Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ - ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΆρθρο 3 Εθνική Χωρική ΣτρατηγικήΣχόλιο του χρήστη Βούρος Παναγιώτης | 17 Νοεμβρίου 2016, 14:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βούρος Παναγιώτης' | 17 Νοεμβρίου 2016, 14:26

    Υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της Εθνικής Χωροταξικής Στρατηγικής τα οποία για πολλά χρόνια παραμένουν σε εκκρεμότητα δημιουργώντας κενά, ασάφεια και δυσλειτουργία όχι στον καθορισμό των χρήσεων αλλά στην εφαρμογή τους. Αυτά είναι: α) Το θέμα της συντήρησης και ανάδειξης των παραδοσιακών οικισμών ειδικά στις τουριστικές περιοχές λόγω της πίεσης που δημιουργείται από τις επιμέρους δραστηριότητες που σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται σε αντιδιαστολή. θέματα ή μέτρα που θα πρέπει ν' αντιμετωπισθούν είναι: • Συγκεκριμένο πλαίσιο καθορισμού ορίων των παραδοσιακών οικισμών με αυστηρούς κανόνες δόμησης και συντήρησης αυτών. • επαναφορά της πρότασης για απόσυρση κτιρίων που δεν συνάδουν με τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα των παραδοσιακών οικισμών • Αποκατάσταση παλαιών κτιρίων εντός παραδοσιακών οικισμών για τουριστική αξιοποίηση ως παραθεριστική κατοικία. • Ευέλικτο νομοθετικό πλαίσιο σε ότι αφορά την αποκατάσταση παλαιών εγκαταλελειμένων παραδοσιακών κτιρίων με υψηλή αρχιτεκτονική αξία ανεξαρτήτως του ιδιοκτησιακού καθεστώτος μέσω της ένταξης σε ειδικά προγράμματα ( σε ότι αφορά κυρίς την μετέπειτα αξιοποίηση τους) • Επίσπευση εκπόνησης των ΣΧΟΑΠ και ΓΠΣ (ή των αναφερόμενων στο παρόν τοπικών, ειδικών και Πολεοδομικών Χωρικών σχεδίων) για το σύνολο των νησιών της Περιφέρειας με στόχο το σωστό σχεδιασμό των μελλοντικών οικιστικών αναγκών. Σταδιακή Απαγόρευση εκτός σχεδίου δόμησης και στροφή του κατασκευαστικού κλάδου στην αξιοποίηση παλαιών κτισμάτων εντός και εκτός σχεδίου καθώς και στις επεκτάσεις οικισμών, βάση μελετών και με τη χρήση χρηματοδοτικών εργαλείων κοινωνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας (τουριστική ή οικιστική αξιοποίηση τους). Απαγόρευση της δόμησης σε νησιωτικούς υγροβιότοπους. Εναλλακτική απάντηση στην πρόσφατη πρόταση του υπουργείου για τη παραθεριστική κατοικία εντός τουριστικών συγκροτημάτων που δεν θα προσφέρει πραγματική ανάπτυξη. • Εκπόνηση πολεοδομικών μελετών επεκτάσεων για πρώτη και δεύτερη κατοικία και διεκδίκηση μη απορροφημένων χρματοδοτήσεων του ΥΠΕΚΑ. • Προγραμματισμός πολεοδόμησης των οικισμών εντός των θεσμοθετημένων ορίων τους δίνοντας διέξοδο στη σημερή κατάσταση δόμησης εντός αυτών • εξέταση δημιουργίας μία δυναμικής υπηρεσίας για τη τεχνική υποστήριξη των δήμων της περιφέρειας σε θέματα πολεοδομικού σχεδιασμού. • Αξιοποίηση των κληροδοτημάτων για οποιαδήποτε χρήση. • Υποχρεωτική εφαρμογή της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής στο σύνολο των νησιών της Περιφέρειας με νομοθετική ρύθμιση του αρμόδιου υπουργείου. Ενίσχυση της επιδότησης Βιοκλιματικών εργασιών έως και 100% σε νησιά μικρότερα των 1000 κατοίκων και κλιμακωτής επιδότησης σε συνάρτηση με πληθυσμό και στα υπόλοιπα νησιά. • Υλοποίησης προγράμματος αποκατάστασης αναβαθμίδων. • μη εφαρμογή των προγραμμάτων τακτοποίησης