Αρχική ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣΆρθρο 01 – Κατηγορίες ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη ΚΕΕ, Επιστημονικός Συνεργάτης Μ. Μπαλτάς | 13 Μαρτίου 2017, 13:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΕΕ, Επιστημονικός Συνεργάτης Μ. Μπαλτάς' | 13 Μαρτίου 2017, 13:57

    Σχετικά με το σχέδιο ΠΔ για τις κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης διατυπώνουμε τη γενική γνώμη ότι η προσπάθεια του νομοθέτη να διευρύνει τις κατηγορίες χρήσεων και να τις εμπλουτίσει με νέες οικονομικές δραστηριότητες είναι προφανής, στην «επιφάνεια» του σχεδίου ΠΔ. Όμως ναρκοθετείται,αν προσφύγει κανείς και μελετήσει τις λεπτομέρειες των προτεινομένων διατάξεων, όπου χρησιμοποιούνται έννοιες και δραστηριότητες που έχουν καταργηθεί με σχετικά νομοθετήματα ή θεσμοθετούνται αναιτιολόγητοι περιορισμοί ή περιορισμοί σε πλήρη σύγκρουση με άλλες νομοθετικές προβλέψεις. Με βάση τα προαναφερόμενα,το νέο ΠΔ αντί να απελευθερώσει την οικονομία, υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι εγκλωβισμού των επενδύσεων λόγω θεσμικών ασαφειών και συγκρούσεων που αναμένεται να προκύψουν. Ειδικότερες σκέψεις και προτάσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά το σχέδιο ΠΔ έχουν ως ακολούθως: 1) Προτείνεται η κατάργηση της έννοιας «Ειδικές Κατηγορίες Χρήσεων» και η αντικατάσταση της με την έννοια «Δραστηριότητες». Αυτή η απλή ρύθμιση θα καταργήσει τεράστιες συγχύσεις που υπάρχουν επί χρόνια. Πιο συγκεκριμένα, εφεξής θα έχουμε 15 κατηγορίες χρήσεων γης σε ΓΠΣ, ΣΧΟΑΑΠ, ΤΧΣ κ.λπ. εντός των οποίων θα επιτρέπεται η εγκατάσταση μέρους εκ των 53 θεσμοθετημένων δραστηριοτήτων κατά περίπτωση. 2) Παρότι δεν είναι αντικείμενο του ΠΔ και θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί κατά τη νομοθέτηση του Ν.4447/2016 «Χωρικός Σχεδιασμός – βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις», επισημαίνουμε ότι οι ρυθμίσεις του σχεδίου ΠΔ θα αποτελέσουν αντικείμενο πραγματικής θεσμοθέτησης σε ΤΧΣ κ.λπ. μετά από 5 έως 10 χρόνια το ελάχιστο. Μέχρι τότε θα εργαζόμαστε με τα ισχύοντα ΓΠΣ με τις ρυθμίσεις του ΠΔ 23.02.1987 ή του ΠΔ 81/1981. Για να αποφύγουμε αυτού του είδους τις συγχύσει, χρειαζόμαστε επειγόντως οριζόντια θεσμική ρύθμιση μετάπτωσης στο νέο καθεστώς χρήσεων με τρόπο που να εξασφαλίζει απολύτως τη συνταγματική τάξη και την ασφάλεια του δικαίου των επενδύσεων. 3) Είναι απαραίτητη η εναρμόνιση των ορισμών που θεσμοθετούνται με το ΠΔ με αυτούς που στο μεταξύ έχουν θεσμοθετηθεί σε άλλα νομοθετήματα. Ειδικότερα για την εφοδιαστική επισημαίνεται ότι δεν υπάρχουν πλέον «Εμπορευματικά Κέντρα». Περαιτέρω, οι «αποθήκες» και οι «εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων», σύμφωνα με τον Ν.4302/2014, είναι εγκαταστάσεις εφοδιαστικής αλυσίδας και πρέπει να οριστούν ως «Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής (ΚΑΔ) του Ν.4302/2014» ή «Αστικά Κέντρα Ενοποίησης Εμπορευμάτων (ΑΚΕΕ) του Ν.4302/2014». Επιπροσθέτως, οι προβλέψεις για την εγκατάσταση Α.