Αρχική Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων προϊόντωνΆρθρο 4Σχόλιο του χρήστη ΕΕΑΑ | 15 Νοεμβρίου 2016, 13:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΕΑΑ' | 15 Νοεμβρίου 2016, 13:45

    Άρθρο 4 Α, Παρ. 3 Να αποσαφηνιστεί ότι από την απαγόρευση εξαιρούνται οι Παραγωγοί, δηλ. επιχειρήσεις που είναι υπόχρεες κατά το Νόμο, αλλά ασκούν και δραστηριότητες ανακύκλωσης. Για παράδειγμα είναι σφάλμα να καταργηθεί η συμμετοχή στο σύστημα της ΕΕΑΑ κατασκευαστών συσκευασιών (ΓΙΟΥΛΑ, ΕΛΒΑΛ, κλπ.) επειδή οι επιχειρήσεις παραλαμβάνουν και χρησιμοποιούν δευτερογενές υλικό (είναι ανακυκλωτές). Τροποποίηση: «Το ασυμβίβαστο του προηγουμένου εδαφίου δεν ισχύει για τα νομικά πρόσωπα των περιπτώσεων α και β΄ της προηγουμένης παραγράφου.» Άρθρο 4 Α, Παρ. 7 Η σκοπιμότητα της προτεινόμενης διάταξης περί απαγόρευσης άσκησης εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης είναι ακατανόητη. Τα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης δεν έχουν δικαίωμα άσκησης εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης που είναι ο κύριος λόγος ύπαρξής τους! Η πρόβλεψη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία προβλέψεων του ισχύοντος ευρωπαϊκού και εθνικού νομικού πλαισίου, ακόμα και με διατάξεις του παρόντος προτεινόμενου ν/σ. Πρόκειται μάλλον περί λάθους στο κείμενο. Πώς τα συστήματα θα αναλάβουν π.χ. έναντι των συνεργαζόμενων ΟΤΑ και εξ ονόματος των συμβεβλημένων επιχειρήσεων, να υλοποιήσουν την εναλλακτική διαχείριση, αν δεν έχουν δικαίωμα να ασκήσουν αυτές τις εργασίες; Πρόταση: Να απαλειφθεί. Άρθρο 4 Α, Παρ. 11 Δημιουργεί εύλογα ερωτήματα η πρόθεση του συντάκτη να προεγκρίνει ειδικά τις δαπάνες ενημέρωσης και προβολής με χαρακτηριστική αναλυτική περιγραφή. Η πρόθεση του Συντάκτη στερείται διαφάνειας και πρέπει να διευκρινιστεί. Τα ερωτήματα εντείνονται από την προβλεπόμενη δυνατότητα του ΕΟΑΝ να αποφασίζει, στην ουσία, ενημερωτικές δράσεις και να υποχρεώνει τα ΣΕΔ να τις υλοποιήσουν. Ο ΕΟΑΝ έχει πόρους – και υψηλά ταμειακά διαθέσιμα – για να υλοποιήσει ο ίδιος ενημερωτικές δράσεις με πλήρη ευθύνη, τόσο ως προς τη διαδικασία ανάθεσης, όσο και ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Πρόταση: Απάλειψη παραγράφου. Άρθρο 4 Α, Παρ. 13 Ο ΕΟΑΝ θα έπρεπε να εστιάζει το ενδιαφέρον και την προσοχή του όχι σε ένα συγκεκριμένο τμήμα δαπανών και μάλιστα με ένα γενικό και οριζόντιο τρόπο, αλλά στο συνολικό κόστος της δραστηριότητας του συστήματος. Αν το ενδιαφέρον του ΕΟΑΝ είναι η αποτελεσματική χρήση των εισφορών, οφείλει να χρησιμοποιεί τεκμηριωμένους διεθνώς αντικειμενικούς δείκτες αξιολόγησης, π.