Αρχική Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχώνΑΡΘΡΟ 7 Εργαζόμενοι των ΦΔΠΠΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Κούνας | 20 Νοεμβρίου 2017, 13:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Κούνας' | 20 Νοεμβρίου 2017, 13:20

    Εκτιμώ ότι το νομοσχέδιο έχει πρόβλημα στελέχωσης του προσωπικού. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σημερινούς εργαζόμενους. Η διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών – ευαίσθητων οικοσυστημάτων που εντάσσονται στα κοινωνικά αγαθά – πρέπει να έχει δημόσιο χαρακτήρα και να είναι ευθύνη της πολιτείας. Σ’ αυτό πιστεύω συμφωνούμε όλοι. Στους ΦΔΠΠ έχουμε εργαζόμενους με 11 και 13 χρόνια υπηρεσίας και οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, προσλήφθηκαν με τον ΑΣΕΠ, άρα με αντικειμενικά κριτήρια. Δεν απολύθηκαν, αλλά ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους με ευθύνη των διοικούντων γιατί εξυπηρετούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ΦΔ και γιατί σωστά ίσως εκτιμήθηκε ότι η εμπειρία που αποκτούν βοηθάνε στην διαχείριση των ΠΠ και εξυπηρετούν το έργο, για το οποίο είχαν προσληφθεί. Άρα καλλιεργήθηκε μια μόνιμη σχέση∙ και ο κάθε εργαζόμενος – και μιλάμε κυρίως για επιστήμονες και μεταπτυχιακούς επιστήμονες – έστησε τη ζωή του με βάση αυτό το δεδομένο. Εγκατέλειψαν τις προσπάθειες για άλλες ευκαιρίες για απασχόληση, πράγμα που τα προσόντα τους μπορούσαν να τους επιτρέψουν. Εργάστηκαν σύμφωνα με τις οδηγίες των ΔΣ και του εκάστοτε Υπουργείου. Το νομοσχέδιο τους απολύει όλους και τους πηγαίνει σε μηδενική βάση με το επιχείρημα, όπως μου έλεγε ένα μέλος της Επιτροπής σύνταξης του νομοσχεδίου, ότι τα κριτήρια του ΑΣΕΠ που προσλήφθηκαν δεν ήταν σωστά, γιατί ένα από τα κριτήρια ήταν το κριτήριο της εντοπιότητας των προσληφθέντων. Κι έτσι πρέπει να μπουν ξανά στην κρίση ενός άλλου ΑΣΕΠ. Με λίγα λόγια κάθε φορά που θα αλλάζει η κυβέρνηση, θα πρέπει στα ΝΠΙΔ, που εποπτεύονται από τα υπουργεία, να αλλάζει το προσωπικό αλλάζοντας τα κριτήρια του ΑΣΕΠ. Ανοίγει έτσι μια άλλη «κερκόπορτα» για τις μελλοντικές κυβερνήσεις. Κι αυτό φυσικά θα μπορεί να γίνεται στο σύνολο των ΝΠΙΔ και όχι μόνο στους ΦΔ των ΠΠ. Και δεν είναι οι μόνοι που προσλήφθηκαν σε όλη την χώρα με αντίστοιχα κριτήρια του ΑΣΕΠ, είτε στα ΝΠΙΔ του δημοσίου είτε στο ίδιο το δημόσιο. Και ούτε είναι οι μόνοι που πιθανά να υστερούσαν σε προσόντα από κάποιους άλλους, που δεν προσλήφθηκαν. Καταλαβαίνουμε ότι αμφισβητώντας το ΑΣΕΠ μπαίνουμε σε δύσβατα μονοπάτια της πολιτικής… με θύματα τους εργαζόμενους.Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να πει όχι στην αξιολόγηση. Στην αξιολόγηση, αυτή που ισχύει σε όλο το δημόσιο. Το νομοσχέδιο όμως προχωράει σε ΑΠΟΛΥΣΗ με δυνατότητα να αξιολογηθεί ο καθένας με τα νέα κριτήρια ενός άλλου ΑΣΕΠ, συμμετέχοντας σε νέο διαγωνισμό. Γνωρίζουμε όμως ότι είναι αδύνατο να προσληφθούν ξανά, γιατί η ανεργία μοριοδοτείται πολλαπλάσια από την εργασιακή εμπειρία. Αγνοείται έτσι το ότι απέκτησαν εμπειρία και εφόδια για να υλοποιήσουν τους στόχους και τα Προγράμματα των ΦΔ, ακυρώνονται και αγνοούνται οι προσπάθειες τους για το έργο που ανέλαβαν ως επιστήμονες, ξεπερνώντας πολλές φορές και τον εαυτό τους, φορτώνοντας τους πιθανόν και τις ευθύνες ενός συστήματος, που δεν ήθελε την προστασία των ΠΠ, ευθύνες κυβερνήσεων που ό,τι έκαναν, το έκαναν μόνο για να βγουν από την υποχρέωση απέναντι στην ΕΕ και «για τα μάτια». Κι αυτό πρέπει να το πληρώσουν οι εργαζόμενοι και να τιμωρηθούν! Η αναίτια απόλυση όμως είναι βία και «τιμωρία».Η καθυστέρηση της κατάθεσης του νομοσχεδίου έχει επιβαρύνει αρκετά το σκηνικό, δημιούργησε τετελεσμένα σε σχέση με τις δυνατότητες για νέες συμβάσεις και το μέτωπο που ανοίγει με τους εργαζόμενους δεν είναι η καλύτερη εξέλιξη. Κι αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί στο νομοσχέδιο. Με τιμή, Χρήστος Κούνας ΠΕ Περιβαντολλόγος