Αρχική Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Εναρμόνιση με την Οδηγία 2014/89/ΕΕΆρθρο 01Σχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 28 Νοεμβρίου 2016, 11:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 28 Νοεμβρίου 2016, 11:29

    Εισαγωγικά, θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι δεδομένου του πλέγματος σχέσεων και εξαρτήσεων μεταξύ των ανθρώπινων δραστηριοτήτων του θαλάσσιου και παράκτιου χώρου στην Ελλάδα, και των πιέσεων που ασκούν στο περιβάλλον, ο νόμος για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό οφείλει να έχει την οικοσυστημική προσέγγιση στο επίκεντρο του και όχι απλά ως μία τυπική αναφορά. Οι πιέσεις και οι τάσεις των διαφορετικών τομέων στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο, καθώς και οι αλληλεπιδράσεις και οι συγκρούσεις μεταξύ τους με ορίζοντα το 2030, αποτυπώθηκαν από το WWF στο πλαίσιο του προγράμματος Medtrends (http://www.wwf.gr/areas/marine/medtrends). Ειδικά για την Ελλάδα όπου ο θαλάσσιος χώρος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομίας της και ένας σημαντικός οικονομικός και αναπτυξιακός πόρος, η ανάγκη για προώθηση της ενσωμάτωσης και της αποτελεσματικής εφαρμογής της θαλάσσιας χωροταξίας είναι επιτακτική. Όπως αναφέρεται επιγραμματικά και στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου (και της Οδηγίας), ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός θα πρέπει να βασίζεται στην οικοσυστημική προσέγγιση, όπως αυτή περιγράφεται και στην Οδηγία Πλαίσιο για τη Θαλάσσια Στρατηγική και στο Βασικό Κανονισμό της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός θα πρέπει να αναγνωρίζει την πολλαπλή χρήση του θαλάσσιου χώρου και να έχει μία ολιστική θεώρηση, λαμβάνοντας υπόψη την αλληλεπίδραση μεταξύ όλων των τομέων ανάπτυξης σε ξηρά και θάλασσα, τις άμεσες, έμμεσες και συγκεντρωτικές επιπτώσεις τους βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Η αξία των οικοσυστημικών υπηρεσιών θα πρέπει να αξιολογηθεί και να αποτελεί μέρος του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Επίσης θα πρέπει να βασίζεται στην επιστημονική γνώση και στην αρχή της προφύλαξης, να στοχεύει στον περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον και να υλοποιεί ένα δυναμικό πρόγραμμα παρακολούθησης το οποίο θα προσαρμόζει με βάση τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν. Ο σχεδιασμός θα πρέπει να έχει ως βάση του εναλλακτικά σενάρια που θα λαμβάνουν υπόψη την σημερινή οικονομική και περιβαλλοντική κατάσταση, αλλά και την κλιματική αλλαγή, πιθανές οικονομικές και γεωπολιτικές αλλαγές κοκ. Τέλος θα πρέπει να δώσει έμφαση στη διαφάνεια και στη συμμετοχικότητα τόσο των εμπλεκόμενων παραγωγικών φορέων, όσο και των τοπικών κοινωνιών. Το γεγονός ότι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός είναι πολύ πιο περίπλοκος από τον χερσαίο χωροταξικό σχεδιασμό σχετίζεται με το ότι επί της ουσίας έχει 5 διαστάσεις: την επιφάνεια της θάλασσας, τη στήλη του νερού, τον βυθό, το υπέδαφος του βυθού και τον χρόνο (λαμβάνοντας υπόψη μεταναστεύσεις ειδών, ωκεανογραφικά φαινόμενα κλπ.). Το παραπάνω, σε συνδυασμό με την εικόνα που σχηματίζεται όταν δει κανείς την πλήρη εικόνα όλων των δραστηριοτήτων στο χώρο και το χρόνο (βλ. πρόγραμμα Medtrends) κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη για μία προσέγγιση που θα επιτρέψει αφενός τον κοινό προγραμματισμό μεταξύ δραστηριοτήτων και αφετέρου τη συνολική εκτίμηση και διαχείριση των επιπτώσεών τους, με βάση το οικοσύστημα.