Αρχική Αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε εφαρμογή της νομοθεσίας για την ολοκλήρωση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και άλλες διατάξειςΆρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΔΕΗ Α.Ε. | 16 Σεπτεμβρίου 2016, 12:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΕΗ Α.Ε.' | 16 Σεπτεμβρίου 2016, 12:20

    Η ΔΕΗ Α.Ε. έχει κατ’ επανάληψη εκφράσει την άποψη ότι η τρέχουσα οργάνωση της χονδρεμπορικής Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (Η/Ε) είναι πλέον ξεπερασμένη και δεν είναι αποτελεσματική. Ως εκ τούτου υποστηρίζει την προσπάθεια της Πολιτείας, της Ρυθμιστικής Αρχής και των Διαχειριστών για την όσο το δυνατό ταχύτερη μετάβαση σε ένα νέο Μοντέλο Χονδρεμπορικής Αγοράς, συμβατό με το Ευρωπαϊκό Μοντέλο Στόχο (Target Model). Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο αποτελεί το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και θεωρούμε ότι θα συμβάλλει θετικά τόσο στην ορθολογικοποίηση και βελτίωση της αποτελεσματικότητας της εγχώριας Αγοράς Η/Ε όσο και στη μελλοντική ενοποίησή της με τις άλλες Ευρωπαϊκές Αγορές Η/Ε, με θετικά αποτελέσματα για τους συμμετέχοντες στην Αγορά και τους τελικούς καταναλωτές. Παρατηρούμε, ωστόσο, ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο ορίζει τις επιμέρους Αγορές Η/Ε του νέου Μοντέλου (π.χ. Προθεσμιακή, Ενδοημερήσια κλπ), αλλά δεν περιγράφει επαρκώς τις Αγορές αυτές, ούτε καν σε επίπεδο γενικών αρχών, πολύ δε περισσότερο στη λεπτομέρειά τους. Θεωρούμε ότι οι γενικές αρχές λειτουργίας των επιμέρους Αγορών –που δεν περιέχονται στο νομοσχέδιο, αλλά προφανώς θα εξειδικευτούν με κανονιστικές πράξεις στη συνέχεια- είναι κρίσιμης σημασίας και θα κρίνουν τελικά την αποτελεσματικότητα του νέου Μοντέλου Αγοράς. Τα ζητήματα που θεωρούμε κρίσιμης σημασίας συνοψίζονται εν συντομία στα εξής: (α) Η επιλογή του Μοντέλου Κατανομής Φορτίου (Κεντρική ή Αποκεντρωμένη Κατανομή): Δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη στο νομοσχέδιο, παρόλα αυτά από την επιλογή υποχρεωτικών προσφορών στην Προημερήσια Αγορά (άρθρο 5 του νομοσχεδίου, βλ. και παράγραφο (β) κατωτέρω) διαφαίνεται προτίμηση για Μοντέλο Κεντρικής Κατανομής. Θεωρούμε ότι το Μοντέλο Αποκεντρωμένης Κατανομής, που εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειοψηφία Αγορών Η/Ε των Ευρωπαϊκών χωρών, είναι προτιμότερο γιατί είναι πιο αποτελεσματικό. Παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία στους συμμετέχοντες να διαχειρίζονται το χαρτοφυλάκιο Παραγωγής και Προμήθειας που κατέχουν, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, πράγμα που τελικά μεταφράζεται σε χαμηλότερες τιμές Η/Ε προς τους τελικούς καταναλωτές. (β) Η επιλογή υποχρεωτικών προσφορών των μέσων παραγωγής στην Προημερήσια Αγορά, όπως διαφαίνεται στο άρθρο 5: Οι υποχρεωτικές προσφορές, συνδυαζόμενες με Μοντέλο Κεντρικής Κατανομής Φορτίου, πρακτικά οδηγούν σε μια Προημερήσια Αγορά Η/Ε ίδια με τη σημερινή, μεταφέροντας στη νέα Αγορά όλες τις αναποτελεσματικότητες και δυσλειτουργίες της σημερινής Αγοράς και ακυρώνοντας ευθύς εξ αρχής πολλά από τα αναμενόμενα πλεονεκτήματα του νέου σχεδιασμού. (γ) Η επιλογή προσφορών ανά μονάδα παραγωγής ή ανά χαρτοφυλάκιο (unit bidding ή portfolio bidding): Δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη στο νομοσχέδιο, παρόλα αυτά από την επιλογή υποχρεωτικών προσφορών διαφαίνεται προτίμηση για προσφορές ανά μονάδα (unit bidding). Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να δοθεί στους παραγωγούς Η/Ε η δυνατότητα να υποβάλλουν προσφορές ανά χαρτοφυλάκιο μονάδων, όπως γίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία Αγορών Η/Ε των Ευρωπαϊκών χωρών, διότι έτσι βελτιώνεται η διαχείριση του χαρτοφυλακίου παραγωγής, άρα μειώνεται το κόστος και τα τιμολόγια Η/Ε. (δ) Το ζήτημα του Φορέα Κάλυψης είναι ακανθώδες και δυσεπίλυτο κατά την τρέχουσα συγκυρία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μέχρι σήμερα προσπάθειες για τον ορισμό Φορέα Κάλυψης που προβλέπεται στους υφιστάμενους Κώδικες δεν έχουν τελεσφορήσει, ο νόμος θα πρέπει να διασφαλίζει ουσιαστικές λύσεις ή σαφείς κατευθύνσεις για τη λύση του προβλήματος. (ε) Οι παράγραφοι 5,6 και 7 του άρθρου 11 του νομοσχεδίου θεωρούμε ότι δίνουν υπερβολικά ευρείες αρμοδιότητες στη Ρυθμιστική Αρχή. Οι αρμοδιότητες οφείλουν να εξειδικευτούν και να οριοθετηθούν. (στ) Ειδικότερα, για την παράγραφο 6 του άρθρου 11: Διαφωνούμε με τη θέσπιση ανώτατου ποσοστού συναλλαγών μέσω συμβάσεων αγοράς και πώλησης προθεσμιακών προϊόντων Η/Ε για τους συμμετέχοντες. Η θέσπιση αυτού του ανώτατου ποσοστού συναλλαγών αφενός θα περιορίσει τη ρευστότητα της Προθεσμιακής Αγοράς, αφετέρου θα αυξήσει τον κίνδυνο τιμών των συμμετεχόντων, οδηγώντας σε αναποτελεσματική λειτουργία της Αγοράς και υψηλότερο κόστος, άρα και σε υψηλότερες τιμές Η/Ε στον τελικό καταναλωτή.