Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ - ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΜέρος Α1 – Βασικές έννοιες και διάρθρωση συστήματος χωρικού σχεδιασμού – Άρθρο 1 Βασικές έννοιεςΣχόλιο του χρήστη ΣΕΠΟΧ ΚΥΡΙΟΠΟΥΛΟΥ ΑΣΥΡΑ | 21 Νοεμβρίου 2016, 15:05
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΣΕΠΟΧ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ-ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ 20.11.2016 Γενικά, το σχέδιο νόμου ‘’Χωρικός Σχεδιασμός – Βιώσιμη ανάπτυξη’’ αποτελεί τροποποίηση του ν. 4269/2014 σε περιορισμένα σημεία, στη πλειονότητα τους δευτερεύουσας σημασίας και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αναθεώρηση του παραπάνω νόμου. Βασική εξακολουθεί να θεωρείται η έλλειψη της διατύπωσης των Στόχων και των θεμελιωδών αρχών του Νομοσχεδίου. Η ένταξη των αρχών της Αειφόρου ανάπτυξης στην Εθνική πολιτική -Στρατηγική για τον χωρικό Σχεδιασμό ( αναμφισβήτητος αναπτυξιακός στόχος του ΟΗΕ για την Χιλιετία) η οποία αναφέρεται μεν ως βιώσιμη ανάπτυξη στο άρθρο 1, προσδιοριζόμενη με χαρακτηριστικά «αειφορίας» δεν χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο και τα επίπεδα σχεδιασμού. . Επίσης δεν αναφέρονται ούτε οι αρχές της ισόρροπης ανάπτυξης της παραγωγικής, εδαφικής και κοινωνικής συνοχής και των συμμετοχικών διαδικασιών μεγάλα ζητούμενα της εποχής μας της προστασίας, διαχείρισης και σχεδιασμού των Τοπίων καθώς και της μείωσης της επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου ενσωματώνει βελτιώσεις σε κραυγαλέες αρνητικές παρεμβάσεις του νόμου 4269/2014 ως προς την προηγουμένως ισχύουσα νομοθεσία όπως στους τομείς της διασύνδεσης με την προοπτική της αειφορίας και το κοινωνικό διάλογο τροποποιώντας την σύνθεσή του Εθνικού Συμβουλίου ως προς την ιδιότητα του προέδρου του. Στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας προτείνεται να προστεθούν στις αρμοδιότητες του Προέδρου η κατάθεση σε τακτά χρονικά διαστήματα Έκθεσης επί θεμάτων που σχετίζονται με την εφαρμογή του παρόντος Νόμου. Επίσης σε ότι αφορά στους φορείς προτείνεται να προστεθούν δυο ακόμη μέλη ΔΕΠ από τα αρμοδιότερα ΑΕΙ. Όλα μέλη ΔΕΠ τα οποία θα ενταθούν στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας θα πρέπει να επιλέγονται από τα μέλη των αρμόδιων τμημάτων ΔΕΠ. Από αυτούς τους εκπροσώπους ΑΕΙ να ορίζεται και ο αντιπρόεδρος Επίσης προτείνεται να ενταθεί και εκπρόσωπος του Συλλόγου των Περιφερειολόγων Συνεχίζει να παραμένει ατελής και χρήζουσα περαιτέρω τροποποιήσεων η επιχείρηση παρέμβασης στην βασική δομή του Ν 4269 που αφορά στον προσδιορισμό και στην ιεράρχηση των επιπέδων του. Θεωρείται αναγκαία η ένταξη της Εθνικής Στρατηγικής στην κορυφή της πυραμίδας του Συστήματος Σχεδιασμού . Ταυτόχρονα θεωρείται αναγκαία η ενδυνάμωσή της με την διατήρηση ως κατ΄ εξαίρεση των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων μόνο ως εξειδίκευση της Εθνικής Στρατηγικής σε «υπερτοπικής» σημασίας ζητήματα των παραγωγικών τομέων της οικονομίας ή μείζονος σημασίας χωρικά ζητήματα συνοδευόμενα από διαγράμματα και όχι χάρτες (που σημειωτέον δεν προέβλεπε ο 4269). Ως προτιμώμενη όμως θέση του ΣΕΠΟΧ είναι να εξαλειφθεί εντελώς αυτό το επίπεδο και να υπάρχει ΑD HOC εξειδίκευση της εθνικής στρατηγικής από το ΥΠΕΝ κάθε φορά που η συγκυρία και οι ανάγκες το απαιτούν. Η προσθήκη στα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια ζητημάτων