των ημιυπαίθριων και αυθαιρέτων εντός παραδοσιακών οικισμών. • Η ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης με έμφαση στην παράκτια ζώνη που συγκεντρώνει τις περισσότερες ανθρωπογενείς δραστηριότητες, είναι επιβεβλημένη περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Προϋπόθεση αποτελεί η Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας ζώνης η οποία δεν τίθεται μόνο ως υποχρέωση της χώρας αλλά αποτελεί ανάγκη ουσιαστικής αντιμετώπισης των των προβλημάτων της περιφέρειας μας. β)τη εδώ και χρόνια εκκρεμότητα σχετικά με τις υφιστάμενες μη νόμιμες οδούς και την διαρκή διάνοιξη νέων χωρίς ουσιαστική βάση της αρχής της σκοπιμότητας, ειδικά σε νησιωτικές περιοχές. Ο καθορισμός ενός νομοθετικού πλαισίου αναγνώρισης ή διαδικασίας αναγνώρισης των υφιστάμενων οδών (προ του 1990)και η αυστηριοποίηση αντιμετώπισης νέων διανοίξεων αποτελεί προϋπόθεση προς την επίλυση χρόνιων προβλημάτων ακόμη και της αποκατάστασης-βελτίωσης αυτών αλλά και των επιμέρους χρήσεων ή ανάπτυξη χρήσεων διαφόρων χρήσεων επί αυτών, καθώς ακόμη και διοικητικών πράξεων όπως π.χ. οι μεταβιβάσεις ακινήτων κ.α.. Μία λύση θα ήταν η αναγνώριση των πριν 1990 οδών με βάση την αποδεδειγμένη κοινόχρηστη χρήση τους και σύμφωνα με αεροφωτογραφίες, την ένταξη τους σε ένα καθεστώς «τακτοποίησης» με επιβάρυνση και των ιδιωτών που τη χρησιμοποιούν. Σε ότι αφορά τη βελτίωσης τους αυστηριοποίηση της μετά το 1990 οποιασδήποτε από οποιονδήποτε παράνομης διάνοιξης και νομιμοποίησης οικοδομικής του δραστηριότητας. γ) η όποια χωροταξική πολιτική δεν μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα από τον καθορισμό και τις προτεραιότητες άλλων πολιτικών όπως στη συγκεκριμένη συγκυρία η οικονομική. Απαιτείται δηλαδή μία προσέγγιση όπου θα πρέπει να συνδυαστεί ο καθορισμός των χρήσεων γης με τη φορολόγηση με βάση τη χρήση. Η συγκεκριμένος με αυτόν τον τρόπο καθορισμός χρήσεων γης (με βάση το αναπτυξιακό μοντέλο που έχει καθορισθεί από το Στρατηγικό και Επιχειρησιακό Σχεδιασμό της κάθε Περιφέρειας ή θα καθορισθεί από την εκάστοτε αναθεώρηση αυτών) με την αντίστοιχη φορολόγηση της χρήσης θα διευκολύνει, παράλληλα με τη χρήση των νέων τεχνολογιών διαχείρισης χωρικών δεδομένων από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, την επίσπευση των αδειοδοτήσεων καθώς και τη προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς ελπίζω δυσερμηνείες. Απώτερος στόχος θα πρέπει να είναι η φορολόγηση της γης με βάση την επαναφορά της αξίας της πραγματικής παραγωγικότητας και της πριμοδότησης της σύμφωνα με τους άξονες της αειφόρου ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (Global Gombact) για επιχειρηματικότητα και ιδία χρήση. Η ανάγκη για συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο χωρικό και φορολογικό όπως περιγράφηκε θεωρείται επιτακτική μαζί με την ανάγκη παροχής φορολογικών και χρηματοδοτικών κινήτρων για αποκατάσταση εγκαταλελειμένων οικισμών, κατοικιών και συντεταγμένων επεκτάσεων οικισμών και υψηλή φορολόγηση της εκτός σχεδίου δόμησης συνδυαστικά με τις απαιτούμενες υποδομές προς όφελος των ΟΤΑ όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο με βάση αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά