Αρχική Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις τουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ – ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ – Άρθρο 7 Κοινή διαδικασία τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατοςΣχόλιο του χρήστη Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS | 11 Σεπτεμβρίου 2016, 19:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS' | 11 Σεπτεμβρίου 2016, 19:23

    Παρ. 2.1 Είναι λογικό το περιβαλλοντικό τέλος να αποδίδεται σε ένα νέο ειδικό ταμείο και όχι στο Πράσινο Ταμείο. Η μεταφορά του περιβαλλοντικού τέλους στο Πράσινο Ταμείο δεν πραγματοποιείται για την εξασφάλιση της υλοποίησης των Συμπληρωματικών Μέτρων, αλλά για να δεσμευθεί και να παραμείνει το 97,5% αυτού «παγωμένο» στο Πράσινο Ταμείο. Ωστόσο, πρέπει να διασφαλιστεί η ανταποδοτικότητα αυτού του κόστους κατά προτεραιότητα προς τους χρήστες που το καταβάλουν. Δεν πρέπει να επικρατήσει η λογική της συγκέντρωσης του συνόλου των περιβαλλοντικών τελών σε ένα λογαριασμό, από τον οποίο να χρηματοδοτείται η υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων ανά την επικράτεια, αγνοώντας από ποιες Περιφέρειες ή Υδατικά Διαμερίσματα εισπράχθηκαν τα αντίστοιχα ποσά. Όπως η μεταφορά των υδατικών πόρων από μία υδρογεωλογική λεκάνη σε μία άλλη είναι αντίθετη στις πολιτικές της ορθολογικής διαχείρισης των υδάτων (ωστόσο είναι αποδεκτή υπό προϋποθέσεις και εφόσον συμφωνούν οι τοπικές κοινωνίες μετά από διαδικασίες διαβούλευσης), εξίσου ανορθολογική είναι και η μεταφορά χρηματικών πόρων από μία, για παράδειγμα, Περιφέρεια σε μία άλλη για την υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων, από τη στιγμή που όλοι (;) θα έχουν καταβάλει τον οβολό τους. Η διατύπωση πρέπει να αλλάξει ώστε να υπάρχει πρόβλεψη τα περιβαλλοντικά τέλη που εισπράττονται, να αποδίδονται για την υλοποίηση των μέτρων στην ίδια περιοχή κατά προτεραιότητα. Στο ίδιο πνεύμα, οφείλει να διασαφηνιστεί πως το 2,5% του περιβαλλοντικού τέλους θα δαπανάται από τους παρόχους υπηρεσιών ύδατος για την υλοποίηση των προβλεπόμενων Συμπληρωματικών Μέτρων που βρίσκονται στην αρμοδιότητά τους. Τέλος, το περιβαλλοντικό τέλος δεν μπορεί να αποτελεί τον μοναδικό οικονομικό πόρο για την υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων, ενώ παράλληλα αυτό θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την καλή ή κακή λειτουργία του διαχειριστή, όσον αφορά τον πόρο. Παρ. 4.1 Στο ίδιο πνεύμα με την παράγραφο 2.1, είναι απαραίτητο να διασαφηνιστεί αν το 2,5% του περιβαλλοντικού τέλους που θα εισπράττεται από τους ΟΤΑ Α’ βαθμού θα αποδίδεται για την υλοποίηση Συμπληρωματικών Μέτρων βάσει των ΣΔΛΑΠ.