, η πεζοπορία έχει να κάνει με διαφορετικά κοινά (η πρόσβαση σε ένα μονοπάτι μπορεί να ενδιαφέρει εξίσου ένα τουρίστα “ήλιου και θάλασσας” ή κάποιον που συμμετέχει σε κάποιο συνέδριο, με έναν επισκέπτη φυσιολατρικού τουρισμού ή οικοτουρισμού. Μπορεί να μην είναι βασικό κίνητρο για τους πρώτους, αλλά συμβάλλει στη διαμόρφωση της “θετικής εμπειρίας” που αποκομίζει ο επισκέπτης, η οποία είναι και το ζητούμενο στην παγκόσμια τουριστική κοινότητα. (ΕΟΤ, 2007). 4) Ο σχεδιασμός των μονοπατιών να γίνεται από ανθρώπους που έχουν εξειδίκευση στη δημιουργία δικτύων πεζοπορικών μονοπατιών που να είναι ικανό να προσελκύσει πεζοπόρους. Αυτό απαιτεί γνώσεις του ελληνικού και διεθνούς πεζοπορικού κοινού, των απαιτήσεών τους καθώς και γνώσεις πεζοπορίας. 5) Τα θέματα σήμανσης και προβολής (εκτός των Ευρωπαϊκών και Εθνικών μονοπατιών) να αφορούν αποκλειστικά το κάθε δίκτυο μονοπατιών, και να απαντούν σε απλούς κανόνες ασφάλειας και αισθητικής και να είναι ευκολονόητα. Η ομοιομορφία είναι πολύ επικίνδυνη, καθώς δεν έχει η κάθε περιοχή την ίδια δυναμική ανάπτυξης στην πεζοπορία 6) Το κάθε μονοπάτι ή δίκτυο μονοπατιών, να σχεδιάζεται βάσει πενταετούς σχεδίου ανάπτυξης, το οποίο να περιλαμβάνει: σχέδιο μονοπατιού (-ών), σήμανση, και συγκεκριμένες δράσεις προβολής. 7) Το Κράτος να δίνει κίνητρα για τη δημιουργία τοπικών ομάδων - συμβουλίων που θα αναλαμβάνουν να παρακολουθήσουν και να εξελίξουν περαιτέρω το μονοπάτι ή δίκτυο μονοπατιών της περιοχής τους. 8) Το Μητρώο μονοπατιών να είναι ένας κατάλογος όπου θα μπορούν να εγγράφονται όλα τα υφιστάμενα ή τα νέα μονοπάτια εθελοντικά, από όσους φορείς έχουν αρμοδιότητα - ευθύνη. Συμπερασματικά, λόγω των πολλών ασαφειών και δυσκολιών που παρουσιάζει το εν λόγω σχέδιο Υ.Α., προτείνουμε τη δημιουργία ευρείας ομάδας εργασίας που θα απαρτίζεται από φορείς του Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όπου έχουν ασχοληθεί ενεργά και αποδεδειγμένα με τα μονοπάτια, η οποία θα έχει ως στόχο να θέσει το γενικό πλαίσιο ανάπτυξης των πεζοπορικών μονοπατιών. Η σύγκλιση της ομάδας εργασίας θα μπορούσε να γίνει και στα πλαίσια πανελλήνιου συνεδρίου για τα μονοπάτια. Προτείνουμε μέχρις ότου αυτή η ευρεία ομάδα εργασίας ή συνέδριο καταθέσει κείμενο συμπερασμάτων – προτάσεων, η διαβούλευση να παραταθεί ή τουλάχιστον το κείμενο συμπερασμάτων να ληφθεί υπόψη πριν την κατάρτιση του τελικού κειμένου της Υ.Α. Διαφορετικά, και δεδομένου ότι η χρήση των μονοπατιών, που αποδεδειγμένα έχουν να κάνουν και με τον τουρισμό, δεν αφορά αποκλειστικά το Υπουργείο Περιβάλλοντος, τίθεται και θέμα νομιμοποίησης της Υ.Α. Άρθρο 01 - Ορισμός – Σκοπός – Στόχος Ο ορισμός θα πρέπει να επικεντρωθεί στο τί είναι πεζοπορία. Υπάρχει διαφορά μεταξύ πεζοπορίας και ορειβασίας και το σχέδιο Υ.Α. μπορεί να αφορά μόνο ένα από τα δύο. Η πεζοπορία είναι η πορεία πεζή, με τα πόδια, και η ύπαρξη ενός πεζοπορικού μονοπατιού βοηθάει σχεδόν όλους τους τύπους τουριστών - επισκεπτών ενός τόπου. Η ορειβασία, η ανάβαση σε κάποιο όρος δηλαδή, έχει πολύ μικρότερο “τουριστικό” κοινό, καθότι πιο απαιτητική και πιο δύσκολη. Στην ορειβασία πράγματι κυριαρχεί το στοιχείο της φύσης. Στην πεζοπορία τα μονοπάτια απαντώνται ακόμη και σε αστικό ιστό, και είναι ένας τρόπος επαφής του πεζοπόρου με την ιστορία και τη φύση του τόπου που επισκέπτεται. Από τον ορισμό του άρθρου 1 λείπει οποιαδήποτε αναφορά σε ιστορικά - πολιτιστικά στοιχεία και αξιοθέατα (εδώ να αναφέρουμε πως περίπου 3 εκατομμύρια πεζοπόροι κάθε χρόνο περπατούν το “Δρόμο του Αγίου Ιακώβου” στην Ισπανία, που λίγη σχέση έχει με φύση, και ακόμη λιγότερη ο λόγος για τον οποίο τον περπατούν οι πεζοπόροι).