Κ.Ε.Ε. σε «αστικές» γενικές κατηγορίες χρήσεων, λόγω των περιορισμών των μεγεθών που θεσμοθετούνται ή έλλειψη σχετικών ρυθμίσεων για εγκατάσταση Κ.Α.Δ. στη γενική χρήση «Τουρισμός – Αναψυχή», είναι πλήρως ασύμβατες με το γράμμα και το πνεύμα του Ν.4302/2014 για την πράσινη εφοδιαστική. Επ’ αυτών, υπάρχουν αναλυτικές και τεκμηριωμένες προτάσεις από το Συμβούλιο Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής. 4) Υπάρχει πλήρης σύγχυση σχετικά με τις προβλέψεις που αφορούν σε παραγωγικές εγκαταστάσεις (άρθρα 9 – 12). Ταυτόχρονα διαπιστώνονται σοβαρές ασυμβατότητες και συγκρούσεις μεταξύ των προτεινομένων διατάξεων και αυτών του Ν.3982/2011, ειδικότερα σε ότι αφορά την τυπολογία, τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων. Για την αποσαφήνιση αυτών των προβλημάτων χρειάζεται αναλυτική συζήτηση και εμβάθυνση στα νομοθετήματα που ελπίζουμε να γίνει για να μην καταργηθεί, σε σημαντικό βαθμό, η δυναμική και η αποτελεσματικότητα του Ν.3982/2011 για τα Επιχειρηματικά Πάρκα. Ενδεικτικά αναφέρονται: • Το ποσοστό 40% που αναφέρεται ως μέγιστο επιτρεπόμενο για κάποιες δραστηριότητες στις παραπάνω γενικές κατηγορίες χρήσεων, αφορά περιοχές «χώρων υποδοχής δραστηριοτήτων» εκτός σχεδίου ή περιοχές που έχουν οργανωθεί σε Επιχειρηματικά Πάρκα του Ν.3982/2011; Και επειδή προφανώς ισχύει το 2ο (ελπίζουμε), παρότι δεν προκύπτει από το κείμενο του ΠΔ, γιατί θεσμοθετούμε ποσοστά στο ΠΔ Χρήσεων ενώ υπάρχουν σαφείς ρυθμίσεις στο Ν.3982/2011; • Σε συνέχεια των ανωτέρω διατυπώνεται η απορία. Αν ισχύσουν τα παραπάνω αναφερόμενα ποσοστά: i)Για πιο λόγο, στις περιοχές 9 και 12, δεν θα επιτρέπεται πλέον η ανάπτυξη Επιχειρηματικού Πάρκου Ειδικού Τύπου Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας (παρ. 4, άρθ.17, Ν.4302/2014); ii)Για πιο λόγο, στις περιοχές 10 (χονδρεμπόριο) δεν θα επιτρέπεται επίσης η ανάπτυξη Επιχειρηματικού Πάρκου Ειδικού Τύπου Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας (παρ. 4, άρθ.17, Ν.4302/2014); iii)Τελικά τι τύπος οργανωμένου υποδοχέα για επιχειρήσεις εφοδιαστικής (logistics) επιτρέπεται να αναπτυχθεί στις παραπάνω περιοχές; iv)Τι σημαίνει γενική χρήση «Τεχνολογικό Πάρκο»; Είναι περιοχή όπου εγκαθίστανται οι δραστηριότητες του άρθ. 11 και παραμένει πάντοτε εκτός σχεδίου, με ένα ποσοστό 60% που δεν γίνεται αντιληπτό τι αφορά; Ή είναι περιοχή γενικής χρήσης, στην οποία επιτρέπεται η ανάπτυξη Επιχειρηματικό Πάρκο Ειδικού Τύπου (Τεχνόπολις) του Ν.3982/2011, επί του οποίου επιβάλλεται ο περιορισμός του 60% μέσω του ΠΔ χρήσεων; • Με την εφαρμογή του προτεινομένου σχεδίου ΠΔ για τις χρήσεις γης, διαπιστώνονται, εκτός των άλλων: i) Αδυναμία οργάνωσης, πολεοδόμησης και αξιοποίησης των 700 περίπου περιοχών «ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» που υφίστανται στην ελληνική επικράτεια και ουσιαστικά συγκεντρώνουν όλη την επιχειρηματικότητα, ιδίως τη μεταποιητική/ άτυπες συγκεντρώσεις. Χρειάζεται επειγόντως σχετική ρύθμιση που να προσδίδει μέλλον και ασφαλή προοπτική στις περιοχές αυτές και στις εκατοντάδες επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες εκεί. