Αρχική Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις τουΆρθρο 3 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Σοφία Λάζου | 8 Σεπτεμβρίου 2016, 01:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία Λάζου' | 8 Σεπτεμβρίου 2016, 01:03

    Είναι προφανές ότι αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία είναι ο προθάλαμος της ιδιωτικοποίησης του νερού, γιατί χωρίς κέρδος δεν επενδύει κανείς. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως μιλάμε για νομοθετικά εξασφαλισμένο κέρδος, χωρίς κανένα επενδυτικό ρίσκο, με τεράστια επιβάρυνση των πολιτών που θα κληθούν να πληρώσουν τα κέρδη των πολυεθνικών που καραδοκούν. Όμως πέρα από το χρηματοοικονομικό κόστος προστίθενται και άλλα νέα κόστη, που κανείς δε μπορεί από τώρα να προσδιορίσει και είναι απολύτως αβέβαιο αν θα μπορέσει να υπολογίσει στο μέλλον. Είναι το “περιβαλλοντικό κόστος” και το “κόστος πόρου”. Το μόνο που εξασφαλίζουν οι προβλέψεις είναι ότι οι πολίτες θα πληρώνουν το υπολογιζόμενο κόστος. Δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ότι οι ρυπαίνοντες θα πληρώνουν και όχι οι τελικοί χρήστες. Η πρόβλεψη στο Παράρτημα ΙΙ, παρ.1 για το “ισοζύγιο ποσοτήτων νερού που αντιστοιχούν σε κάθε χρήση” δεν είναι καθόλου δίκαιος τρόπος κατανομής του περιβαλλοντικού κόστους, ούτε για όσους συμμετέχουν στη χρήση, ούτε για όσους καλούνται να πληρώσουν. Με την έννοια αυτή έρχεται σε αντίθεση και με την αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει”, και προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση το πως περιλαμβάνεται σε ν/σ του υπουργείου περιβάλλοντος. Το ίδιο, αναλογικά, ισχύει και με το “κόστος πόρου”. Δεν υπάρχει πρόνοια για το ποιός ή ποιοί πραγματοποιούν “υπεραπολήψεις” και πόσο πρέπει να πληρώνουν γι΄ αυτές, αλλά το μόνο που εξασφαλίζεται είναι η κατανομή του σχετικού κόστους “επί δικαίων και αδίκων”. Αυτό και πάλι δεν ταιριάζει σε μια αντίληψη προστασίας του περιβάλλοντος και είναι πάλι απορίας άξιο το πως περιλαμβάνεται σε ν/σ του αρμόδιου υπουργείου. Δεν είναι σε γνώση των αρμοδίων τι γίνεται σε πολλά μέρη του πλανήτη από πολυεθνικές εταιρείες που έχουν υδροβόρες δραστηριότητες και οι κάτοικοι λένε “το νερό νεράκι”; Αυτό θέλουν να γίνει και στη χώρα μας; Τελικά ζητάμε : 1. Την απόσυρση αυτού του ν/σ από το αρμόδιο υπουργείο και την κυβέρνηση και την έναρξη μιας πραγματικής διαβούλευσης με τα κινήματα του νερού και όλους τους ενδιαφερόμενους, για να μην επαναληφθούν και στη χώρα μας όσα συμβαίνουν αλλού καταστρέφοντας τις κοινωνίες και το περιβάλλον. 2. Τη δημοσιοποίηση της μελέτης που εκπόνησε με χρηματοδότηση του ΥΠΕΧΩΔΕ, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Επιστημονική Ομάδα της επίκ. καθηγήτριας Φοίβης Κουντούρη και δημοσιοποίησε το Μάρτιο του 2008, με αντικείμενο ακριβώς την “Εφαρμογή των Οικονομικών Πτυχών του Άρθρου 5 της Κοινοτικής Οδηγίας περί Υδάτων 2000/60/ΕΚ στην Ελλάδα”. Η μελέτη αυτή παρουσιάζει την ανάλυση της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας ανά υδατικό διαμέρισμα της χώρας και έτσι οι πολίτες μπορούν να πάρουν μια εικόνα για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει πάνω τους. Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν για να συμμετέχουν!