Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ - ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΆρθρο 2 Διάρθρωση συστήματος χωρικού σχεδιασμούΣχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 21 Νοεμβρίου 2016, 13:31
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
(α) Η 2η παράγραφος θεωρούμε πως χρήζει αναδιατύπωσης, ώστε ο στρατηγικός χωρικός σχεδιασμός να περιλαμβάνει και την Εθνική Χωρική Στρατηγική του άρθρου 3 [πρβλ. και τον ορισμό του στρατηγικού χωρικού σχεδιασμού, στο άρθρο 1 β)]. Εάν δεν είναι αυτή η βούληση του νομοθέτη, θα πρέπει να διασαφηνιστεί ποια είναι η διάρθρωση της σχέσης ανάμεσα στην Εθνική Χωρική Στρατηγική και τον υπόλοιπο στρατηγικό/ρυθμιστικό χωρικό σχεδιασμό. Επίσης, θα πρέπει να διευκρινιστεί ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον στρατηγικό/ρυθμιστικό χωρικό σχεδιασμό, και άλλα είδη σχεδιασμού του περιβαλλοντικού (π.χ., σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, προστατευόμενες περιοχές) και μη δικαίου. (β) Ούτε από το άρθρο 2, ούτε από τους ορισμούς του άρθρου 1 προκύπτει η ακριβής νομική (και όχι απλώς συστηματική ή γεωγραφική) σχέση ανάμεσα στον «στρατηγικό» και τον «ρυθμιστικό» σχεδιασμό. Μία προβληματική αναφορά στο άρθρο μάλλον συγχέει τα πράγματα περισσότερο: «σύστημα χωρικού σχεδιασμού: το σύνολο των χωροταξικών και πολεοδομικών πλαισίων και σχεδίων … όπως αυτά διαρθρώνονται συστηματικά και ιεραρχούνται σε επίπεδα με βάση την γεωγραφική κλίμακα στην οποία αναφέρονται, την αποστολή και το περιεχόμενό τους». Ειδικότερα δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι υπάρχει μία ιεραρχική σχέση ανάμεσα στις δύο βασικές κατηγορίες σχεδιασμών, έτσι ώστε ο κατώτερος να πρέπει να προσαρμοστεί στον ανώτερο. Είναι σαφές ότι και ο στρατηγικός σχεδιασμός μπορεί να περιλαμβάνει και «ειδικότερες ρυθμίσεις αμέσου εφαρμογής» [ρητά έτσι το άρθρο 1 περ. β)], ακόμα και τοπικού χαρακτήρα. Αντιστρόφως, και ο ρυθμιστικός σχεδιασμός μπορεί να περιλαμβάνει «μεσοπρόθεσμους ή και μακροπρόθεσμους» στόχους ανάπτυξης και οργάνωσης του χώρου, και γενικές κατευθύνσεις, και μάλιστα σε σημαντική γεωγραφική έκταση, στον βαθμό που αφορούν την χρήση, την δόμηση και την εκμετάλλευση του εδάφους. Τα παραπάνω δημιουργούν δύσκολα ερμηνευτικά προβλήματα σε περιπτώσεις συγκρούσεων ή αποκλίσεων ανάμεσα στο ρυθμιστικό και τον στρατηγικό σχεδιασμό.