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, επαναφέρουμε παλαιότερη πρόταση μας για την θεσμοθέτηση γενικής κατηγορίας χρήσεων «Περιοχή Οικονομικών Δραστηριοτήτων». Στην περιοχή αυτή είναι επιτρεπτή η εγκατάσταση όλων των δραστηριοτήτων που προβλέπονται για τα «ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» στα αντίστοιχα ΓΠΣ, οι οποίες διευρύνονται και με τις λοιπές δραστηριότητες (Ειδικές Κατηγορίες Χρήσεων) των άρθ. 9, 10 και 11 κατά περίπτωση, σύμφωνα με τον επιτρεπόμενο βαθμό όχλησης που έχει θεσμοθετηθεί στο οικείο ΓΠΣ. Η πρόταση αυτή συνδυάζεται υποχρεωτικά και με τη θεσμοθέτηση νέου τύπου ΕΠ, του «ΕΠ Οικονομικών Δραστηριοτήτων», προκειμένου αυτές οι περιοχές να μπορούν να οργανωθούν και να πολεοδομηθούν με αυτοχρηματοδότηση από φορείς ΕΑΝΕΠ που θα συγκροτούν οι ενδιαφερόμενες εγκατεστημένες επιχειρήσεις. ii) Έλλειψη πρόνοιας για την θεσμοθέτηση γενικής κατηγορίας χρήσεων γης, στην οποία να επιτρέπεται η ανάπτυξη «Επιχειρηματικού/ Εμπορευματικού Πάρκου Εφοδιαστικής Εθνικής Εμβέλειας» (άρθ. 14, Ν.4302/2014), έστω και για λόγους συμβολισμού και προσανατολισμού. iii) Έλλειψη πρόνοιας για την σαφή και ρητή αναφορά στο Ν.3982/2011 όταν αναφερόμαστε σε Επιχειρηματικά Πάρκα, προκειμένου να εξαλειφθούν συγχύσεις και θεσμικές συγκρούσεις με άλλα νομοθετήματα. Να είναι σαφές, κάθε φορά, το τι εννοούμε, σε ποιο στάδιο αναφερόμαστε, δηλαδή σε χρήσεις γης εκτός σχεδίου πριν ή εντός σχεδίου μετά την έγκριση και πολεοδόμηση (λήψη Διαπιστωτικής Απόφασης Ολοκλήρωσης Επιχειρηματικού Πάρκου), σε αντιδιαστολή: •με το «χώρος υποδοχής δραστηριοτήτων» που αναφέρεται στο ΠΔ ή •με το «Χώρος υποδοχής επιχειρήσεων» που αναφέρεται στην παρ. 3 του άρθ. 41 του Ν.3982/2011 •με το «Οργανωμένοι Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων» που αναφέρεται στην παρ. 4 του άρθ. 41 του Ν.3982/2011 iv) Λαθεμένη χρήση των όρων «ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ» που είναι συγκεκριμένοι τύποι Πάρκου του Ν.2545/1997, που έχει καταργηθεί, κακώς χρησιμοποιούνται για να υποδηλώσουν «βιομηχανία – βιοτεχνία» και πρέπει να διαγραφούν από το κείμενο του ΠΔ. v) Τέλος, οι προτεινόμενες μεταβατικές διατάξεις αναμένεται να δημιουργήσουν πλείστα όσα προβλήματα σε επενδύσεις και χρειάζεται αναλυτική συζήτηση και εξειδίκευση του περιεχομένου τους ως προς το σκοπό του νομοθέτη και τα αποτελέσματα που ενδέχεται να προκληθούν, εν αγνοία του ή παρά τη θέληση του.