Αρχική Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις τουΆρθρο 2 Πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΧΟΝΔΡΟΥ (ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ) | 6 Σεπτεμβρίου 2016, 12:43
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΧΟΝΔΡΟΥ (ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ)' | 6 Σεπτεμβρίου 2016, 12:43

    Η τιμολόγηση νερού για οικιακή και βιομηχανική χρήση χαρακτηρίζεται από τιμολόγια σχεδιασμένα για την ανάκτηση μόνο του λειτουργικού κόστους και μικρού μόνο μέρους του κόστους των υποδομών. Το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος των φυσικών πόρων ανακτάται σε πολύ μικρό βαθμό, κυρίως μέσα από τη χρηματοδότηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας των αποβλήτων στη βιομηχανία. Η υπάρχουσα τιμολόγηση του νερού που χρησιμοποιείται για άρδευση επιτρέπει την περιορισμένη ανάκτηση μόνο του λειτουργικού κόστους. Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι η μη-ακριβής μέτρηση της καταναλισκόμενης ποσότητας και η χρήση μεγάλου αριθμού ιδιωτικών γεωτρήσεων. Το κόστος στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους δεν ανακτάται καθόλου. Στο πλαίσιο αυτό οι πολιτικές τιμολόγησης του νερού μπορούν να επιφέρουν σημαντική αύξηση των τιμών και κατά συνέπεια να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στους τομείς όπου θα εφαρμοστούν. Βασικό κριτήριο για την ανάλυση των επιπτώσεων αυτών είναι η ελαστικότητα της ζήτησης νερού σε αυξήσεις των τιμών. Πιο συγκεκριμένα: 􀂃 Στη γεωργία θεωρείται ότι υπάρχει σημαντική ελαστικότητα της ζήτησης. Κατά συνέπεια αύξηση των τιμών του νερού θα οδηγούσε σε αρδευτικές πρακτικές χαμηλών απωλειών νερού, οι οποίες όμως απαιτούν σημαντικές επενδύσεις από τους αγρότες. Δυνατή είναι επίσης, η υποκατάσταση των καλλιεργειών με άλλες, μικρότερων υδατικών απαιτήσεων. Σε κάθε περίπτωση όμως, και στα πλαίσια της γενικότερης αγροτικής πολιτικής, οι επιδοτήσεις προϊόντων υψηλής κατανάλωσης νερού πρέπει να αποφεύγονται. Σε περιπτώσεις καλλιεργειών όπου δεν υπάρχει ελαστικότητα της ζήτησης, έστω και μικρή αύξηση των τιμών νερού, θα έχει σημαντική επίπτωση στις τιμές των προϊόντων, την ανταγωνιστικότητα και το εισόδημα των αγροτών. 􀂃 Στη βιομηχανία θεωρείται ότι υπάρχει δυνατότητα περαιτέρω μείωσης της ζήτησης δεδομένου ότι οι τιμές νερού είναι πολύ χαμηλές σε σχέση με το οικονομικό όφελος από τη χρήση του. Παρόλα αυτά αναμένεται μικρή μείωση της ζήτησης αν η αύξηση της τιμής του νερού δεν είναι σημαντική ενώ και το δυναμικό εξοικονόμησης σε σχέση με τη συνολική ζήτηση είναι μικρό. Πρέπει να τονιστεί ότι οι βιομηχανίες καλύπτουν ήδη μέρος του περιβαλλοντικού κόστους, καθώς είναι υποχρεωμένες να επεξεργάζονται τα απόβλητά τους. Αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί στόχοι θα αυξήσουν σημαντικά το περιβαλλοντικό κόστος με σημαντικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. 􀂃 Στην οικιακή χρήση οι υφιστάμενες τιμές είναι πολύ χαμηλές στις περισσότερες περιοχές και η ζήτηση υπηρεσιών νερού αυξάνεται συνεχώς, ιδίως σε περιοχές με περιορισμένους διαθέσιμους υδατικούς πόρους. Η ελαστικότητα της ζήτησης δεν έχει αναλυθεί διεξοδικά σε όλες τις περιοχές αλλά εκτιμάται ότι υπάρχει σημαντικό δυναμικό μείωσης της ζήτησης, το οποίο είναι όμως άμεση συνάρτηση της γεωγραφικής περιοχής, της χρονικής περιόδου, του επιπέδου κατανάλωσης και της ενημέρωσης του κοινού.