Αρχική ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΆρθρο 98 Αυθαίρετες κατασκευές ακινήτων Δημοσίου ΕνδιαφέροντοςΣχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 17 Σεπτεμβρίου 2016, 12:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 17 Σεπτεμβρίου 2016, 12:18

    Με το αμφίβολης συνταγματικότητας αυτό άρθρο, που σε μεγάλο βαθμό διατηρείται σε ισχύ (πρβλ. άρθρο 16 ν. 4178/2013), και αφορά διάφορα «δημόσια» αυθαίρετα, κορυφώνεται η περιφρόνηση απέναντι στην ισότητα των πολιτών, την τήρηση της νομιμότητας, και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Το άρθρο αυτό εξαφανίζει ακόμα και τις ελάχιστες εγγυήσεις δημόσιου συμφέροντος που περιλαμβάνει η νομοθεσία για τα αυθαίρετα. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις εδώ. (i) Η πρώτη αφορά τα δημόσια αυθαίρετα είναι που είναι «πιο ίσα» από άλλα αυθαίρετα, αφού για αυτά δεν ισχύουν ούτε καν οι απαγορεύσεις υπαγωγής του άρθρου 73. Έτσι, για να αναφέρουμε δύο τυχαία παραδείγματα, δημόσιες επιχειρήσεις μπορούν να κτίζουν αυθαίρετα ακόμα και μέσα σε δάση ή ρέματα [περ. στ) της παραγράφου 1], ή οι ΟΤΑ μέσα στον αιγιαλό ή αρχαιολογική ζώνη Α [αρκεί να μην είναι κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πρβλ. περ. θ) παρ. 1 και παρ. 2]. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να αλλάξει και η χρήση μετά την υπαγωγή. (ii) Η δεύτερη περίπτωση αφορά τα δημόσια αυθαίρετα, για τα οποία δεν απαιτεί η βεβαίωση μηχανικού του άρθρου 64 (που επισυνάπτεται σε δικαιοπραξίες, εγγραπτέες πράξεις, και άδειες ίδρυσης και λειτουργίας κάθε είδους). Έτσι, στην παράγραφο 4, μαθαίνουμε ότι το τουριστικό προϊόν της χώρας περιλαμβάνει αυθαίρετες τουριστικές εγκαταστάσεις ΟΤΑ για τις οποίες δεν απαιτείται ούτε η βεβαίωση μηχανικού του άρθρου 64 [περ. α)], αρκεί να πρόκειται για «μαζικό» τουρισμό (προφανώς, για τον τουρισμό πολυτελείας, η πολιτεία είναι διατεθειμένη να κάνει περισσότερα). Παρόμοιες διατάξεις για τα χιονοδρομικά θεσπίζονται για πολλοστή φορά – σχεδόν κάθε 1 ή 2 χρόνια-, και κανείς δεν έχει αναρωτηθεί γιατί οι «επιχειρηματίες» τους δεν συμμορφώνονται τις ελάχιστες προϋποθέσεις που τους τίθενται κάθε φορά: φυσικά, για το ΥΠΕΝ δεν έχει καμία σημασία ότι όλα τα χιονοδρομικά βρίσκονται εντός προστατευόμενων ή δασικών περιοχών. Θα ήταν χρήσιμο η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου να μας εξηγήσει ποιες εμπράγματες δικαιοπραξίες προβλέπονται για τα ελάχιστα – και, από ό,τι φαίνεται, αυθαίρετα- αστεροσκοπεία της χώρας [περ. γ)], ώστε να απαιτείται και για αυτά η απαλλαγή από την βεβαίωση μηχανικού. Στα επόμενα άρθρα, οι διατάξεις αυτές συμπληρώνονται και με διάφορες άλλες αστείες μεν, αλλά περιβαλλοντικά επικίνδυνες ρυθμίσεις που αντιγράφονται από τον ν. 4178/2013 και διατηρούνται σε ισχύ, όπως η νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών σε προστατευόμενες παραμεθόριες περιοχές (άρθρο 107του παρόντος και 21.α του ν/ 4178/2013) και σε «κοινωφελή» κτίρια σε εγκεκριμένους κοινόχρηστους χώρους (άρθρο 108 του παρόντος και 23, παρ. 22 του 4178/2013).