Αρχική ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΆρθρο 94 Απαγόρευση υπαγωγής λόγω ανάκλησης ή ακύρωσης αδείαςΣχόλιο του χρήστη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ | 8 Σεπτεμβρίου 2016, 11:24
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η παράγραφος 3 του άρθρου 94 είναι διατυπωμένη σωστά. -3. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και του παρόντος άρθρου κτίσματα που κρίθηκαν αυθαίρετα με αμετάκλητη απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου, πλην των κτισμάτων των οποίων οι άδειες ακυρώθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση άνευ υπαιτιότητας του ενδιαφερομένου ή λόγω τυπικών παραλείψεων της αρμόδιας για την έκδοση της άδειας αρχής. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται για κάθε ιδιοκτησία, το παράβολο της παρ. 10 του άρθρου 83 χωρίς απαίτηση καταβολής οποιουδήποτε προστίμου.- Ειδικά για την περίπτωση - πλην των κτισμάτων των οποίων οι άδειες ακυρώθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση άνευ υπαιτιότητας του ενδιαφερομένου - είναι απόλυτα ξεκάθαρη διατύπωση δεν παίρνει καμία αμφισβήτηση και είναι ουσιαστικά μία δικαίωση και υποχρέωση της πολιτείας απέναντι σε ανθρώπους που τήρησαν τους νόμους και τις διαδικασίες και εκτεθειμένη με καταστραμμένες ζωές. Επίσης θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το να κριθεί αμετάκλητα αυθαίρετο ένα κτίσμα από αρμόδιο δικαστήριο δεν σημαίνει ότι και κατεδαφίζεται. Υπήρχαν και υπάρχουν νόμοι εξαίρεσης από την κατεδάφιση που εφαρμόζονταν τόσο για τα αυθαίρετα προ του 1983 (εξαίρεση με απόφαση του νομάρχη)όσο και για τα νέα μετά το 1983 (μικρο- παράβαση με απόφαση του νομάρχη). Η οποία εξέταζε κάποιες προϋποθέσεις. Άρα είναι υποχρέωση της πολιτείας σήμερα να θέλει να βάλει μία τελεία στην αυθαιρεσία τόσον χρόνων από όλες τις πλευρές και να ρυθμίσει αυθαίρετε που χαρακτηρίστηκαν έτσι χωρίς την υπαιτιότητα των ιδιοκτητών (κριτήριο). Επίσης, θα μπορούσε η διατύπωση του νόμου γινότανε: -Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και του παρόντος άρθρου κτίσματα με απόφαση οριστικής κατεδάφισης αρμόδιου δικαστηρίου - θα ξεκαθάριζε τελείως το θέμα. Αλλά αφού μπορεί κάποιος με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου να εξαιρέσει οριστικά το τμήμα του κτιρίου του που χαρακτηρίστηκε αυθαίρετο με απόφαση δικαστηρίου με την διαδικασία της μικροπαράβασης του Νομάρχη - Περιφερειαρχεί σήμερα (και αυτό έχει κριθεί από το ΣτΕ ότι είναι συνταγματικό και νόμιμο) γιατί να μην μπορεί να αναστήλει την κατεδάφιση - κυρώσεις του για 30 χρόνια με τον νέο νόμο των αυθαιρέτων.