Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ - ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΆρθρο 9 Συντελεστής δόμησηςΣχόλιο του χρήστη μαρω ευαγγελιδου | 21 Νοεμβρίου 2016, 13:18
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
τα ανώτατα όρια ΣΔ για την πολεοδόμηση νεοεντασσόμενων περιοχών έχουν τεθεί αρχικά από τον ν 1337/83 (αρ6παρ6) όχι επειδή στόχος ηταν να δοθεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ένας προαστιακός χαρακτήρας στις περιοχες αλλά , στα πλαισια της πολιτικής γης της περιόδου (δεκαετία 80) , αν ειναι θεμιτός ο μεγαλύτερος ΣΔ στην περιοχή να δοθεί με την μορφή του κοινωνικού ΣΔ έτσι ώστε κατά το ημισυ να ωφεληθεί το δημόσιο είτε με την παραχώρηση γης ειτε με την παραχώρηση δομημένου χωρου. (δες και σχετικό ΠΔ που ισχύει ακόμα για τις παλαιά οριοθετημένες περιοχές και ειναι ενσωματωμενο στον ΚΠΝ Σημερα θα πρέπει να εξεταστεί η επανεργοποίηση του κοινωνικού ΣΔ στις ειδικές ΖΥΣ (ζωνες υποδοχής ΣΔ ) που μελετώνται στο παράλληλο σχεδιο νόμου (περί δομημένου περιβάλλοντος /αναμόρφωση του 4178). Η διαφοροποίηση του ανώτατου επιτρεπόμενου ΣΔ όμως, ανά ζωνη στις νεοεντασόμενες παραγωγικές ζώνες, έχει προκύψει από το γεγονός ότι ισχύουν υψηλοί ΣΔ για ορισμένες χρήσεις με βάση την εκτός σχεδίου δόμηση, και θα πρέπει να υπάρχει όφελος για την ιδιοκτησία από την πολεοδόμηση, άλλως θα έχουμε φαινόμενα αντίστασης στην ένταξη στο σχέδιο, με αποτέλεσμα την διαιώνιση των άτυπων συγκεντρώσεων. (εισηχθη με τον ν 2300 και δεν αφορά τις προηγούμενες ΒΙΠΕ που αναφερει ένα σχολιο για την Σινδο) Ομως με την αλλαγη του χαρακτήρα των βιομηχανικών / βιοτεχνικών ζωνών σε επιχειρηματικές ζώνες με μικτό χαρακτηρα σε επίπεδο χρήσεων γης, και με την θέσπιση των ζωνών “βιοτεχνικό πάρκο προς εξυγίανση” (όπου κατ΄εξαίρεση επιτρέπονται και τριτογενείς χρήσεις) προκύπτει μια έμμεση πριμοδότηση της τριτογενοποίησης εις βαρος της βιομηχανίας /βιοτεχνίας, (η οποία κατα γενικη ομολογία χρήζει υποστηριξης) σε περίπτωση που ο μέγιστος ΣΔ είναι κοινός για τις εμπορικές και για τις μεταποιητικές χρήσεις. Για τον λόγο αυτο θα ήταν ορθότερο η διαφοροποίηση των μέγιστων ΣΔ να αφορά στις ειδικές χρησεις και όχι στις γενικές με δυνατότητα προσδιορισμού από το πολεοδομικό σχέδιο του συγκεκριμένου κατα περίπτωση ανωτατου ορίου. Εξ άλλου η λύση αυτη συνάδει με την αρχή ότι η επιθυμητή πυκνότητα δόμησης εξαρτάται από το βαθμό επιβάρυνσης κάθε χρησης και με τον κανόνα δικαίου (με την έννοια ότι αν ενα εμπορικο κτίριο/κέντρο χωροθετηθεί σε περιοχή ΒΕΠΕ να μην δικαιούται διπλάσιου σδ από το αν χωροθετηθεί σε περιοχή πολεοδομικού κέντρου) .