Αρχική ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΆρθρο 64 Απαίτηση έκδοσης Βεβαίωσης Μηχανικού σε Δικαιοπραξίες, εγγραπτέες πράξεις και άδειες λειτουργίαςΣχόλιο του χρήστη ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΚΑΝΑΚΙΔΟΥ | 9 Σεπτεμβρίου 2016, 13:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΚΑΝΑΚΙΔΟΥ' | 9 Σεπτεμβρίου 2016, 13:53

    Η καταγραφή της κατάστασης των κτηρίων θεωρώ ότι κατ΄αρχήν είναι ένα μέτρο που θα μπορούσε να δει κανείς θετικά (όσο αφελές κι αν ακούγεται) από την άποψη της ασφάλειας των συναλλαγών και της πρόληψης των πολεοδομικών παραβάσεων. Δεν καταλαβαίνω όμως καθόλου γιατί αυτή η καταγραφή να πρέπει να βαραίνει τους πολίτες. Και φαντάζομαι ότι οι κυβερνώντες ξέρουν καλά τι βάρος έχει πέσει σ' αυτούς του καημένους ώμους με τις πολλαπλές φορολογίες ενός αγαθού που έχει ευτελιστεί πλήρως. Θα μπορούσε η καταγραφή να γίνεται με ευθύνη - και δαπάνες της πολιτείας αφού εκείνη έχει τον μηχανισμό με τις υπηρεσίες και τους έμπειρους μηχανικούς που πληρώνει και θα μπορεί να το κάνει. Γιατί ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΔΑΠΑΝΗ πρέπει να βαρύνει τους πολίτες? Είναι στ αλήθεια εξοντωντικό να υποβάλλεται ο πολίτης σε μιά ακόμη δαπάνη για το ακίνητο του, εκτός κι αν ο στόχος ειναι η πλήρης απαξίωσή του ως αγαθού. Παρότι θεωρώ οτι αν αξιοποιηθεί επί της αρχής η σκέψη μου αυτή δεν θα χρειαστεί να περάσω στο επόμενο ζήτημα, όμως είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική η διάταξη του άρθρου 64 που προβλέπει την "βεβαίωση" και για τις περιπτώσεις των αποδοχών κληρονομιάς. Εδώ έχουν διαφύγει από την προσοχή σας οι ειδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες αποκτάται το ακίνητο που δεν είναι η βούληση του δικαιοπρακτούντα αλλά ένα φυσικό γεγονός που είναι ο θάνατος. Ειναι εύκολα κατανοητό κι από μη νομικό, οτι καλείται ένας πολίτης να πληρώσει σεβαστά κονδύλια λαμβάνοντας υπόψη ότι συχνά οι κληρονομιές περιλαμβάνουν ποσοστά μικρότερα η μεγαλύτερα ακινήτων με αξίες μικρότερες αυτών των ποσών που θα κληθούν να πληρώσουν χωρίς μάλιστα να είναι επιλογή τους η απόκτηση. Θεωρω εν κατακλείδι ότι το σύνολο των διατάξεων έχει αποκλειστικά και μόνο εισπρακτικούς στόχους που σε κάθε περίπτωση είναι αθέμιτοι, και συντεχνιακοί. Αν θέλουμε νόμους προστασίας του δομημένου χώρου, ας αξιοποιηθούν οι υπηρεσίες και μόνον του κράτους οι οποίες π.χ. εκδίδουν τις οικοδομικές άδειες, (υπηρεσίες δόμησης) καταγράφουν τα ακίνητα (Εθνικό κτηματολόγιο) καταγράφουν την ενεργειακή ταυτότητα των κτηρίων (ΠΕΑ) και βεβαίως θα μπορούν να αξιοποιήσουν τις καταγραφές των αυθαιρέτων που έγινε με την εφαρμογή του ν.4178. Ειλικρινά καθημερινά και ως επαγγελματίας συμβολαιογράφος βλέπω με δέος να έρχονται μέτρα απαξίωσης ενός αγαθού (ακίνητο) στο οποίο η Ελληνική κοινωνία επένδυε για πολλά πολλά χρόνια ως ελάχιστη εγγύηση αξιοπρεπούς διαβίωσης ελλείψει πολλών άλλων (υγεία, παιδεία, οικονομία) Με την ελπίδα να μην απαξιωθει ακόμη περισσότερο με τον καταιγισμό φόρων ή άλλης μορφής επιβαρύνσεων, όπως με τον προτεινόμενο σε διαβούλευση νόμο.