Αρχική «Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες διατάξεις»Άρθρο 02 – Μέλη Ενεργειακής ΚοινότηταςΣχόλιο του χρήστη ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΗΣΗΣ, Η/Μ, Μέλος του Ενεργειακού Κοινωνικού Συνεταιρισμού (τόπος : Θεσσαλονίκη) | 19 Ιουνίου 2017, 13:11
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Προτείνεται η εξής διατύπωση της παραγράφου3 : "Μέλη της Ε.Κοιν μπορούν να είναι φυσικά πρόσωπα που είναι δημότες σε οποιοδήποτε δήμο της Ελληνικής Επικράτειας, όμως τουλάχιστον το 25% των μελών πρέπει να σχετίζονται με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., και συγκεκριμένα τα φυσικά πρόσωπα - μέλη να έχουν πλήρη ή ψιλή κυριότητα ή επικαρπία σε ακίνητο το οποίο βρίσκεται εντός της Περιφέρειας όπου έχει έδρα η Ε.Κοιν. ή να είναι δημότες δήμου της Περιφέρειας αυτής και τα νομικά πρόσωπα μέλη να έχουν την έδρα τους εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν. Το ίδιο φυσικό πρόσωπο δικαιούται να είναι μέλος σε περισσότερες από μία Ε.Κοιν" Τεκμηρίωση : Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο της άτυπης μετοίκησης ανθρώπων από την επαρχία σε αστικό κέντρο χωρίς την πραγματοποίηση της διαδικασίας «μεταδημότευσης». Τα άτομα αυτά μπορεί να ενοικιάζουν κατοικία ή να κατοικούν σε ακίνητο συγγενή Α΄ Βαθμού, αλλά να διαθέτουν ακίνητο (κτίσμα ή αγροτεμάχιο ή οικόπεδο) στο δήμο προέλευσης, όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί κάποια εγκατάσταση συστήματος ΑΠΕ, ενώ συνήθως σε αστικά κέντρα η δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει λόγω στενότητας χώρου του ακινήτου ή σε πολυκατοικίες λόγω της ανέφικτης προϋπόθεσης να συναινέσουν όλοι οι ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας. Ο γεωγραφικός περιορισμός στα όρια της περιφερειακής ενότητας εισάγει στην πράξη ανυπέρβλητες δυσκολίες ανεύρεσης λειτουργικών μελών στις Ε.Κοιν. Επιπλέον, η δυνατότητα συμμετοχής του ίδιου φυσικού προσώπου σε περισσότερες Ε.Κοιν μπορεί τουλάχιστον στην αρχική φάση ισχύος του νόμου να αυξήσει το πλήθος των Ε.Κοιν, αφού είναι γνωστή η επιφυλακτικότητα των πολιτών που δεν εμπλέκονται άμεσα σε πρωτοπόρα παραγωγικά σχήματα. Ο γεωγραφικός περιορισμός στις Ε.Κοιν αποτελεί ιδιαίτερη μεταχείριση σε βάρος τους σε σχέση με τις ιδιωτικές εταιρείες που δεν έχουν τέτοιο περιορισμό. Πρέπει να αφαιρεθεί, αλλιώς είναι ρύθμιση που εξασφαλίζει την υπεροχή της ιδιωτικής κερδοσκοπικής πρωτοβουλίας στον τομέα της ενέργειας, αποκλείοντας τις Ενεργειακές Κοινότητες από έργα μεσαίας και μεγάλης κλίμακας. Για την παράγραφο 4 προτείνεται : "Σε περίπτωση Ε.Κοιν κερδοσκοπικού χαρακτήρα, να ορίζεται ότι τουλάχιστον 5% των κερδών θα κατευθύνεται προς τον Δήμο όπου έχει έδρα η Ε.Κοιν ή προς Κοινωφελείς Σκοπούς της Τοπικής Κοινωνίας όπου έχει έδρα η Ε.Κοιν. και ότι σε περίπτωση Ε.Κοιν με παραγωγικές εγκαταστάσεις, η αδειοδότηση αυτών θα διάκειται σε διαβούλευση με τον Τοπική Κοινωνία" Τεκμηρίωση : Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, τοπικές κοινωνίες να αντιτίθενται σε «εναλλακτικές» εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας (βλ αιολικά, βιοαέριο, υδροηλεκτρικά), πολλές φορές εξαιτίας ελλιπούς ή εντελώς λανθασμένης τεκμηρίωσης. Η συμμετοχή της Τοπικής Κοινωνίας στην αδειοδότηση του έργου αποκαθιστά κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ της Ε.Κοιν και του ευρύτερου πλήθους ανθρώπων της περιοχής, οδηγεί στην «αποενοχοποίηση» των ΑΠΕ και τη διάδοση αυτών καθώς και του συνεταιριστικού μοντέλου οργάνωσης των επιχειρήσεων.