Αρχική Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων προϊόντωνΆρθρο 7Σχόλιο του χρήστη ΕΕΑΑ | 15 Νοεμβρίου 2016, 13:10
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 7, Παρ. 3 Η γενική και δια νόμου επιβολή των τεσσάρων ρευμάτων θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στα νοικοκυριά, στους Δήμους και στα υφιστάμενα έργα ανακύκλωσης, χωρίς να προκύπτει εκ των προτέρων όφελος. Η απόφαση για τον αριθμό και το είδος των ρευμάτων είναι τεχνική και οικονομική, αφορά πρωτίστως τους Δήμους και οφείλει να τεκμηριώνεται από πραγματικά στοιχεία και δεν είναι σκόπιμο να αντιμετωπίζεται με νομική επιταγή. Δεν είναι δυνατόν να επιβάλλεται στους ΟΤΑ μια μοναδική μέθοδος σε όλη τη χώρα χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές συνθήκες. Η επιβολή αυτή είναι σε αντίθεση με την υπό εξέλιξη διαδικασία σύνταξης ΤΣΔΑ που ζητά από τους ΟΤΑ να καθορίσουν τη μέθοδο συλλογής, άρα να αποφασίσουν οι ίδιοι οι ΟΤΑ για τη βέλτιστη μέθοδο συλλογής. Υπογραμμίζεται ότι δεν είναι υποχρεωτικά τα τέσσερα ρεύματα στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Συγκεκριμένα το σχετικό κείμενο της ΕΕ “Guidelines on the interpretation of key provisions of Directive 2008/98/EC on waste June 2012” και ειδικότερα η παράγραφος «4.3.4 Possibility of co-mingling» αναφέρει: «…On the other hand, setting up a separate collection is also subject to the principle of proportionality (subject to Article 10 (2) WFD: necessity and technical, environmental and economic practicability). Considering that the aim of separate collection is high-quality recycling the introduction of a separate collection system is not necessary if the aim of high-quality recycling can be achieved just as well with a form of co-mingled collection. So co-mingled collection of more than one single waste streams may be accepted as meeting the requirement of separate collection, but the benchmark of “high quality recycling” of separately collected single waste streams has to be examined; if subsequent separation can achieve high quality recycling similar to that achieved with separate collection, then co-mingling would be in line with Article 11 WFD and the principles of waste hierarchy. Practically, this usually excludes co-mingled of bio-waste and other “wet waste fractions” with dry fractions such as e.g. paper. On the other hand, subject to available separation technology, the co-mingled of certain dry recyclables (e.g. metal and plastic) should be possible, if these materials are being separated to high quality standards in a subsequent treatment process. Είναι λοιπόν σαφές από την παράθεση της εγκυκλίου του Γενικού Διευθυντή της DG Environment κ. Karl Falkenberg ότι το ενιαίο ρεύμα ανακυκλωσίμων, είναι αποδεκτό, εφόσον παράγονται ανακυκλώσιμα υλικά υψηλής ποιότητας. Εδώ και δεκατέσσερα χρόνια στη χώρα μας λειτουργούν ΚΔΑΥ (σήμερα είναι 32) που δέχονται το ρεύμα του μπλε κάδου και παράγουν υλικά υψηλής ποιότητας όπως π.χ. Χαρτί, Πλαστικό – (ΡΕΤ, HDPE, LDPE, mixed plastics) Αλουμίνιο, Σίδερο, υλικά που επιτυγχάνουν υψηλές τιμές στην αγορά των δευτερογενών υλικών στα ίδια επίπεδα με εκείνες της διεθνούς αγοράς. Συνεπώς στη χώρα μας τηρούνται οι απαιτήσεις του προαναφερόμενου κειμένου της ΕΕ. Τόσο η οδηγία της Ε.Ε. 98/2008 (άρθρα 10 και 11) όσο και ο νόμος 4042/2012 (άρθρα 27 και 27) προβλέπουν δυνητικά την χωριστή συλλογή για την διευκόλυνση ή τη βελτίωση της ανάκτησης και υπό την αίρεση ότι είναι εφικτή από τεχνικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής πλευράς. Εύλογο είναι το ερώτημα ποιος είναι ο στόχος της προτεινόμενης ρύθμισης που αλλάζει το σύνολο του σχεδιασμού, απαξιώνει τις επενδύσεις που έχουν γίνει στην υποδομή της ανακύκλωσης, και επιφέρει επιβάρυνση στους Δήμους (συλλογή 4-6 ρευμάτων), στην ΕΕΑΑ (π.χ. λειτουργία ΚΔΑΥ) και τελικά στον πολίτη (π.χ. χώρος και χρόνος για περίπλοκη διαλογή στο σπίτι, δηλ. 4 ως 6 διαφορετικές σακούλες!). Αυτή η επιβάρυνση δεν έχει υπολογιστεί. Για αυτό το λόγο η ΕΕΑΑ προτείνει να υλοποιηθούν σχετικά έργα σε συνεργασία με Δήμους, στα οποία θα υπάρξει αναλυτική καταγραφή των στοιχείων απόδοσης και κόστους, ώστε πρώτα να αξιολογηθούν τα συμπεράσματα και στη συνέχεια να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα. Πρόταση: Να παραμείνει ως έχει η πρόβλεψη του Νόμου 4042/2012 και των σχετικών οδηγιών της ΕΕ. «Η οργάνωση από τα ΑΣΕΔ ή ΣΣΕΔ αποβλήτων συσκευασιών της χωριστής συλλογής των επιμέρους υλικών συσκευασίας από γυαλί, πλαστικό, μέταλλα ή χαρτί, γίνεται σύμφωνα με το άρθρα 26 και 27 του Νόμου 4042/2012.» Άρθρο 7 4β) Μάλλον από παραδρομή αναφέρονται οι φορείς κοινωνικοί οικονομίας, ενώ έπρεπε να αναφέρονται οι ΟΤΑ. Διόρθωση: «…να ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος της συνολικής διαχείρισης των δημοτικών αποβλήτων συσκευασιών στο οποίο συνυπολογίζεται η μείωση των δαπανών των ΟΤΑ Α΄ Βαθμού ή των ΦΟΔΣΑ λόγω της εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων συσκευασιών…»