Αρχική Κανονισμός Πυροπροστασίας ΚτιρίωνΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 2: Πεδίο εφαρμογήΣχόλιο του χρήστη SYNERGY project | 27 Μαρτίου 2017, 14:09
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Ο προτεινόμενος κανονισμός εν αντιθέσει με την πάγια πρακτική υιοθέτησης προηγμένων υπολογιστικών εργαλείων που συναντά κανείς σε ανάλογα κανονιστικά πλαίσια, παραμένει απολύτως περιγραφικός και επομένως στατικός. Ήτοι, δεν δύναται στον κατασκευαστή να προβεί σε έναν επιτελεστικό σχεδιασμό έναντι της δράσης της φωτιάς ο οποίος να εξασφαλίσει τον ίδιο, αν όχι και καλύτερο, βαθμό ασφαλείας. 2. Ο διαχωρισμός της ύλης του κανονισμού μεταξύ πολιτικών μηχανικών και μηχανολόγων μηχανικών δημιουργεί χάσματα στον σχεδιασμό της παθητικής και της ενεργητικής πυροπροστασίας. Βέβαια η ανωτέρω συνθήκη είναι απόρροια της περιγραφικής φιλοσοφίας του υπόψη εθνικού κανονιστικού πλαισίου. 3. Σημαντική παράλειψη του κανονισμού είναι η δυνατότητα χρήσης πυροπροστατευτικής επικάλυψης. Υπάρχουν επικαλύψεις οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προστατέψουν ευαίσθητες στρώσεις για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και συμβολίζονται με τον δείκτη Κ30 ή Κ60 (ο αριθμός ο χρόνος προστασίας) σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ 14135:2004 μέρος 11 Coverings - Determination of fire protection ability. Η επικάλυψη της μόνωσης χωρίς κενό με κατάλληλη πυροπροστατευτική στρώση μπορεί να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Επομένως, σε κανονιστικό επίπεδο η συζήτηση δεν πρέπει να περιοριστεί στη δοκιμή αντίδρασης στη φωτιά αλλά και σε περαιτέρω κατασκευαστικά μέτρα.