Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αργύρης Δήμηκας' | 3 Μαρτίου 2017, 12:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η εμπειρία 35 ετών Χωροταξικού-Πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα μας, πιστεύω, πως δεν μας επιτρέπει πλέον να σχεδιάζουμε ξαναγυρνώντας στο 1983. Εφόσον λοιπόν δεχόμαστε την χρήση ‘’Αποκλειστική Κατοικία’’ με τις όποιες επιτρεπόμενες χρήσεις επιτρέπονται εντός αυτής, τότε, η χρήση ‘’Αμιγής Κατοικία’’ θα πρέπει να έχει μία πιο διευρυμένη άσκηση οικονομικών δραστηριοτήτων και χρήσεων προς μία σταδιακή ενοποίηση των όρων και των προϋποθέσεων για την εύρυθμη λειτουργία των χρήσεων γης. Και κυρίως μία αντιμετώπιση με καθαρούς όρους διαφάνειας, ίσης αντιμετώπισης των χρήσεων αυτών εκ μέρους της πολιτείας, και τέλος, ορισμένων σταθερών προϋποθέσεων για νόμιμη και χωρίς ‘’παραθυράκια’’ αδειοδότηση των δραστηριοτήτων αυτών. Θέλω δηλαδή να καταλάβω την ανάγκη επιτρεπόμενης χρήσης Φούρνων (25) (ομάδα 3 Μεταποίηση ν.4442-ΦΕΚ230Α/2016 ) και όχι όλες τις χρήσεις λιανικού εμπορίου που περιλαμβάνονται στην ‘’ομάδα 6΄΄ ‘’Χονδρικό και Λιανικό εμπόριο-Επισκευή Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Μοτοσυκλετών’’, του ιδίου νόμου, χωρίς εξαιρέσεις, όπως ασαφώς αναφέρονται στην περίπτωση (8,8.1 και 8.2) του προτεινόμενου άρθρου 03-2.Αμιγής Κατοικία του προς Διαβούλευση Προτεινόμενου Νόμου. Και ακόμη οι δραστηριότητες της ‘’ομάδας 15- Άλλες Δραστηριότητες Παροχής Υπηρεσιών’’ του ν.4442/2016 ή μέρους αυτών (καθαριστήρια, κομμωτήρια, επιδιορθώσεις υποδημάτων), επιτρέπονται στη χρήση της Αμιγούς Κατοικίας ; Και ακόμη θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως όταν λέμε ‘’Κοινωνική πρόνοια τοπικής σημασίας’’ (2) στον προτεινόμενο νόμο, εννοούμε και δραστηριότητες άσκησης ιατρικών, ειδικών ιατρικών, οδοντιατρικών κλπ της ‘’ομάδας 13’’ ‘’ Δραστηριότητες σχετικές με την ανθρώπινη υγεία και την κοινωνική μέριμνα, του ν. 4442/2016 ή όχι. Και εάν όχι οι δραστηριότητες που επιτρεπόταν με τις διατάξεις του ν.1561/1985 (ΦΕΚ148Α) στην κατοικία για άσκηση επαγγέλματος ιατρού, δικηγόρου κλπ, ‘’παύει από τούδε’’ ; Στην επιτρεπόμενη χρήση Εκπαίδευσης(3), του προτεινόμενου νόμου επιτρέπονται σαφώς, μόνο οι χρήσεις προσχολικής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα παραπάνω ισχύουν και για τη δημόσια και για τη ιδιωτική εκπαίδευση; Και ακόμη μια απορία,35 ετών που δεν έχω λάβει ακόμη απάντηση, τα φροντιστήρια ελληνικών και ξένων γλωσσών της περίπτωσης ‘’85.60 Εκπαιδευτικές υποστηρικτικές δραστηριότητες- της ομάδας 12 Εκπαίδευση του ν.4442/2016 για πιο λόγο απαγορεύονται στην ‘’Αμιγή Κατοικία’’, δεν θεωρούνται ‘’Εκπαίδευση’’ αλλά ‘’παραπαιδεία’’; Οι θεωρούμε τις αφίξεις των ενδιαφερομένων για την παραπάνω χρήση, επιβαρυντικές για την περιοχή, κάτι που δεν παρατηρείται με την άφιξη πολλαπλάσιων πληθυσμών των άλλων χρήσεων εκπαίδευσης; Στην επιτρεπόμενη χρήση ‘’Περίθαλψη ‘’(11) , του προτεινόμενου νόμου επιτρέπεται σαφώς μόνο η χρήση των μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης που κατά τη γνώμη του νομοθέτη περιλαμβάνει ποιούς πληθυσμούς, ακριβώς; Περιλαμβάνει π.χ. τα γηροκομεία, τα κέντα κακοποιημένων γυναικών, τα κέντρα στέγασης απόρων, τα καταλύματα για άτομα με νοητική υστέρηση, ψυχικές διαταραχές καθώς και χρήση ουσιών εξάρτησης; Και ακόμη φυσιοθεραπεύτρια, εργοθεραπευτήρια, εργαστήρια λόγου τα θεωρεί επιβαρυντικά για το περιβάλλον της ‘’Αμιγούς Κατοικίας’’; Τέλος θα κάνω μια προσωπική διαπίστωση την οποία ο νομοθέτης δεν έχει λάβει υπόψη του , κατά τη γνώμη μου. Σήμερα σε μία εποχή όπου η Ελλάδα διανύει ήδη επτά χρόνια κρίσης και η απώλεια της εργασίας κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνεται μια εμπειρία πολύ πιο επώδυνη. Εποχή κατά την οποία οι ‘’επενδύσεις’’ των ελλήνων μικρών επιχειρηματιών στρέφονται σε δημιουργία μικροεπιχειρήσεων εστίασης ( ζαχαροπλαστεία, γαλακτοπωλεία, αναψυκτήρια, μπουγατσάδικα, λουκουματζίδικα , παγωπολεία, καφενεία κλπ) θα πρέπει, οι επιχειρήσεις αυτές να προστατευθούν με τον προτεινόμενο χωρικό σχεδιασμό. Λέω δηλαδή με απλά λόγια πως οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης του άρθρου 39 της Υπουργικής απόφασης Α1β/3577-ΦΕΚ 526Β/8-09-1983 όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση Υ1γ/Γ.Π.οικ.96967 –ΦΕΚ2718Β/8-10-2012 στις οποίες δεν παρασκευάζονται αλλά μόνο προσφέρονται προϊόντα και υπηρεσίες καθώς και στις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης του άρθρου 43 (παντοπωλεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, καφεκοπτεία, αμιγή πρατήρια ζαχαροπλαστικής, πρατήρια άρτου, πρατήρια πώλησης αλλαντικών-τυροκομικών και τέλος σε επιχειρήσεις πώλησης μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου). Να επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών κάτω από συγκεκριμένες διατάξεις και οδηγίες της ίδιας της κεντρικής κυβέρνησης και να μη αφήνεται σε ερμηνευτικές διαθέσεις Ο.Τ.Α. και ενδιαφερομένων. Νομοθεσία υπάρχει ήδη με σαφή κατηγοριοποίηση των χρήσεων και όρων και προυποθέσεων λειτουργίας των επιχειρήσεων.