κριτήρια δ) ο καθορισμός Αιγιαλού για κάθε σημείο της χώρας, ειδικά για μία χώρα όπως η δική μας με το συγκεκριμένο μήκος ακτογραμμής. Ειδικότερα: Στο πλαίσιο του Γ’ ΚΠΣ και του Επιχειρησιακού Προγράμματος “Κοινωνία της Πληροφορίας” συντάχθηκε και παραδόθηκε το 2009 το έργο: “Παραγωγή Ψηφιακών Ορθοφωτοχαρτών και DTM Ακριβείας Για Χάραξη Αιγιαλού”. Το αντικείμενο του έργου είναι η δημιουργία ορθοφωτοχαρτών πολύ υψηλής ευκρίνειας και ακρίβειας, καθώς και λεπτομερούς Ψηφιακού Μοντέλου Εδάφους για μία ζώνη κατά μήκος των ακτογραμμών καθώς και κατά μήκος των οχθών των ποταμών και λιμνών της Χώρας. Για τις παράκτιες περιοχές οι ορθοφωτοχάρτες και το Ψηφιακό Μοντέλο Εδάφους χρησιμοποιήθηκαν για τον προκαταρκτικό καθορισμό του Αιγιαλού, με χρήση φωτοερμηνευτικών μεθόδων και τεχνικών. Στόχος του έργου είναι με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών να επιτευχθεί η επιστημονικά αντικειμενική εκτίμηση και καταγραφή της Προκαταρκτικής Οριογραμμής του Αιγιαλού (ΠΟΑ), με ενιαίες προδιαγραφές και μορφή για το μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Τα υπόβαθρα που έχουν παραχθεί, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σε επόμενο στάδιο από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και Επιτροπές του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για την επίσπευση των διαδικασιών καθορισμού και θεσμοθέτησης του αιγιαλού, του παλαιού αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης και της παρόχθιας ζώνης. Αποτελώντας καθοριστικό παράγοντα για την υλοποίηση του Εθνικού Κτηματολογίου και των λοιπών αναπτυξιακών έργων και προγραμμάτων (Natura, Life κλπ) το έργο μπορεί επίσης να συμβάλλει στην αποτελεσματική προστασία και ορθολογική διαχείριση των ζωνών αιγιαλού, παραλίας, όχθης κλπ., με κριτήρια την κοινωνική και πολιτιστική τους διάσταση, την περιβαλλοντική τους αξία, την τουριστική τους ανάπτυξη, τη στρατηγική τους σημασία και τον αναπτυξιακό τους χαρακτήρα. Τα παράγωγα προϊόντα του έργου θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υπόβαθρο και για μία σειρά άλλων έργων καθώς και για μελέτες και έργα πολιτικής προστασίας. Τα κύρια προϊόντα του έργου και τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους είναι: • Ψηφιακοί έγχρωμοι ορθοφωτοχάρτες, με φασματική πληροφορία στο εγγύς υπέρυθρο (NIR), με μέγεθος εικονοστοιχείου στο έδαφος (GSD)  0.25m • Ψηφιακό Μοντέλο Εδάφους – DTM-bare earth (σε μορφή raster grid) με μέγεθος εικονοστοιχείου τα 1.00m. • Ακτογραμμή (το όριο μεταξύ θάλασσας και ξηράς, όπως αυτό αναγνωρίζεται στους ορθοφωτοχάρτες για το συγκεκριμένο χρόνο λήψης). • Προκαταρκτική Οριογραμμή Αιγιαλού (ΠΟΑ) με βάση δέκα θεματικές κατηγορίες οριογραμμών – κριτήρια χάραξης. Οι λήψεις των απαραίτητων αεροφωτογραφιών έγιναν κυρίως το έτος 2008 (με λίγες εικόνες το 2009) Ο καθορισμός του αιγιαλού και της παραλίας σήμερα, γίνεται χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα από πλευράς του Δημοσίου. Συντελείται κυρίως με πρωτοβουλία ιδιωτών, συνήθως για μικρό μήκος (πχ για ακτογραμμή 500μ) με αποτέλεσμα οι καθορισμοί αιγιαλού να είναι διάσπαρτοι, να εκπονούνται αποσπασματικά και κατά περίσταση, σε διαγράμματα που δεν έχουν συνταχθεί με ενιαίες