Αρχική ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΆρθρο 94 Απαγόρευση υπαγωγής λόγω ανάκλησης ή ακύρωσης αδείαςΣχόλιο του χρήστη Στέλιος Τσαγκαράκης | 6 Οκτωβρίου 2016, 17:26
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμοι Κύριοι, Θεωρώ υποχρέωση μου να παρέμβω στην διαβούλευση και να θέσω υπ’ όψιν σας τις παράνομες και αντισυνταγματικές θέσεις οι οποίες αναπτύσσονται στο αρθρ. 94 του σχεδίου Νόμου για τον Έλεγχο και την Προστασία του Δομημένου Περιβάλλοντος. Σχετικά με την προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 94 παρ.3 και ειδικότερα για την δυνατότητα που παρέχεται με αυτήν να υπαχθούν στη διαδικασία τακτοποίησης/νομιμοποίησης και αναστολής/εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετα κτίσματα και χρήσεις, παρά την έκδοση αμετακλήτων δικαστικών αποφάσεων, με τις οποίες διαπιστώνεται η αυθαιρεσία, επισημαίνονται τα ακόλουθα: 1. Στο άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος ορίζεται ότι «η Διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της διοίκησης» και συναφώς έχει εκδοθεί ο ν.3068/2002 α) στο άρθρο 1 του οποίου ορίζεται « Το Δημόσιο, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα λοιπά ΝΠΔΔ έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται χωρίς καθυστέρηση προς τις δικαστικές αποφάσεις και να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που επιβάλλονται για την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής και για την εκτέλεση των αποφάσεων» β) στο άρθρο 3 παρ. 3 προβλέπεται η δυνατότητα επιβολής χρηματικής κύρωσης σε βάρος της Διοίκησης στην περίπτωση μη συμμόρφωσης, η οποία μπορεί να επανεπιβληθεί αν εξακολουθεί η μη συμμόρφωση και γ) στο άρθρο 5 ορίζεται ότι η μη συμμόρφωση συνιστά ιδιαίτερο πειθαρχικό παράπτωμα για κάθε αρμόδιο υπάλληλο, για το οποίο μπορεί αν επιβληθεί έως προσωρινή ή οριστική παύση. Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 50 § 4 του π.δ. 18/1989 για το ΣτΕ, οι Διοικητικές Αρχές, σε εκτέλεση της υποχρέωσής τους κατά το άρθρο 95, παρ. 5 του Συντάγματος, πρέπει να συμμορφώνονται με θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Οι παραβάτες, εκτός από την δίωξη του άρθρου 259 ΠΚ (παράβαση καθήκοντος) υπέχουν και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση. Από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι δεν επιτρέπεται η μη συμμόρφωση προς δικαστική απόφαση, ακόμα και αν εκδοθεί νόμος, ο οποίος με υπαγωγή της κριθείσας υπόθεσης στο ρυθμιστικό του πεδίο αίρει τα αποτελέσματα της εκδοθείσας δικαστικής απόφασης, διότι ούτω παραβιάζεται το συνταγματικώς προστατευόμενο δικαίωμα των πολιτών για παροχή έννομης προστασίας (άρθρο 20 παρ. 1 Συντάγματος) καθώς και η συνακόλουθη υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις (άρθρο 95 παρ. 5 Συντάγματος). 2. Τα ως άνω επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ 1858/2015, στη σκέψη 26 της οποίας κρίνεται ότι «26. Επειδή, στο άρθρο 23 παρ. 6 του ν. 4178/2013 ορίζονται τα εξής: «Στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου υπάγονται και κτίσματα που έχουν ανεγερθεί με άδεια που εκδόθηκε από την αρμόδια αρχή και η οποία μεταγενέστερα ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε για οποιονδήποτε λόγο, εκτός εάν η ανάκληση ή η ακύρωση οφείλεται σε υποβολή αναληθών στοιχείων ή ανακριβείς αποτυπώσεις της υπάρχουσας κατάστασης κατά την έκδοσή τους. Για την υπαγωγή των εν λόγω κτισμάτων στις διατάξεις του παρόντος απαιτείται η καταβολή, για κάθε ιδιοκτησία, του παράβολου της παραγράφου 10 του άρθρου 11. Τα κτίσματα αυτά απαλλάσσονται από την καταβολή του ενιαίου ειδικού προστίμου». Οι διατάξεις αυτές κατά το μέρος τους, στο οποίο περιλαμβάνονται και οι περιπτώσεις αδειών που ακυρώθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση είναι ανίσχυρες, διότι έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της διακρίσεως των λειτουργιών (άρθρο 26 του Συντάγματος), το δικαίωμα παροχής αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας (άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος) και την υποχρέωση της Διοικήσεως να συμμορφώνεται προς το περιεχόμενο ακυρωτικών δικαστικών αποφάσεων (άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος). Επομένως, ο προβαλλόμενος σχετικός λόγος ακυρώσεως πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις, καθ’ ο μέρος στις διαδικασίες που εισάγονται με αυτές περιλαμβάνονται, κατ’ άρθρο 23 παρ. 6 του ν. 4178/2013, κτίσματα που ανεγέρθηκαν με άδεια που ακυρώθηκε με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.». 3. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι η σχολιαζόμενη πρόβλεψη στον αναρτηθέντα προς διαβούλευση Νόμο για τον Έλεγχο και την Προστασία του Δομημένου Περιβάλλοντος, είναι ευθέως αντισυνταγματική και πρέπει να απαλειφθεί από το κείμενο του νομοσχεδίου. Με εκτίμηση, Στυλιανός Τσαγκαράκης