Αρχική ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣΆρθρο 03 – 2. Αμιγής ΚατοικίαΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Μυλωνάς | 13 Μαρτίου 2017, 18:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Μυλωνάς' | 13 Μαρτίου 2017, 18:58

    Για το σοβαρό ζήτημα της χωροθέτησης των σταθμών βάσης κεραιών κινητής τηλεφωνίας, θα ήθελα να σας παραπέμψω στη σχετική Ειδική Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη (https://www.synigoros.gr/resources/docs/125946.pdf). Μετά από ανάλυση τόσο επιστημονικών δεδομένων όσο και δεδομένων του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, η Έκθεση καταλήγει στις εξής προτάσεις: 1. Υπαγωγή των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας σε περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση 2. Θέσπιση ελαχίστων αποστάσεων από κατοικημένες περιοχές και ειδικά κτίρια για την εγκατάσταση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας (Με βάση τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα που έχει στη διάθεσή του ο Συνήγορος του Πολίτη, εκτιμάται ότι οι αναγκαίες αποστάσεις για την τοποθέτηση των κεραιών δεν μπορούν να είναι μικρότερες των 300 μέτρων από τα όρια κατοικημένων περιοχών (περιοχών εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και εντός ορίων οικισμών) και 500 μέτρων από ειδικά κτίρια, που στεγάζουν ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (κτίρια εκπαίδευσης, νοσοκομεία, μαιευτήρια). 3. Ανάκληση αδειών κατασκευής κεραιών που λειτουργούν επί κτιρίων τα οποία δεν πληρούν τις νόμιμες πολεοδομικές προϋποθέσεις. Ιδιαιτέρως σημαντική στην περίπτωση της χωροθέτησης σταθμών κεραιών κινητής τηλεφωνίας, όπου η επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως διχάζεται σε ότι αφορά τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, είναι η υιοθέτηση της Αρχής της Προφύλαξης: Από τη μελέτη των διεθνών κειμένων προκύπτει ότι η αρχή της προφύλαξης εφαρμόζεται όταν υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα ως προς τον κίνδυνο επέλευσης μη αναστρέψιμων ή σοβαρών επιπτώσεων στο περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία από οποιαδήποτε δραστηριότητα ή έργο. Στις περιπτώσεις αυτές, επιβάλλεται να λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να αποτρέπονται ή να ελέγχονται οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η συγκεκριμένη δραστηριότητα ή το έργο στο περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία. Κατά συνέπεια, σε αντίθεση με την αρχή της πρόληψης, όπου λαμβάνονται μέτρα όταν ο κίνδυνος είναι βέβαιος και προβλέψιμος, η αρχή της προφύλαξης επιβάλλει τη λήψη μέτρων όταν ο κίνδυνος είναι απλώς πιθανός. Αντί λοιπόν το Σχέδιο Π.Δ. να επιβάλλει τη χρήση αυτή σε κατηγορίες χρήσεων γης (δεν προβλέπεται η αφαίρεσή της), θα έπρεπε να την αποκλείει ή να την περιορίζει σε συγκεκριμένες περιοχές και μετά από ειδικές μελέτες.