Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ομάδα Εργασίας για την Πολεοδομική-Περιβαλλοντική-Αρχαιολογική Νομοθεσία' | 17 Μαρτίου 2017, 13:03

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτείνεται η αναδιατύπωση των διατάξεων ως εξής: «Περιοχές προστασίας (ΠΠ), είναι οι περιοχές-χώροι που υπάγονται σε ειδικό νομικό καθεστώς για την προστασία και διατήρηση του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος ( Δάση – δασικές εκτάσεις, Αρχαιολογικοί χώροι, Ιστορικοί τόποι, Μνημεία (1), Τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους – περιβάλλοντος, Ζώνη αιγιαλού- παραλίας, όχθη των λιμνών και ποταμών, Ζώνη ρέματος, ποταμών,- παραθαλάσσιες ή παραποτάμιες ζώνες, Γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας , Περιοχές – προστασίας βάσει των διατάξεων των Ν.1650/86 και Ν.3937/2011, Ζώνες προστασίας ορεινών όγκων κλπ.). Ακόμη δύναται να προτείνονται και περιοχές οι οποίες απαιτείται να υπαχθούν σε καθεστώς προστασίας – διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου, για την εξισορρόπηση αστικών επιβαρύνσεων, σύμφωνα με τις σχετικές κατευθύνσεις (ευρωπαϊκές , εθνικές) και την τεκμηρίωση του σχεδιασμού. Α. Περιοχές Απολύτου Προστασίας (ΠΠ 1). Στις περιοχές αυτές απαγορεύεται οιαδήποτε δόμηση. Β. Περιοχές Προστασίας (ΠΠ 2). Στις περιοχές αυτές ανάλογα με τον χαρακτήρα και τον επιδιωκόμενο βαθμό προστασίας, είναι δυνατό να επιτρέπονται ειδικές κατηγορίες χρήσεων του άρθρου 1, εφόσον είναι σύμφωνες με τις προβλέψεις των ειδικών καθεστώτων προστασίας τους, αιτιολογούνται τεκμηριωμένα επί τη βάσει αντικειμενικών αναγκών και εγκρίνονται (2) από τις αρμόδιες υπηρεσίες διαχείρισης των περιοχών αυτών (αρχαιολογική υπηρεσία, δασική υπηρεσία, φορείς διαχείρισης, ΥΠΕΝ (3) κ.ά.).» [Σημειώσεις: (1) βλ. κατηγορίες ν. 3028/2002 (2) εφόσον δοθεί η σύμφωνη γνώμη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για την δημιουργία τους (συνηθισμένη παρατήρηση για τις Περιοχές Ειδικής Προστασίας σε παλιά ΓΠΣ με αρχαιολογικούς χώρους (3) βλ. παρ. 1 άρθρου 3 ν. 3937/2011] ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Κρίνουμε ως θετικό ότι θεσμοθετείται η χρήση Προστατευόμενων Περιοχών, που αφενός μεν, επιτρέπει την οριοθέτηση και θεσμοθέτηση προστατευόμενων περιοχών και μέσα από την πολεοδομική νομοθεσία, αφετέρου δε, επαναφέρει την περιβαλλοντική προστασία στον χωρικό σχεδιασμό. Άλλωστε και στις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 3028/2002 άρθρο 2 προβλέπεται ότι: «Η προστασία των μνημείων, αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων περιλαμβάνεται στους στόχους οποιουδήποτε επιπέδου χωροταξικού, αναπτυξιακού, περιβαλλοντικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ή σχεδίων ισοδύναμου αποτελέσματος ή υποκατάστατών τους.» Για τον ορισμό της προστατευόμενης περιοχής, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η διατύπωση του άρθρου 7γ του ν. 4447/16 για τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια σύμφωνα με την οποία: «γ) Περιοχές Προστασίας: αα) Ως περιοχές προστασίας νοούνται οι περιοχές μελέτης των Τοπικών Χωρικών Σχεδίων, οι οποίες διαθέτουν ιδιαιτέρως αξιόλογα φυσικά ή πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν προστασίας, προβολής και ανάδειξης. Οι περιοχές αυτές οριοθετούνται και καθορίζονται για αυτές περιορισμοί ή και απαγορεύσεις στις χρήσεις γης και στη δόμηση, καθώς και στην εν γένει άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών, για λόγους προστασίας του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος και τοπίου, ββ) Στις περιοχές αυτές εντάσσονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικά νομικά καθεστώτα προστασίας, όπως είναι ιδίως χώροι αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις, αιγιαλός και παραλία, ποταμοί-λίμνες-ρέματα, καθώς και οι περιοχές υπαγόμενες στο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών του ν. 3937/2011 (Α’ 60), οι οποίες διέπονται, όσον αφορά τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης, από τα ειδικά καθεστώτα προστασίας τους. Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται και οι περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 56 του ν. 2637/1998 (Α’ 200), ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας.» Για τις Περιοχές ΠΠ 1: Η απαγόρευση της δόμησης δεν σημαίνει απαλλοτρίωση ή απαξίωση, καθώς συνεχίζουν να επιτρέπονται αγροτικές χρήσεις. Ούτως ή άλλως, σε πυρήνες εθνικών δρυμών και ζώνες Α’ αρχαιολογικών χώρων, απαγορεύονται βάσει των σχετικών Π.Δ. τα δίκτυα, οι εξορύξεις και άλλες δραστηριότητες, η ενσωμάτωση των οποίων όλως εσφαλμένως ζητείται στην τρέχουσα διαβούλευση. Για τις Περιοχές ΠΠ 2: Θεωρούμε ότι είναι υπερβολικές οι αντιδράσεις του Βιομηχανικού Κλάδου, για τον ευχέρεια περιορισμού των χρήσεων από τον μελετητή. Η διατύπωση της ΠΠ2 δίνει περισσότερη ευχέρεια σχεδιασμού και πρωτοβουλία στον μελετητή, ενώ υποστηρίζει το σκοπό των προστατευόμενων περιοχών. Αντιθέτως, οι ΠΠ2 , δεν θα πρέπει να εξομοιώνονται με ολόκληρο τον εξωαστικό χώρο ή τις αγροτικές περιοχές, όπως όλως εσφαλμένως ζητείται στην τρέχουσα διαβούλευση, καθώς αυτή η ρύθμιση θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά περίπτωση σε αυτές τις εκτός σχεδίου εκτάσεις, με ειδικότερη διάταξη. Σε κάθε περίπτωση, όμως θα πρέπει να ενταχθεί στην πολεοδομική νομοθεσία, η αρχή, βάσει και σχετικής νομολογίας του Σ.τ.Ε., ότι η δόμηση και οι οικονομικές δραστηριότητες εκτός αγροτο-κτηνοτροφικών, σε εκτός σχεδίου εκτάσεις, είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.