χ. κόστος ανά τόνο αποτελέσματος ή ανά κάτοικο. Στη συνέχεια να προβαίνει σε αξιολογικές συγκρίσεις σε εγχώριο και ευρωπαϊκό επίπεδο. Για παράδειγμα μπορεί ένα σύστημα να δραστηριοποιείται με μικρό ποσοστό διοικητικού κόστους, ενώ το κόστος της εναλλακτικής διαχείρισης που εφαρμόζει είναι πολλαπλάσιο εκείνου που καταγράφεται στην ευρωπαϊκή πρακτική. Άραγε σε μια τέτοια περίπτωση για τις αρμόδιες αρχές δεν προκύπτει ζήτημα μη ορθής διαχείρισης πόρων; Επίσης είναι δυνατόν αφενός να μειώνονται τα έσοδα των ΣΕΔ από εισφορές, για παράδειγμα εξαιτίας της ύφεσης των έξι τελευταίων ετών, αφετέρου να αυξάνονται τα κόστη λόγω ανοδικής πορείας των ανακτώμενων ποσοτήτων. Επομένως το ποσοστό διοικητικών δαπανών επί των εσόδων είναι μέγεθος που μπορεί είτε να κυμαίνεται από εξωγενείς παράγοντες είτε να είναι, εξ αντικειμένου, πολύ διαφορετικό από σύστημα σε σύστημα ανάλογα με το υλικό και τη μέθοδο συλλογής και ανακύκλωσης. Άλλη μια φορά υπογραμμίζεται ότι τα βασικά οικονομικά μεγέθη των συστημάτων προσδιορίζονται μέσω των Επιχειρησιακών σχεδίων τους και της διαδικασίας έγκρισής τους από τον ΕΟΑΝ. Πρόταση: Απάλειψη παραγράφου. Με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο τα βασικά οικονομικά μεγέθη των ΣΕΔ περιλαμβάνονται στα εκάστοτε εγκρινόμενα από τον ΕΟΑΝ Επιχειρησιακά Σχέδιά τους. Άρθρο 4Α Παρ. 14 Η ύπαρξη αποθεματικού (διαθεσίμων) είναι απολύτως αναγκαία για την εύρυθμη λειτουργία των ΣΕΔ για τους εξής κυρίως λόγους: α. Τα έσοδα (εισφορές) των ΣΕΔ καθορίζονται έπειτα από κατά κανόνα χρονοβόρες διαδικασίες έγκρισης από τον ΕΟΑΝ, για παράδειγμα ήδη εκκρεμούν επί έτη εγκρίσεις Επιχειρησιακών Σχεδίων. β. Τα ΣΕΔ δε μπορούν να έχουν πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα. γ. Τα ΣΕΔ προαναλαμβάνουν μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις, π.χ. εξαετείς – κατά το Νόμο- συμβάσεις συνεργασίας με τους Δήμους. Συνεπώς η ορθή διαχρονική λειτουργία των Συστημάτων απαιτεί επαρκή διαθέσιμα έναντι των μελλοντικών υποχρεώσεών τους. Το ύψος του επαρκούς αποθεματικού καθορίζεται στα εξαετή Επιχειρησιακά Σχέδια που εγκρίνονται από τον ΕΟΑΝ και διαφέρει από έτος σε έτος. Κυρίως όμως διαφέρει από σύστημα σε σύστημα, καθόσον τα αντικείμενα ενασχόλησης των ΣΕΔ έχουν πολύ διαφορετικά οικονομικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα υπάρχουν υλικά με «καθαρό» κόστος μετά τη διαλογή-επεξεργασία τους (π.χ. συσκευασίες, ηλεκτρικές συσκευές κ.α.), αλλά και προϊόντα με ενδεχόμενη θετική υπολειμματική αξία (π.χ. οχήματα, συσσωρευτές κ.