προδιαγραφές και με μηχανισμούς ελέγχου της μη άρτια στελεχωμένης και εκπαιδευμένης δημόσιας διοίκησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία 70 χρόνια έχουν καθοριστεί αιγιαλοί μόλις στο 10-15% του συνολικού μήκους των ακτών της χώρας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το μήκος ακτογραμμών των Κυκλάδων είναι 1624χλμ. Προκειμένου να ολοκληρωθεί η χάραξη του αιγιαλού συνολικά και σε σύντομο χρόνο, με τρόπο ενιαίο και συστηματικό, θα πρέπει να ακολουθηθεί διαφορετική μεθοδολογία βασισμένη στους παρακάτω άξονες: 1. Να ψηφιοποιηθούν επί των ορθοφωτοχαρτών οι ήδη καθορισμένοι με ΦΕΚ αιγιαλοί και να επικυρωθούν αρμοδίως 2. Να ελεγχθεί και να διορθωθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες η Προκαταρκτική Οριογραμμή Αιγιαλού και να επικυρωθεί αρμοδίως. Επίσης αν χρειαστεί μπορεί να συμπληρωθούν τα κριτήρια καθορισμού της ΠΟΑ. Εκτιμάται ότι για το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής ακτογραμμής (για ακτές με σαφή φυσικά και γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά όπως απότομες ακτές, χέρσες και δημόσιες εκτάσεις, κλπ) ο καθορισμός της οριογραμμής του αιγιαλού μπορεί να γίνει ταχύτατα και με ικανοποιητική ακρίβεια από τους σχετικούς ορθοφωτοχάρτες 3. Να οριστούν, βάσει κριτηρίων και ως εξαιρέσεις, οι περιοχές της ακτογραμμής όπου η χάραξη αιγιαλού – παραλίας και παλαιού αιγιαλού θα πρέπει να γίνει από υπηρεσιακή επιτροπή ή με αυτοψία (για περιορισμένες όμως περιπτώσεις που παρουσιάζουν έντονη δραστηριότητα ή ιδιαιτερότητες όπως σχέδια πόλης, λιμενικά, παραλίες κλπ) 4. Τα στοιχεία της χάραξης με υπόβαθρο τους ορθοφωτοχάρτες, να αναρτούνται (τοπικά ή και στο διαδίκτυο) για να αποκτήσουν την απαραίτητη δημοσιότητα. 5. Μετά την πάροδο του απαραίτητου χρονικού διαστήματος για την υποβολή και εξέταση των ενστάσεων ο καθορισμός θα κυρώνεται και θα θεωρείται πλέον οριστικός και αμετάκλητος Για την ισχύ και εφαρμογή των παραπάνω είναι προφανής και άμεση η ανάγκη νομοθετικής τροποποίησης των σχετικών άρθρων του ν2971/2001. Η θεσμική χάραξη του αιγιαλού θα πρέπει να αποτελεί στόχο πρώτης προτεραιότητας για τη διασφάλιση του κοινόχρηστου χαρακτήρα τους και την καταγραφή της κοινόχρηστης περιουσίας και των δημοσίων κτημάτων καθώς και για την ορθή η διαχείριση και προστασία της παράκτιας ζώνης και των ευπαθών οικοσυστημάτων της. Επιπλέον, με την παραπάνω διαδικασία παύει η ταλαιπωρία πολιτών και κράτους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο μέσος χρόνος από την υποβολή υπόθεσης οριοθέτησης αιγιαλού μήκους 500μ. στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία έως την τελική έκδοση του ΦΕΚ είναι από 15 έως 20 μήνες. Άλλωστε το συγκεκριμένο θέμα και πρόβλημα αποτελεί αντικείμενο συγκρούσεων σε πολλά επίπεδα εδώ και χρόνια με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ακτογραμμής μέσω της άνευ συγκεκριμένων και ελέγξιμων κανόνων κανόνων ειδικά σε μία εποχή που οι κλιματικές αλλαγές και οι επιπτώσεις τους αντανακλώνται σε μεγάλο βαθμό στο συγκεκριμένο "φυσικό πόρο". ε)Η σύνδεση της Εθνικής χωροταξικής πολιτικής με την πολιτική για τις κλιματικές αλλαγές ενόψει και της εκπόνησης των Περιφερειακών Σχεδίων για την κλιματική Αλλαγή.