Αρχική Ενεργειακοί Επιθεωρητές κτιρίων, λεβήτων & εγκαταστάσεων θέρμανσης και εγκαταστάσεων κλιματισμούΆρθρο 2 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη virginios | 31 Ιανουαρίου 2010, 00:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'virginios' | 31 Ιανουαρίου 2010, 00:32

    Καταρχήν θα πρέπει να δοθεί η απαραίτητη προσοχή στη συνύπαρξη φυσικών και νομικών προσώπων στην αγορά. Συγκεκριμένα αν τα αναφερόμενα ως νομικά πρόσωπα, που θα απαρτίζονται από αδειούχους επιθεωρητές, έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν άλλους μηχανικούς (ή μη) για την ενεργειακή επιθεώρηση, βάζοντας στο τέλος την σφραγίδα της εταιρικής μορφής, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι πάλι οι νέοι μηχανικοί θα γίνουν τα "εργαλεία" των μεγάλων και καταξιωμένων μηχανικών και των εταιριών τους και οι οποίοι θα θησαυρίζουν εις βάρων των πρώτων. Υπάρχει περίπτωση οι γνωστοί-άγνωστοι "ενεργειακοί" μηχανικοί (καθηγητές σχολών κτλ) που θεωρούνται εξ ορισμού γκουρού, αρκετοί δε από αυτούς κάνουν και ενεργειακά σεμινάρια, να βγουν στο πεδίο? Προφανώς όχι, θα συστήσουν νομικές μορφές και θα χρησιμοποιήσουν τους φοιτητές τους, τους "συνεργάτες" τους, τους υπαλλήλους τους ως επί το πλείστον νέους μηχανικούς, που δεν έχουν 5ετή εμπειρία. Ακόμα και αν έχουν την πενταετή εμπειρία και μπορούν να αδειοδοτηθούν, είναι λογικό ότι δεν θα έχουν την οικονομική επιφάνεια των εταιριών ώστε να αγοράσουν αν χρειαστεί εξοπλισμό ή λογισμικό, άρα είναι πολύ εύκολο τελικά να επισκιαστούν από τις μεγαλοεταιρίες. Άρα καλό θα είναι οι νομικές μορφές να απαρτίζονται πλήρως και να δουλεύουν μόνο αδειοδοτημένοι επιθεωρητές. Επίσης η πενταετία προυπηρεσίας στο αντικείμενο δεν έχει έννοια για το λόγο ότι αν κάποιος επιτύχει στις εξετάσεις και άρα είναι ικανος, θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μεθοδολογία ΚΕΝΑΚ, που είναι αρκετά συγκεκριμένη και αναλυτική. Τέλος, η οδηγία 2002/91, είναι γεγονός ότι αναφέρεται σε διαπιστευμένους επιθεωρητές, αλλά είναι προφάνές ότι έχει γίνει χρήση του "διαπιστευμένος" με τη γενική έννοια του όρου, ότι δηλαδή ο επιθεωρητής πρέπει να έχει κάποια διαπιστευτήρια, και όχι με την έννοια της Διαπίστευσης όπως παρέχεται από το ΕΣΥΔ. Άλλωστε το ΕΣΥΔ δεν διαπιστεύει πρόσωπα σε καμιά περίπτωση αλλά φορείς πιστοποίησης προσώπων-επιθεωρητών. Η διαπίστευση δε, είναι προαιρετική στη γενική των περιπτώσεων, όπερ σημαίνει ότι δεν είναι υποχρεωμένος κανένας φορέας πιστοποίησης προσώπων να είναι διαπιστευμένος για να λειτουργεί(εκτός αν άλλως απαιτείται από νομοθεσία). Εξαιτίας του παραπάνω οι διάφορες χώρες της ΕΕ έχουν αντιμετωπίσει το θέμα με διάφορους τρόπους, πχ στην Αυστρία οι επιθεωρητές παίρνουν τα διαπιστευτήρια τους μέσω ενός κρατικού μηχανισμού ενώ οι εταιρίες διαπιστεύονται από το αντίστοιχο ΕΣΥΔ, στη Σουηδία οι επιθεωρητές πιστοποιούνται από διαπιστευμένους φορείς πιστοποίησης προσώπων και οι εταιρίες διαπίστεύονται από το αντίστοιχο ΕΣΥΔ, στη Μάλτα όλα περνούν από ένα κρατικό μηχανισμό με δικές του διαδικασίες, υποθέτω παρόμοια με το προτεινόμενο ΠΔ κτλ. Κάθε κράτος μέλος απλά πρέπει να βρεί το καλύτερο μηχανισμό για τα δεδομένα της χώρας.