α.). Κατά συνέπεια ο ΕΟΑΝ έχει ήδη πλήρη αρμοδιότητα και δυνατότητα μέσω της έγκρισης των Επιχειρησιακών Σχεδίων των ΣΕΔ και των ετήσιων εκθέσεων να εγκρίνει το (ανά σύστημα και έτος) επαρκές αποθεματικό και να διασφαλίζει ότι τα ΣΕΔ λειτουργούν με υγιείς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς χωρίς να προβαίνουν σε αναιτιολόγητη συσσώρευση διαθεσίμων. Τέλος ειδικά στην περίπτωση της ΕΕΑΑ πρέπει να υπογραμμιστεί ότι τα διαθέσιμα, που κατά σειρά ετών μειώνονται για να καλυφθούν οι ελλειμματικές χρήσεις, έχουν ως κύρια αιτία ύπαρξης τον εξ ανάγκης σχεδιασμό έτος με έτος, καθόσον οι αρμόδιες αρχές δεν απαντούν ουσιαστικά στα υποβληθέντα εξαετή επιχειρησιακά σχέδια και σε επανειλημμένες σχετικές προτάσεις και υπομνήσεις της ΕΕΑΑ. Για παράδειγμα το Επιχειρησιακό Σχέδιο της τρέχουσας περιόδου 2015-2020 αν και υποβλήθηκε το Δεκέμβριο 2014, ακόμα εκκρεμεί η έγκρισή του από μέρους των αρμόδιων αρχών. Άρθρο 4Β, Παρ. 1 Πιθανόν να πρόκειται για ασάφεια, με την οποία όμως ανατρέπεται στην ουσία το ισχύον ευρωπαϊκό και εθνικό νομικό πλαίσιο. Η υποχρέωση σύστασης Συστήματος ανήκει στους Παραγωγούς – και μόνον σε αυτούς- είτε πρόκειται για Ατομικό Σύστημα είτε για Συλλογικό. Αυτό απαιτεί η εφαρμογή της Διευρυμένης Ευθύνης του Παραγωγού. Η έννοια του Συστήματος αφορά αποκλειστική την (Ατομική ή Συλλογική) αυτοδιαχείριση της νομικής υποχρέωσης και των πόρων που οι συμβεβλημένες επιχειρήσεις υποχρεώνονται να καταβάλλουν. Συνεπώς ουδείς άλλος οικονομικός παράγοντας ή κοινωνικός εταίρος έχει υποχρέωση οργάνωσης Συστήματος, ενώ βεβαίως μπορεί να έχει συμβατική ή/και μετοχική σχέση με ένα σύστημα, όπως προβλέπεται π.χ. για τους ΟΤΑ. Αν δεν υπάρξει ξεκάθαρη αποσαφήνιση στην παρούσα πρόβλεψη σχετικά με το ποιος έχει το δικαίωμα (και την υποχρέωση) να συστήνει ΣΕΔ, θα μείνει περιθώριο για παρερμηνείες και αστοχίες. Δε νοείται η σύσταση ΣΕΔ από μη Παραγωγούς (υπόχρεους), διότι τότε δε θα πρόκειται για αυτοδιαχείριση υποχρέωσης, αλλά για (εμφανή ή όχι) κερδοσκοπική δραστηριότητα, η οποία εκ του Νόμου δεν επιτρέπεται. Πρόταση: «1. Οι Παραγωγοί συσκευασιών και οι Παραγωγοί ή διαχειριστές άλλων προϊόντων, υποχρεούνται να σχεδιάζουν, να οργανώνουν και να διευθύνουν σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων τους. Σε περίπτωση Ατομικού συστήματος (ΑΣΕΔ) οφείλουν να το λειτουργούν οι ίδιοι, ενώ σε περίπτωση Συλλογικού (ΣΣΕΔ) μπορούν να εντάσσονται σε ήδη εγκεκριμένο σύστημα.» Άρθρο 4Β, Παρ. 3α Το ισχύον νομικό πλαίσιο, δηλαδή ο Ν.2939/01, άρθρο 8 παρ.2β. περιέχει πρόβλεψη, η οποία αποτυπώνει το πραγματικό γεγονός ότι με την ανακύκλωση οι Δήμοι εξοικονομούν δαπάνες από το κόστος της Υγειονομικής Ταφής (κόστος ΧΥΤΑ). Αυτή η εξοικονόμηση αποτελεί βασικό οικονομικό όφελος της ανακύκλωσης και πρέπει ρητώς να συμπεριληφθεί στην πρόβλεψη. Προσθήκη «…αα) Το κόστος των εργασιών χωριστής συλλογής, διαλογής και επεξεργασίας που απαιτείται για την επίτευξη των στόχων διαχείρισης των αποβλήτων, αφού ληφθούν υπόψη τα έσοδα από την επαναχρησιμοποίηση ή τις πωλήσεις δευτερογενών πρώτων υλών, καθώς και η εξοικονόμηση δαπανών από την Υγειονομική Ταφή (δαπάνες ΧΥΤΑ).»