Αρχική Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Εναρμόνιση με την Οδηγία 2014/89/ΕΕΆρθρο 01Σχόλιο του χρήστη ΣΕΤΕ | 28 Νοεμβρίου 2016, 14:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΕΤΕ' | 28 Νοεμβρίου 2016, 14:59

    Σήμερα περισσότερο από κάθε προηγούμενη περίοδο, είναι κοινή η διαπίστωση της αναγκαιότητας άμεσης δημιουργίας ευέλικτου, ελκυστικού και βιώσιμου επενδυτικού περιβάλλοντος, που να προσφέρει ασφάλεια δικαίου ενώ ταυτόχρονα να διασφαλίζει την περιβαλλοντική αειφορία και την κοινωνική συνοχή. Μόνο με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί η οικονομική ανάκαμψη της χώρας και θα διαφυλαχθεί το μέλλον των επερχόμενων γενεών στον τόπο μας. Η προσθήκη ενός ξεχωριστού -παράλληλου- Πλαισίου για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό θα επιβαρύνει την κατάσταση, διότι ο μεν παράκτιος χώρος είναι χερσαίος χώρος με ειδικά χαρακτηριστικά, ο δε θαλάσσιος χώρος είναι σε άμεση αλληλεπίδραση με αυτόν. Ως εκ τούτου πρέπει να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση Χερσαίου και Θαλάσσιου χώρου υπό την Εθνική Χωρική Στρατηγική. Ο κατακερματισμός του σχεδιασμού σε Χερσαίο και Θαλάσσιο χωρικό σχεδιασμό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε δυσεπίλυτες συγκρούσεις, όπως η αναφορά του ΝΣχ σε «παράκτιες ζώνες» που περιλαμβάνουν χερσαία τμήματα τα οποία αποτελούν αντικείμενο ρύθμισης από τα Ειδικά Χωρικά Πλαίσια. Το ΣχΝ για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό προβλέπει την ενσωμάτωση του Πρωτοκόλλου για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών της Μεσογείου. Εδώ πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η έντονη νησιωτικότητα μεγάλου μέρους της χώρας και το τεράστιο μήκος των ακτογραμμών μας (17.500 χιλιόμετρα) αποτελούν ειδικά γεωγραφικά στοιχεία τα οποία, ιστορικά, καθόρισαν και καθορίζουν την ζωή των Ελλήνων δια μέσου των αιώνων. Αυτά τα χαρακτηριστικά εξακολουθούν να διαμορφώνουν την οικονομική, οικιστική και κοινωνική ζωή των Ελλήνων μέχρι σήμερα. Επομένως δεν ενδείκνυται η αβασάνιστη ενσωμάτωση οριζόντιων ρυθμίσεων και κανόνων οι οποίοι μπορεί να είναι συμβατοί με τις συνθήκες άλλων μεσογειακών χωρών που δεν έχουν τα πιο πάνω χαρακτηριστικά. Όπως διευκρινίζεται στην Απόφαση του Συμβουλίου της 04/12/08 σχετικά με την υπογραφή εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας του Πρωτοκόλλου, με βάση τις αρχές της Επικουρικότητας και της Αναλογικότητας «η μεν Κοινότητα ενδείκνυται να στηρίξει την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, συνεκτιμώντας, μεταξύ άλλων, το διασυνοριακό χαρακτήρα των περισσοτέρων περιβαλλοντικών προβλημάτων, ενώ τα κράτη μέλη και οι οικείες αρμόδιες αρχές θα έχουν την ευθύνη του σχεδιασμού και της εφαρμογής στο παράκτιο έδαφος ορισμένων λεπτομερών μέτρων που προβλέπονται στο Πρωτόκολλο ΟΔΠΣ, όπως του καθορισμού ζωνών στις οποίες δεν επιτρέπεται η δόμηση». Επομένως δεν πρέπει να υπάρξει σπουδή στην άμεση κύρωση και προσχώρηση της χώρας μας στο Πρωτόκολλο εάν προηγουμένως δεν διερευνηθούν εξονυχιστικά οι όροι και υποχρεώσεις εφαρμογής του αλλά και με βάση την εμπειρία και πρακτική των μεσογειακών κρατών που έχουν ήδη προσχωρήσει στο Πρωτόκολλο (περίπου το 1/3 των χωρών της Μεσογείου). Σε κάθε περίπτωση, η ενσωμάτωση του Πρωτοκόλλου στο Ελληνικό Δίκαιο πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αποκοπεί η κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας από τη θάλασσα, ειδικά στις νησιωτικές περιοχές, με μια γενικευμένη απαγόρευση κατασκευών σε απόσταση μικρότερη των 100 μ από την ίσαλη γραμμή. Αντίθετα, όπως προβλέπεται από το ίδιο το Πρωτόκολλο πρέπει ρητά να προβλεφθούν οι εξαιρέσεις του Αρ. 8, παράγραφος 2β (έργα δημοσίου συμφέροντος και λόγοι γεωγραφικοί, κοινωνικοί και αναπτυξιακοί). Ιδιαίτερα καθώς σύμφωνα με μελέτες της Eurostat και του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, η Ελλάδα βρίσκεται στις χαμηλότερες θέσεις μεταξύ 21 Μεσογειακών χωρών αναφορικά με τον αριθμό επισκεπτών ανά χλμ. ακτογραμμής κατά την τουριστική περίοδο ενώ παράλληλα διαθέτει περισσότερα από 17.200 χλμ. ακτογραμμής ή 1,6 μ / κάτοικο έναντι μόλις 0,2 μ. / κάτοικο κατά μέσο όρο στην ΕΕ-27. Οι παραθαλάσσιες τουριστικές περιοχές αποτελούν τα τελευταία χρόνια ανάχωμα στην βαθιά ύφεση και ανεργία που πλήττει την χώρα αλλά και εν δυνάμει ρεαλιστικό πόλο προσέλκυσης επενδύσεων ικανών να αποτελέσουν τον άμεσο μοχλό δυναμικής ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας (κατασκευές, εμπόριο, αγροτική παραγωγή, απασχόληση). Αντίθετα, για τα νησιά του Αιγαίου που ζουν από τον τουρισμό, στα οποία πρόσφατα καταργήθηκε ο μειωμένος Φ.Π.Α. και υφίστανται τις συνέπειες της προσφυγικής κρίσης, αντιλαμβάνεται κανείς τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα υποστούν με το να τους επιβληθεί να κτίζεται οτιδήποτε (σπίτια, ξενοδοχεία, καταστήματα, εστιατόρια), σε απόσταση 150μ. από τη θάλασσα; Συμπερασματικά, προτείνουμε: 1. Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός να αποτελέσει μέρος της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής και να εξειδικεύεται από τον υποκείμενο σχεδιασμό. 2. Να μην υπάρξει σπουδή στην άμεση κύρωση και προσχώρηση της χώρας μας στο Πρωτόκολλο εάν προηγουμένως δεν διερευνηθούν εξονυχιστικά οι όροι και υποχρεώσεις εφαρμογής του. 3. Οι πρόνοιες που προβλέπει το άρθρο 8, παράγραφος 2β του Πρωτοκόλλου να συμπεριληφθούν ρητά στο νομοσχέδιο ώστε να έχει αναλογική τουλάχιστον ισχύ με τον κανόνα που ισχύει στις άλλες χώρες της Μεσογείου.