Αρχική «Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες διατάξεις»Άρθρο 10 – Οικονομικά κίνητρα και μέτρα στήριξης των Ε.Κοιν.Σχόλιο του χρήστη ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΗΣΗΣ, Η/Μ, Μέλος του Ενεργειακού Κοινωνικού Συνεταιρισμού (τόπος : Θεσσαλονίκη) | 19 Ιουνίου 2017, 13:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΗΣΗΣ, Η/Μ, Μέλος του Ενεργειακού Κοινωνικού Συνεταιρισμού (τόπος : Θεσσαλονίκη)' | 19 Ιουνίου 2017, 13:08

    Για την παράγραφο 1 προτείνεται : Ο συντελεστής φορολογίας να παραμένει σταθερός για δέκα (10) έτη και επιπλέον να γίνεται σαφής αναφορά ότι απαγορεύεται η επιβολή κάθε είδους έκτακτης φορολογίας, εισφοράς και λοιπών επιβαρύνσεων που αποφασίζονται μονομερώς από Δημόσιες Υπηρεσίες. Τεκμηρίωση : Στις περιπτώσεις επενδύσεων σε μονάδες παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, ο χρόνος απόσβεσης αυτών χωρίς επιδοτήσεις ξεπερνάει πάντα την πενταετία και κυμαίνεται από 8 έως 15 έτη. Συνεπώς κρίνεται δίκαιο η σταθερότητα του συντελεστή φορολογίας να επεκταθεί σε τουλάχιστον 10 έτη, δεδομένης της ανασφάλειας που δημιούργησε στο παρελθόν η μονομερής από μέρους της Πολιτείας ακύρωση των συμβάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από κάποιες κατηγορίες εγκαταστάσεων φωτοβολταϊκών καθώς και μια βεβαίωση ότι δεν θα επιβληθούν μονομερώς και εκ των υστέρων έκτακτες οικονομικές επιβαρύνσεις. Για την παράγραφο 10 : Πολύ σημαντικό και θετικό σημείο του Ν/Σ, επιπλέον θα έπρεπε να δίνεται το δικαίωμα στην Ε.Κοιν, να καθορίζει ενιαίο ή εξατομικευμένο ποσοστό ενεργειακού συμψηφισμού στα μέλη της Ε.Κοιν. επίσης (ξανά για το χωροταξικό) προτείνεται: "Η δραστηριότητα αυτή μπορεί να πραγματοποιείται εντός της Περιφέρειας σε δήμο της οποίας έχει έδρα η Ε.Κοιν." Τεκμηρίωση : Στην περίπτωση εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σταθμών και σταθμών μικρών ανεμογεννητριών από Ε.Κοιν. για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών των μελών τους με εφαρμογή εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στην Ε.Κοιν να αποφασίζει εάν θα εφαρμόζει ίδιο ποσοστό συμψηφισμού ή ιδιαίτερο ποσοστό ενεργειακού συμψηφισμού προς κάθε μέλος της καθώς και ενός ανώτατου εύρους ποσοστών συμψηφισμού (πχ 1 προς 5), έτσι ώστε να υπάρχει κίνητρο απόκτησης περισσότερων της μιας μερίδας για τα μέλη, αλλά και αποφυγής της μετατροπής της Ε.Κοιν σε σχήμα εξυπηρέτησης ολιγαρχίας. Εννοείται ότι η αρχή «ένα μέλος – μια ψήφος ανεξάρτητα από το πλήθος των μερίδων κάθε μέλους» συνεχίζει να ισχύει. Η δράση αυτή ουσιαστικά ακυρώνεται, εάν περιορσιθεί στα όρια της Περιφερειακής Ενότητας και προτείνεται κατ΄ ελάχιστον δράση στα όρια Περιφέρειας. Για την παράγραφο 11 : Το όριο των 500 kW αποτελεί σημαντικό περιοριστικό παράγοντα, προτείνεται όριο 5 MW, εφόσον χρειάζεται καν να τίθεται όριο ισχύος, πέρα από αυτό που εισάγει κάθε φορά το αντίστοιχο διασυνδεμένο δίκτυο ενέργειας. Τεκμηρίωση : Το όριο των 500 kW αποτελεί σημαντικό περιοριστικό παράγοντα, τόσο από άποψη ισχύος – ενέργειας όσο και πλήθους μελών που μπορούν να συμμετέχουν σε μια Ε.Κοιν. Για παράδειγμα, για ένα Φ/Β σύστημα 500 kW με Virtual Net Metering, αυτό θα αντιστοιχούσε στην κατανάλωση περίπου 100 μελών. Από την άλλη, υπάρχει πλήθος περιοριστικών παραγόντων της ισχύος που έχει να κάνει με τη διαθέσιμη έκταση, με την ικανότητα του δικτύου να απορροφήσει ισχύ από στοχαστική πηγή ενέργειας, με την απόσταση της εγκατάστασης από το δίκτυο κλπ και συνεπώς η εισαγωγή ακόμη ενός ορίου χωρίς ουσιαστικό λόγο αποδυναμώνει την ελκυστικότητα των Ε.Κοιν. και δημιουργεί την εντύπωση ότι οι Ε.Κοιν. προορίζονται μόνο για τα μικρά τοπικά έργα, αφήνοντας τα μεσαίου και μεγάλου μεγέθους στις ΑΕ. ΓΕΝΙΚΑ : Γενικά θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι αρνητική εντύπωση δημιουργεί η πολύ μικρή διάρκεια του χρόνου διαβούλευσης (10 ημέρες) ενός τόσο σημαντικού νόμου. Εμείς, ως υπό δημιουργία Ενεργειακός Συνεταιρισμός που προετοιμάζεται εδώ και 6 μήνες περίπου πάνω στο θέμα, αισθανθήκαμε ιδιαίτερα πιεσμένοι χρονικά για να συμμετέχουμε -έστω και την τελευταία μέρα. Επομένως, φυσικά πρόσωπα ή φορείς που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το θέμα, πιστεύουμε ότι δεν θα είχαν καμιά δυνατότητα σοβαρής και έγκαιρης υποβολής σχολίων. Τέλος, πιστεύουμε ότι αυτό το Σ/Ν θα έπρεπε να ήταν αποτέλεσμα διυπουργικής συνεργασίας (πχ Υπ. Εργασίας, Εσωτερικών και ΥΠΕΝ) και όχι έργο ενός μόνο Υπουργείου.