που αποτελούν αναπόσπαστα τμήματα της Εθνικής Στρατηγικής και πρέπει να εντάσσονται σ’αυτή (οικιστικό δίκτυο, πολιτική γης και γενική πολιτική τοπίου Θαλάσσια Χωροταξία ειδικές κατηγορίες χώρου ) αποτελεί ατυχή προσέγγιση που επιτείνει τη σύγχυση και αποτελεί κραυγαλέα αντίφαση με τον κυρίαρχα επιδιωκόμενο στόχο της ταχύτητας και της ασφάλειας του σχεδιασμού. Τα ασύνδετα άνευ γενικού σχεδιασμού πλαίσια είναι διαρκώς ευάλωτα στις μεταξύ τους ασυμφωνίες και στη διαρκή ανάγκη πολλαπλών επικαιροποιήσεων στη μεταξύ τους σχέση. Η Εθνική Χωροταξική Στρατηγική για την ενδυνάμωσή της πρέπει να υπόκειται σε έγκριση της ολομέλειας της Βουλής κατά το αρθρο79 παρ 8 του Συντάγματος. Έντονη κριτική είχε δεχθεί η τομεακή αντίληψη του Στρατηγικού χωρικού σχεδιασμού του ν. 4269/2014, με την ενίσχυση των Ειδικών (τ. Εθνικών) Χωροταξικών Πλαισίων έναντι των Περιφερειακών Πλαισίων. Παρά το ότι, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του παρόντος σχεδίου νόμου, επιδιώκεται ’’η ενίσχυση του ρόλου των Περιφερειακών Πλαισίων ώστε να αποτελέσουν τον πυλώνα του συστήματος χωρικού σχεδιασμού ως εργαλείων συντονισμού / σύνθεσης επιμέρους τομεακών χωροταξικών κατευθύνσεων όπως αυτές προβλέπονται από τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια’’, αυτό δεν προκύπτει από το νομικό κείμενο Στον ν. 4269/2014 τα Π.Χ.Π. αναφέρεται ότι ‘’οφείλουν να εναρμονίζονται προς τις κατευθύνσεις των Εθν.. Χωρ/κών Πλαισίων, τις οποίες μπορεί και να εξειδικεύουν ή και να συμπληρώνουν εφόσον υπάρχει ρητή προς τούτο πρόβλεψη από τα οικεία Ε.Χ.Π.’’. Στο νέο σχέδιο νόμου αναφέρεται η ίδια περίπου διατύπωση: ‘’Τα Π.Χ.Π. εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Ε.Χ.Π. τις οποίες συντονίζουν, εξειδικεύουν ή και συμπληρώνουν’’. Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος, ότι με την αύξηση του αριθμού των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων που προβλέπει το παρόν σχέδιο νόμου σε σχέση με τα αντίστοιχα Εθνικά Χωροταξικά Πλαίσια του ν. 4269/2014 και τα αντίστοιχα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης του ν. 2742/1999 δίνεται μεγαλύτερη συγκριτικά έμφαση στα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια του νέου Νομοσχεδίου παρά στα Περιφερειακά. Έτσι η άτολμη παρέμβαση στη βασική δομή του Ν4269 δεν θεραπεύει τα αρνητικά του που είχε επισημάνει ο ΣΕΠΟΧ στην μόλις προ δύο ετών παρέμβασή του στη τότε διαβούλευση Ειδικά ως προς τον τεμαχισμό του σχεδιασμού με παράλληλη συγκεντροποίηση των αποφάσεων μέσω της ενίσχυσης και πολλαπλασιασμού των Ειδικών Πλαισίων που αποσαρθρώνει τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του σχεδιασμού και το συντονισμό των δράσεων απολύτως απαραίτητων προϋποθέσεων για την αποτελεσματικότητά του, για την εξασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και τη διασύνδεσή του με ασφαλείς επενδύσεις και το δημοκρατικό και αποκεντρωμένο και συμμετοχικό χαρακτήρα του σε μια κοινωνία που νομοτελειακά διεκδικεί τη δυνατότητα του «τοπικού» στη διαμόρφωση του «γενικού». Ως προς την παρατεινόμενη σύγχυση στο «τοπικό» επίπεδο με ασαφείς υπερκαλύψεις των Παραρτημάτων των Περιφερειακών Πλαισίων και των Τ.Χ.Σ. καθώς και των ιεραρχήσεων Τ.Χ.Σ και Ε.Χ.