Αρχική Κανονισμός Πυροπροστασίας ΚτιρίωνΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 1: ΚατοικίαΣχόλιο του χρήστη ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ | 20 Μαρτίου 2017, 22:53
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κατ' αρχήν η ερώτηση είναι: τι είναι οι μη επιτρεπτές ενέργειες και πως το τζάκι και η σόμπα εντάσσονται σε αυτές. Αν η ύπαρξη και η λειτουργία τζακιού επιτρέπονται, τότε κρίνεται ανούσια η παρουσία πυρανίχνευσης καθ' ότι σίγουρα κάποια στιγμή το τζάκι θα καπνίζει. Θα είναι απαιτούμενη η μελέτη ενεργητικής πυροπροστασίας και για τις κατοικίες; Και αφού θα είναι πρακτικά ανεφάρμοστη, αφού ούτε ο ελεγκτής δόμησης την παραλαμβάνει ούτε πιστοποιητικό απαιτείται για τη χρήση κατοικίας, η διάταξη εμφανίζεται μόνο ως συντεχνιακό εφεύρημα και μέθοδος απόδοσης ευθυνών παρά μέτρο αποτροπής κινδύνων. Αυτός που θέλει πραγματικά να προστατεύσει το χώρο που ζει, ξέρει και θα κάνει αυτά που πρέπει. Να δοθεί βάση στην παθητική πυροπροστασία, τη μετάδοση πυρκαγιάς εκτός κτιρίου, και καμία έκπτωση στις εξόδους κινδύνου και τον έλεγχο πυροπροστατευμένων οδεύσεων. Θα αποφύγουμε πολλές δύσκολες καταστάσεις αν επιβάλλουμε τον έλεγχο διατάξεων παθητικής πυροπροστασίας από ελεγκτή δόμησης, ακόμα και με τις διατάξεις του παλαιού κανονισμού.