Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Τριαντάφυλλος Σφυρής, πολιτικός μηχανικός' | 9 Οκτωβρίου 2016, 15:30

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι ανοχές στις διαστάσεις, όπως ορίζονται στο άρθρο αυτό -αλλά και σε άλλο άρθρο καθώς και σε παλαιότερες διατάξεις-, είναι σωστές μόνο αν τα κτίρια είχαν κάτοψη με 4 ευθύγραμμες πλευρές. Αλλά στα περισσότερα κτίρια αφενός οι πλευρές είναι τεθλασμένες (με εσοχές, προεξοχές και θλάσεις) αφετέρου έχουν περισσότερες από 4 πλευρές (π.χ. σε σχήμα Γ, Π, Ζ). Όταν εφαρμόζουμε τις διατάξεις αυτές σε περιπτώσεις τέτοιων κτιρίων, συχνά οδηγούμαστε σε παράλογα αποτελέσματα. Έχω επεξεργαστεί πολλές τέτοιες περιπτώσεις και κατέληξα σε διατύπωση που τις καλύπτει όλες. Ο χώρος εδώ είναι περιορισμένος για να αναπτύξω όλη την περιπτωσιολογία, αλλά είμαι στην διάθεσή σας για να σας δώσω περισσότερα στοιχεία. Θα αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα και η λύση που προτείνω. Στο άρθρο 60 παρ. 1i χρησιμοποιείται η διατύπωση «υπερβάσεις στις περιμετρικές διαστάσεις του κτιρίου». Αντίθετα στο άρθρο 80 παρ. ιστ χρησιμοποιείται η διατύπωση «αλλαγές στις εξωτερικές διαστάσεις του περιγράμματος του κτιρίου». Η λέξη «υπερβάσεις» είναι σαφές ότι αφορά την αλλαγή προς τα πάνω (η πλευρά κατασκευάστηκε μεγαλύτερη από όσο προέβλεπε η άδεια). Αντίθετα η λέξη «αλλαγές» περιλαμβάνει τόσο την αύξηση (υπέρβαση), όσο και την μείωση (η πλευρά κατασκευάστηκε μικρότερη από όσο προέβλεπε η άδεια) πράγμα όμως που οδηγεί στο παράδοξο να θεωρείται ως αυθαίρετο όχι μόνο ένα κτίριο που κατασκευάστηκε μεγαλύτερο αλλά και ένα κτίριο που κατασκευάστηκε μικρότερο! Ούτε όμως και η χρήση της λέξης «υπέρβαση» συνεπάγεται πάντα ότι το κτίριο έγινε μεγαλύτερο, αλλά ούτε και η μη υπέρβαση των διαστάσεων ότι το κτίριο δεν έγινε μεγαλύτερο, διότι αυτό εξαρτάται από το σχήμα της κάτοψης και από το τι εννοεί η διάταξη με τις έννοιες «περιμετρικές διαστάσεις» και «εξωτερικές διαστάσεις», αν δηλ. εννοεί τις συνολικές, τις επιμέρους ή και τις δύο. Αν εννοεί τις συνολικές, τότε πράγματι σε κτίρια με 4 ευθύγραμμες πλευρές η υπέρβαση της διάστασης κάποιας πλευράς προκαλεί αύξηση της επιφανείας του κτιρίου και άρα την δημιουργία αυθαιρέτου. Όμως ένα κτίριο με σχήμα Π μπορεί να έγινε μεγαλύτερο χωρίς να υπάρχει υπέρβαση των συνολικών διαστάσεων, διότι μπορεί να έγινε υπέρβαση στην επιμέρους διάταση του πλάτους του Π. Αν πάλι εννοεί και τις επιμέρους διαστάσεις, πάλι μπορεί να έχει δημιουργηθεί αυθαίρετο σε κτίριο με σχήμα Π χωρίς να υπάρχει υπέρβαση ούτε στις συνολικές ούτε στις επιμέρους διαστάσεις, διότι μπορεί να έγινε μικρότερη η διάσταση στο εσωτερικό του σκέλους του Π. Στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε δημιουργία αυθαιρέτου λόγω «υπέρβασης» μιας εξωτερικής διάστασης αλλά λόγω «αλλαγής» αυτής. Από την άλλη μπορεί σε ένα κτίριο με σχήμα Π να έγινε υπέρβαση τόσο σε μια συνολική διάσταση (αυτή που περιλαμβάνει τα δύο σκέλη του Π) όσο και σε επιμέρους διαστάσεις (στο εσωτερικό των σκελών και στην διάσταση μεταξύ των σκελών) αλλά το κτίριο να έγινε μικρότερο. Σύμφωνα όμως με την διάταξη θα θεωρείται αυθαίρετο!! Θεωρώ ότι η διάταξη θα πρέπει να διατυπωθεί παρόμοια με την διάταξη της παρ. Γδ του άρθρου 80: «Αλλαγή των περιμετρικών διαστάσεων μέχρι 2% ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΜΕΧΡΙ …. (όριο που θα αποφασισθεί)». Με διερεύνηση πάρα πολλών περιπτώσεων (αν τις θέλετε είναι στην διάθεσή σας) κατέληξα ότι αν ορίζονταν κατάλληλη ανοχή μόνο ως προς την επιφάνεια, αυτή θα κάλυπτε και τις ανοχές που θέτει η διάταξη. Η απόδειξη για έναν νομικό είναι δυσνόητη, αλλά για έναν μηχανικό είναι απλούστατη γιατί βασίζεται σε πολύ απλές γεωμετρικές σχέσεις.