Σ. Για τους λόγους αυτούς πρέπει να τονισθεί η αναγκαιότητα διασύνδεσης των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων με την Εθνική Στρατηγική και η εναρμόνιση τους με τους βασικούς άξονες και τις κατευθύνσεις της. Στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια πρέπει να συμπεριλαμβάνονται πλέον και τα Θαλάσσια Χωροταξικά . Σε ότι αφορά στο Τοπίο πρέπει να παρέχονται κατευθύνσεις για την προστασία ,διαχείριση και σχεδιασμό Τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια πρέπει να αναθεωρούνται ανά δεκαετία. Σε εξαιρετική ανάγκη αναθεωρούνται πριν την δεκαετία διασφαλίζοντας τις γενικές κατευθύνσεις τους Κατά τη διαδικασία Π Π μπορεί να συντάσσονται και αυτοτελή ΔΟΜΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΔΗΜΩΝ η ενοτήτων Δήμων (τμήμα Περιφέρειας-διακεκριμένη χωρική ενότητα) ως κεφαλαίου του ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ (κατευθύνσεις στερούμενες ωστόσο κανονιστικού περιεχομένου) Τα ΤΧΣ κλπ. του υποκείμενου σχεδιασμού θα έχουν τη δυνατότητα να τα ακολουθούν ως έχουν να τα επικαιροποιούν σημειακά κλπ αιτιολογημένα Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια αναθεωρούνται ανά δεκαετία. Σε εξαιρετική ανάγκη αναθεωρούνται πριν την δεκαετία διασφαλίζοντας τις γενικές κατευθύνσεις τους Αρνητική παραμένει η εισαγωγή/ και ειδικότερα η ιεράρχηση των Ειδικών Χωρικών Σχεδίων στο σχεδιασμό ενώ οι επιχειρούμενες τροποποιήσεις οδηγούν σε εντονότερες αμφισβητήσεις. Η ‘’τομεακή’’ αντίληψη του ν.4269/2014 δεν περιορίζεται στο στρατηγικό επίπεδο του χωρικού σχεδιασμού αλλά επεκτείνεται και ενδυναμώνεται στο τοπικό χωρικό επίπεδο με τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια, που μπορούν να τροποποιούν και τα εγκεκριμένα Τοπικά Χωρικά Σχέδια ναρκοθετώντας το ενιαίο χαρακτηριστικό του Τοπικού Χωροταξικού Σχεδιασμού που υπήρχε με τα ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ του ν.2508/97.Αυτή η αντίληψη παραμένει η ίδια και στο σχέδιο νόμου. Για τους λόγους αυτούς είναι αναγκαίο τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια να αποτελούν κατ’ εξαίρεση σχέδια κατ’ αναλογία των ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ άρθρο 8 του Ν.2742. διατυπώνοντας, κριτήρια των περιοχών με δυνατότητα εφαρμογής Ειδικών Χωρικών Σχεδίων, σε συνάρτηση με τον χαρακτήρα των στόχων του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου, τις κατευθύνσεις του Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου και της Εθνικής Χωροταξικής Στρατηγικής. Τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια αναθεωρούνται ανά δεκαετία. Σε εξαιρετική ανάγκη αναθεωρούνται πριν την δεκαετία διασφαλίζοντας τις γενικές κατευθύνσεις τους Παρότι είναι θετική η ταυτόχρονη έγκριση ΣΜΠΕ και Σχεδίων δεν αρκεί για την ανάγκη επίλυσης του επίμαχου ζητήματος της διαδικασίας της ΣΜΠΕ. Ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει η ενσωμάτωση της σχετικής οδηγίας της ΣΜΠΕ, για το χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό -παράλληλη εκπόνηση- δημιουργεί προβλήματα στην ουσιαστική αποτελεσματική και ολοκληρωμένη συσχέτιση τους αλλά εν τέλει και στη διαδικασία του χωρικού σχεδιασμού τα οποία οδηγούν στην ανάγκη ενσωμάτωσης τους που αποτελεί και στόχο της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας Επισημαίνεται ότι έχει εγκριθεί μόλις μονοψήφιος αριθμός ΣΜΠΕ με αποτέλεσμα την μη δυνατότητα έγκρισης εκατοντάδων ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ για τα τελευταία 10 χρόνια. -------------------------------------------------------------------------------