Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΟΥΡΙΔΗΑ' | 11 Σεπτεμβρίου 2016, 21:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι συγκεκριμένες χρεώσεις είτε αφορούν σε σταθερό είτε σε μεταβλητό τέλος, είτε σε τέλος αποχέτευσης, εντάσσονται στην έννοια "τέλος ύδρευσης" του άρθρου 82 του ΒΔ της 24-9/20-10-1958 όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 60 του ν.1416/84, ή πιο απλά ότι και το ελληνικό δημόσιο υποχρεούται να πληρώνει το σύνολο του κόστους του νερού που καταναλώνει και του καθαρισμού των λυμάτων που παράγει. Και μάλιστα εάν είναι δυνατόν η αποσαφήνιση αυτή να έχει εφαρμογή και στα σημερινά τιμολόγια μιας και είναι τουλάχιστον ανάρμοστο στη σημερινή οικονομική συγκυρία το ελληνικό δημόσιο (αλλά και κάποιοι στρατιωτικοί που θεωρούν ότι τα σπίτια τους --τα ΣΟΑ--, είναι δημόσιο), να επιμένουν να πληρώνουν λιγότερα από τον "απλό" κόσμο Επίσης καλό είναι να προβλεφθεί η δυνατότητα τουλάχιστον, επιβολής υψηλότερων χρεώσεων για χρήσεις "αναψυχής" - και αναφέρομαι κυρίως σε παρτέρια, κήπους και γήπεδα (γενικά σε χρήσεις που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού, χωρίς να απαιτούν αναγκαστικά τόσο ποιοτικά καλό νερό όπως η οικιακή χρήση). Είναι ένας τρόπος αν όχι να βρεθούν άλλοι τρόποι ποτίσματος, εκτός του δικτύου ύδρευσης, τουλάχιστον για εξοικονόμηση νερού Με την ίδια λογική θα έπρεπε να προβλέπεται δυνατότητα υψηλότερης και όχι χαμηλότερης ανάκτησης κόστους ύδρευσης στις περιπτώσεις άρδευσης ή για βιομηχανική χρήση της παραγράφου 5 (στις οποίες θα πρέπει να προστεθεί και η κτηνοτροφική χρήση)- εκτός εάν έχω καταλάβει λάθος την έννοια της παραγράφου (πάντως από τη στιγμή που “Ανάκτηση κόστους” είναι το ποσοστό των συνολικών εσόδων (χρεώσεων προς τους χρήστες υπηρεσιών ύδατος) επί του συνολικού κόστους των υπηρεσιών ύδατος, προσωπικά καταλαβαίνω ότι χαμηλότερη ανάκτηση σημαίνει χαμηλότερες χρεώσεις, για μεγάλες καταναλώσεις ύδατος που πολλές φορές θα μπορούσαν να είναι ποιοτικά υποδεέστερες από το πόσιμο νερό.