Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 13 – Ανάθεση κατασκευής και συντήρηση ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιώνΣχόλιο του χρήστη Περιβαλλοντική Εταιρεία Πρέβεζας | 21 Αυγούστου 2016, 23:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Περιβαλλοντική Εταιρεία Πρέβεζας' | 21 Αυγούστου 2016, 23:22

    Αναφέρεται ότι «Δικαιούχοι για την κατασκευή και συντήρηση ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών είναι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) α’ και β’ βαθμού, οι φορείς διαχείρισης προστατευομένων περιοχών καθώς και τα σωματεία ορειβατών». Εδώ καταρχήν αμφιβάλλουμε ως προς την επάρκεια (όχι ασφαλώς την πρόθεση) των σωματείων ορειβατών να αναλάβουν κατασκευή και συντήρηση. Η διάταξη χρειάζεται προσεκτική επαναδιατύπωση. Περαιτέρω, είμαστε υποχρεωμένοι να επαναλάβουμε το σχόλιό μας του άρθρου 1: Αν είναι δυνατόν να αποφασίζουν οι εκάστοτε δήμαρχοι και τοπικοί παράγοντες για τη διάνοιξη νέων μονοπατιών. Ας θυμηθούμε λίγο το πανηγύρι των στρωμένων με ψήφους δασικών / αντιπυρικών / αγροτικών δρόμων που κατασπάραξαν βουνά και δάση και έβλαψαν μόνιμα τα ωραιότερα αλπικά τοπία (λ.χ. Βερλίγκα – πηγές Ασπροποτάμου). Αναφέρεται επίσης ότι για την κατασκευή των ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση. Αναφέρουμε ενδεικτικά μια σειρά περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδέχεται να συνοδεύουν τη διαπλάτυνση, το στρώσιμο, την επέκταση υφισταμένων ή πολύ περισσότερο τη δημιουργία νέων μονοπατιών σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές: Το φαινόμενο του κατακερματισμού (fragmentation) των οικοτόπων, η αύξηση της κίνησης, του θορύβου, του φωτισμού, η αύξηση των σκουπιδιών, η οπτική/αισθητική και ηχητική όχληση, η διαταραχή τη υδρολογίας της περιοχής και η τροποποίηση μικροκλίματος, η ευκολότερη πρόσβαση συλλεκτών, κυνηγών, υλοτόμων, ψαράδων, άρα δυνητικά η αύξηση της πίεσης ή και της απλής όχλησης προς την πανίδα και χλωρίδα. Η μεταφορά – διασπορά μικροβιακών κλπ παραγόντων (ασθένειες φυτών, όπως το μεταχρωματικό έλκος του πλατάνου, ζώων κλπ). Είναι γνωστό ότι μπουλντοζάκια, μικρά ερπυστριοφόρα, «γουρούνες» και enduro, είναι μερικά από τα μέσα που τελευταία κυκλοφορούν σε πέτρινα μονοπάτια και καλντερίμια. Η αντιστήριξη και οι γεφυρώσεις που θα απαιτηθούν, οι εκσκαφές, οι υλοτομίες, οι τόνοι τσιμέντου, που ως γνωστόν «αποφέρει» και ο νοών νοείτω, δεν έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις; Είναι πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις του συμμετέχοντα στην παρούσα διαβούλευση Χ.Λ. που σχολιάζει όσα έγιναν στο μονοπάτι μεταξύ Συρράκου και Καλαρρυτών σε προστατευόμενη περιοχή και σε ένα από τα ωραιότερα άγνωστα τοπία της Ελλάδας! Μια εικόνα μπορεί ο καθένας να αποκομίσει μέσω του ακόλουθου συνδέσμου http://epirusgate.blogspot.gr/2015/12/syrrako-kalarrytes-monopati.html \ Θα περίμενε κανείς ότι οι παραπάνω επιπτώσεις θα λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και θα ζυγίζονται, ιδιαίτερα σε προστατευόμενες περιοχές και δάση και ιδίως για τη διάνοιξη νέων μονοπατιών. Σε κάθε περίπτωση οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις δεν μπορεί να προ-εκτιμώνται, ούτε από τη Βουλή, ούτε από πολιτικά επιτελεία! Είναι ζήτημα πρωτίστως επιστημονικό. Δυστυχώς τα τελευταία έτη παρατηρούμε το κατέβασμα του πήχη των περιβαλλοντικών απαιτήσεων, με ένα σωρό έργα και δραστηριότητες να χαρακτηρίζονται από τη νομοθεσία ως μη έχοντα περιβαλλοντικές επιπτώσεις! Προσδοκάμε να αντιληφθούμε τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνώντες διαφοροποιούνται από τους προηγούμενους!